Wat doe je met je jurk na je bruiloft?
Er bestaat een heus tweedehandscircuit voor bruidsjurken. Het maakt de hoge aankoopprijs wat verteerbaarder. Ofwel doe je er iets mee zoals “Trash the dress”. In dit Amerikaanse programma wordt na het feest en de plechtige foto’s, trashy huwelijksfoto’s gemaakt waarin newly weds in hun kleed zwemmen, paardrijden of whatever. Andere vrouwen houden er meer van om de jurk op te bergen in een doos. Maar daar ben ik persoonlijk minder fan van.
Ik zou de jurk na het feest fonkelschoon maken en in mijn kleerkast bewaren. Ok, ze wordt doorheen de jaren geel, maar dat is er net de schoonheid van. Je kan haar eender wanneer uit je kast halen en nog eens aantrekken. Het blijft tenslotte een kledingstuk “wear it and enjoy it”.
Zie je enkele grote trends in 2016 inzake huwelijksmode?
Sexy, sexy en sexy. Ik zag véél naakt op de runway. Van top tot teen see through gowns! Uiteraard zal de gemiddelde bruid hier niet voor vallen. Verder merk ik dat slepen ook drastisch korter worden. Meisjes houden in het achterhoofd dat ze mobiel moeten zijn om het gangpad in de kerk door de slenteren en willen uiteraard op het avondfeest de boogie doen.
Ook mouwen zijn terug van weggeweest. Al denk ik niet dat deze trend een blijvertje is. Je bent immers niet in staat om je handen in de lucht te gooien tijdens een wilde rock-‘n-roll.
Wanneer zullen de maagdelijke witte jurken plaats maken voor gekleurde huwelijkskledij?
Als het van mij afhangt nooit (slaakt gilletje). Tenzij uit religieuze of traditionele overwegingen zal ik niet snel een felle jurk aanbevelen. Een gekleurde bruidsjurk is toch simpelweg avondkledij? Poederroze, ijsblauw, off-white, of beige tot daaraan toe. Een subtiele gouden touch kan er nog nét door. Maar persoonlijk ben ik toch meer voor het traditionele wit.
Hoe ga je om met nerveuze of besluiteloze bruidsklanten?
Ach weet je, haast elke bruid in spe is bloednerveus bij haar eerste bezoek aan een bruidsboetiek. De schrik zit er in om geen geschikte jurk te vinden. Als ik hen dan toefluister dat ik sinds 1993 (het jaar waarin hij begon nvdr.) nog nooit een bruidje naakt naar het altaar heb gestuurd, is het ijs snel gebroken.
Ik druk mijn klanten op het hart dat ik er ben voor slechts één ding: hen prachtig doen voelen. Ik maak hen duidelijk dat ik aan hun zijde sta: ik werk niet op commissie, ik werk niet samen met één ontwerper. Kortom, ik ben geheel onafhankelijk in mijn keuze en beoordeling van de jurken. Bovendien zie ik het als mijn taak om hen te beschermen tegen de stompzinnige opmerkingen van hun entourage. Ze geloven me als ik hen verzeker dat het een fijne ervaring wordt.
