We willen: in de schaduw van een palmboom een boek lezen en ondertussen iets lekkers uit een kokosnoot slurpen.
We nemen genoegen met: een kokosmassage bij Thermae Grimbergen.
Geen koele zeebries, zeewater zo helder dat we onze mooi gelakte nagels tot diep in zee kunnen bewonderen, geen palmboom als een door de natuur geschonken parasol. En dus ook geen risico op permanente hersenbeschadiging door vallende kokosnoten.
Wel op de agenda: een afspraak in Thermae Grimbergen, waar ik mijn lichaam vrijwillig uitleen om de nieuwe massage met kokosstempels op uit te testen. Terwijl ik languit op de massagetafel lig te soezen, verandert die langzaam in een warm zandstrand en klinkt het kabbelende water van het buitenzwembad als de hypnotiserende golfslagen van de oceaan.
Ondertussen krijg ik meer warme stempels op mijn rug dan een liefdesbrief van een jong tienermeisje. (of gaat het er tegenwoordig niet meer zo aan toe?)
De masseuse gaat aan de slag met vuistgrote stempels gevuld met limoenblad, mangostone, limoenschil, zeezout en - hoe kan het ook anders - kokosvlokken. De druk van de warme stempels ontspant terwijl het magisch mengsel binnenin de huid voedt en hydrateert. Helaas houden de stempels hun warmte niet heel erg lang vast, waardoor ik af en toe de indruk krijg met koude theezakjes bestempeld te worden.
Hoewel ik van de stempelsessie geniet, verlang ik toch naar het iets hardere werk en dan vooral naar ervaren vingers op gespannen spieren en ledematen. Gezien ik me nog steeds op mijn imaginair eiland bevind, worden al mijn wensen nog voor ik ze kan uitspreken, verhoord. De specialiste bergt haar stempels op en begint aan een massage waarbij de kokosmelk rijkelijk vloeit. Gezicht, hoofd, rug en voeten worden onder handen genomen en even wil ik nergens liever zijn dan hier.
Een half uur later verstoort het zacht gefluisterde ‘alstublieft’, dat evenveel wil zeggen als ‘het zit erop, mijn tafel af’, me uit mijn gedagdroom. Een kokosnoot tegen mijn kanis was er niets tegen geweest. Dit alles om maar zeggen dat het (zoals elke keer) pijn deed om de deur van Thermae Grimbergen achter me dicht te trekken. Misschien een piña colada met vrolijk parapluutje om de pijn te verzachten? (LV)
