Wereldberoemd zijn ze misschien nog niet, maar dat komt vast wel na hun programma op TLC dat in januari van start gaat. Louisa was eerst Lowieke en Rosanna zou eigenlijk meer “Ross” zijn. Daar willen we het fijne van weten.
Rosanna en Louisa, waarom hebben jullie beslist om met jullie verhaal naar buiten te komen?
Kijk, we willen laten zien aan de wereld dat je ook gelukkig kan zijn als je anders bent. Wij willen graag een voorbeeld zijn voor andere transgenders die niet voor zichzelf durven uitkomen en daarmee worstelen. Een belangrijke boodschap die we willen uitdragen is: Geef je dromen nooit op.
Wat vinden jullie van Caitlyn Jenner? Is zij een goede ambassadrice? Weerspiegelt zij de strijd die jullie hebben moeten voeren?
Rosanna: Wij vinden het prachtig wat zij doet! Weet je, we moesten traantjes wegpinken toen ze aan de wereld bekend maakte dat zij voortaan als Caitlyn door het leven wou gaan. Zij brengt zeker een mooie boodschap voor alle transgenders.
Louisa: Als we haar strijd vergelijken met die van onszelf is er natuurlijk wel een enorm verschil: Caitlyn heeft financieel niet te klagen en geniet van een achterban fans die haar onvoorwaardelijk steunen. Toen ik destijds – op de prille leeftijd van twaalf jaar overigens – uit de kast kwam, kon ik niet rekenen op steun van buitenaf. Sterker nog, in mijn cultuur (Louisa komt uit een woonwagenmilieu nvdr.) zijn homo’s een taboe en transgenders al helemaal. Mijn outing verliep daardoor dan ook allerminst vlekkeloos en het duurde een lange tijd voor mijn ouders me accepteerden. Ze wilden geen goedkeuring geven voor mijn transitieoperaties. Ik ben dus pas op mijn achttiende van start kunnen gaan met de hormonenbehandelingen, terwijl het veel beter was geweest mocht ik die voor mijn puberteit had gekregen.
Wie zijn jullie helden?
Rosanna: Mijn held is toch wel mijn moeder. Zij was er altijd voor mij en accepteerde mij vanaf het begin. En Louisa is natuurlijk ook een soort heldin voor mij: in donkere dagen bracht zij mij licht.
Louisa: Dat is natuurlijk Rosanna. Zij viel voor mij toen ik een lelijk eendje was en heeft er nu een mooie dikke zwaan voor terug! Ze was er altijd voor mij en dat waardeer ik enorm. Ik heb oeverloos respect voor haar geduld en vertrouwen in mij.
Hoe hebben jullie je nieuwe naam gekozen?
Rosanna: Ik heb niet echt een nieuwe naam maar iedereen noemt me gewoon Ro.
Louisa: Ik koos voor de naam Louisa omdat mijn opa Louis heette en ik wilde deze naam graag in ere houden.
Was het liefde op het eerste gezicht tussen jullie?
Louisa: We leerden elkaar kennen op school. Ik vroeg mijn klasgenoten: “Wie is die knappe jongen?”. Ik vond hem – of liever haar – direct stoer en aantrekkelijk. Het was niet meteen liefde op het eerste gezicht, we durfden elkaar niet eerst aanspreken. Maar toen we dat uiteindelijk toch deden, sloeg de vonk meteen over en werden we onafscheidelijk. We leven nu al een vijftien jaar samen, natuurlijk met de ups en downs zoals dat hoort in een relatie.
Hoe is het aanzoek verlopen? Wie vroeg wie?
Rosanna: Ik vroeg Louisa ten huwelijk op een hele bijzondere manier: ondanks mijn hoogtevrees, kwam ik als een engeltje uit de lucht voor haar neer op mijn knieën en vroeg haar ten huwelijk via een parachutesprong.
Wat was voor jullie dé must op je huwelijk?
In koor: Een goede zanger! Iemand die goed weet hoe je een feestje bouwt. En voor de rest: veel eten en drinken natuurlijk! (grinniken)
Wat was je meest extravagante idee voor het huwelijk?
Louisa: Dat was toch wel de Hummer! Rosanna wilde heel graag in deze stoere Amerikaanse 4×4 naar de kerk.
Hebben jullie bridezilla toestanden of bloopers meegemaakt?
Rosanna: Al is Louisa de dramaqueen van ons twee, toch verliep alles vrij soepel. Maar kibbelen, dat kunnen we wel hoor! (lacht)
Louisa: Bloopers hadden we ook! Voor ons huwelijk wilden we graag een tatoeage laten zetten en ik had al uitgekozen wat het moest zijn: de trouwdatum met een rozenkrans. Geloof het of niet, maar ik had totaal per ongeluk een foutieve trouwdatum doorgegeven, dus we hadden bijna de verkeerde datum voor eeuwig met ons meegedragen! Gelukkig kwamen we er net op tijd achter.
