Het leuke aan workouts? Mensen blijven maar nieuwe methodes uitvinden, de een al origineler dan de ander. Onze queeste naar een loeistrak lichaam bracht ons deze week naar het zwembad. Geen zwemvliezen en vrolijke zwembanden daar, wel een paal om onze eigen zwembandjes om te toveren in staalharde buikspieren…
Place to be: de Brusselse Aspria, een fitness waar vooral expats komen. Spaans, Deens en Chinees gebrabbel klinkt er tussen het geplens van de douches door: een internationaal gezelschap dus, voor wie het allemaal wat exotischer mag. Exotisch dansen bijvoorbeeld, zij het in het water. Water pole dancing is ontstaan in Italië, waar men een drietal jaar geleden besloot de traditionele aquafitness aan te vullen met een hetere variant.
Waarom paaldansen? Niet dat ik mijn doordeweekse woensdagavond in stripclubs doorbreng, maar heb je het lichaam van een paaldanseres al eens goed bekeken? Dat is heel strak, zonder een greintje vet én extreem soepel. Rond een stuk metaal zwaaien, het loont blijkbaar. Omdat ik in de metro niet aan de paal kan hangen zonder vijf medepassagiers omver te knallen, omdat de stalamp in mijn salon mijn gewicht niet aankan en omdat de gemiddelde lantaarnpaal dagelijks door een hond of twee wordt bezocht en ik die dus in geen honderd jaar aanraak: blijdschap alom over het feit dat ik het in bepaalde sportscholen wél kan –en mag- doen.
Water pole dancing is een mengeling van cardio en krachttraining. Dankzij de paal en het water ben je in staat een hoop bewegingen te doen die anders onmogelijk zouden zijn. Het is een discipline die vooral op het bovenlichaam inwerkt: buik- en armspieren krijgen een serieuze boost. Het water zorgt bovendien voor een “zachte” behandeling: tussen twee oefeningen door worden je spieren gemasseerd wat achteraf voor minder stijve ledematen zorgt. Het risico op blessures is ook aanzienlijk minder dan bij workouts op het droge. “Een relaxerende ervaring”, wordt me beloofd. Mijn fantasie slaat natuurlijk op hol: ik verwacht een doodeenvoudige les, geen enkele inspanning te moeten leveren en aan het einde van de rit sierlijke salto’s rond de paal te kunnen maken –denk zeemeermin meets ballerina.
Als een paal boven water
Lesgeefster Christine zet me met haar eerste opmerking echter meteen weer met beide voeten op de zwembadbodem: “Ga niet met je kin boven de paal hangen, je zou jezelf wel eens kunnen spietsen!” Wat??? Daar gaat de ontspannen beeldvorming, plaats voor de realiteit: dit wordt een zware work-out…
Na een korte opwarming naast de paal (ik ben by the way al volledig uitgeput), beginnen we aan het echte werk. Beurtelings hangen we links en rechts van het gevaarte, terwijl armen en benen nu eens de lucht in horen te gaan, dan weer diep onder water worden geboord. Na elke reeks oefeningen hijsen we onszelf een tiental keer naar de top van de paal. AAAAAAAAAARGH! Voorlopig nog niets verleidelijks aan mijn kunsten, enkel een soort oerkreet telkens ik mezelf (of een been) uit het water moet krijgen. Daar gaat mijn sexy fantasie. Zelfs de vieze gluurder in het bubbelbad heeft na een tijdje dat hij niets interessants te zien zal krijgen.
Het water blijkt trouwens een verraderlijke bondgenoot: ik kan inderdaad gemakkelijker aan de paal hangen (bye bye zwaartekracht), maar tegelijk moet elke spier tien maal zo hard werken als voor dezelfde oefening op het droge. Na een kwartiertje gaat alles plots veel vlotter -die gluurder is het misschien net iets te vroeg afgetrapt… Draaien, plooien en optrekken: plots lukt het allemaal veel sneller en beter. Geen oerbrul bij het hijsen deze keer, wel een grote glimlach naar mijn denkbeeldig publiek. Het einde van de les komt er naar mijn mening dan ook veel te vroeg. Ik voel me absoluut niet afgepeigerd, maar heb de indruk nog een uur verder te kunnen gaan. Eenzelfde gevoel bij mijn collega, die het hele gebeuren lichtjes overmoedig als doodeenvoudig beschrijft.
Conclusie: als puntje bij paaltje komt is deze workout inderdaad geen extreem uitputtende activiteit. Effectief is het wel, getuige mijn buik die al meteen een beetje harder aanvoelt –of is die fantasie nu weer aan het werk? Als het paaldansen betreft, weet je maar nooit…
Ook proberen? Voorlopig wordt de discipline in België enkel bij Aspria beoefend. Elke woensdag van 19u45 tot 20u en elke zaterdag van 17u tot 17u45. Klik hier voor meer info.
