Welkom in de Kikimobiel! Vandaag belanden we op de achterbank van Cesar Casier, compleet met spiegelend duikbrilletje én rode speedo: “Ik ben eigenlijk wel een Johnny in de auto.”
De Belgische weggebruiker zet zich maar beter schrap, want Cesar Casier zal de komende jaren steeds vaker over onze nationale wegen scheuren. Na acht jaar wonen en werken in New York, richt het succesvolle model zijn pijlen op Europa. “New York blijft mijn homebase, maar ik wil weer meer thuis werken. Daarom heb ik vorig jaar ook een appartement in Gent gekocht, ik denk dat ik vanaf nu zo’n vier maanden per jaar op eigen bodem zal zijn.”
Pendelen tussen Gent en The Big Apple dus, al is er van enige vergelijking geen sprake. “Het verkeer is daar gewoon de hel, geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt achter het stuur te kruipen. Het is hectisch en boemvol taxi’s, ik zou het gewoon niet durven. Daarom heb ik ook pas vorig jaar mijn rijbewijs gehaald, ik ben op mijn negentiende naar de states verhuisd en had het gewoon niet nodig. In België kan je niet zonder en dus heb ik zo’n dik jaar geleden mijn examens afgelegd. Dat was goed. En grappig. En interessant. Ik was er meteen door, al begreep mijn rij-instructeur écht niet hoe dat mogelijk was, we hebben dan maar allebei besloten dat de examinator een hevige fan was…”
Het onheilsgevoel van de instructeur bleek achteraf trouwens te kloppen. “Ik had nog geen dag mijn rijbewijs, of ik ben tijdens het parkeren tegen de wagen van de buren geknald: in plaats van te remmen, gaf ik plankgas! Dat was mijn allereerste ongeval, het tweede gebeurde onlangs toen ik een opzichtelijke rode wagen kreeg uitgeleend voor een fotoshoot. Ik wilde nog gauw langs de bank passeren, maar heb –alweer tijdens het parkeren!- het bakje van de parkinghefboom omver gereden. Probleem was dat het die dag heel hard regende, waardoor er een kortsluiting of zo is ontstaan in de platgewalste bak en de bank die namiddag de deuren heeft moeten sluiten wegens stroompanne, oeps. Eigenlijk heb ik altijd iets voor op de eerste dag met een nieuwe auto, de volgende die ik koop zal ik eerst enkele dagen laten inrijden door iemand anders…”
Terwijl Cesar zijn hobbelige rijparcours toelicht, worden we even opgeschrikt door de verblindende lichten van een DHL camionette: “Ah, daar is eindelijk mijn Speedo!” Even later is ons gezelschap wat kleur rijker in de vorm van een knalrode –“ik dacht; Baywatch!”- zwemslip. “Echt mooi is het niet, maar ik ben een verwoed zwemmer en dat gaat nu eenmaal gemakkelijker met zo’n model. Je kan het proberen met een zwemshort, maar eens je dit hebt aangehad, wil je niet meer terug. Ik heb wel mijn twijfels bij deze Speedo, hij ziet er zo groot uit?! Oei, dat zal te groot zijn! Het is ook zo moeilijk: als hij te klein is, ziet heel het zwembad je hele spel, dat is natuurlijk niet de bedoeling…
Sporten maakt sowieso deel uit van mijn dagelijkse routine, laten we zeggen dat ik zo’n uur per dag aan het workouten ben. Ik ga heel veel hardlopen en heb een personal trainer bij de Venice Beach gym hier in Gent. Alles heeft zo zijn voordelen, bij zwemmen is dat het feit dat je élk spiertje in je lichaam traint.” Cesars kofferbak verraadt trouwens die sportieve levensstijl, wij zijn alvast jaloers op zijn duikbril met spiegeleffect –“gescoord op Net-a-Porter, ik ben echt fan van hun sportafdeling.”
Binnenkort komen Speedo en bril trouwens extra goed van pas, onze landgenoot zal zes weken in en rond Kaapstad doorbrengen. “Uiteraard voor mijn modellenwerk, maar ik zal ook een beetje vakantie nemen en werken aan mijn nieuwe kookboek.” Vier jaar geleden bewees Cesar naast een knap snoetje immers ook een begenadigd kok te zijn. Zijn eerste boek Model Kitchen verkocht als zoete broodjes, hoog tijd dus voor een vervolg. “Ik zal deze keer meer focussen op wereldsteden en streekgerechten, er zal meer een travel sfeertje in zitten.” Over reizen gesproken, wat is voor hem de ultieme road trip? “Ik zou LA kunnen zeggen, maar dat is weer zo typisch. Geef mij maar één van en de Australische kusten: van Melbourne naar Sidney reizen, of de hele Gold Coast afrijden zou fantastisch zijn.” Wie er in dat geval mag meeliften? “Mijn vrienden, Tom Ford (daar wil ik echt eens mee babbelen), Tupac (ook al is hij dood), Rihanna en Justin Bieber. Die laatste is misschien niet zo interessant, maar lijkt me wel echt lachen.”
Een Belieber mag je Cesar dus net niet noemen, al klinkt Sorry, de laatste hit van ‘s werelds leukste ettertje, wel loeihard uit zijn boxen. “Mijn vrienden noemen mijn auto wel eens de Kikimobiel, gewoon omdat ik er erg graag feestjes in bouw. Zo hebben we de Gentse Feesten eens in en rond mijn wagen gevierd. Moest ik ooit mijn droomauto mogen samenstellen, dan zou dat een pikzwarte Range Rover zijn met zwarte velgen en een zwart leren interieur. Ik zou ook investeren in een goede muziekinstallatie, dat is het allerbelangrijkste. Naar de radio luister ik zelden, ik moet het meer van mijn Ipod hebben. Ik ben dan ook een echte meezinger, ‘s zomers vind ik het grappig om aan een stoplicht met open ramen mijn muziek te laten knallen. Eigenlijk ben ik een gigantische Johnny!”
Nog guilty pleasures in de wagen? “Ik vind dat iedereen nu wel eens mag toegeven dat er veel wordt geneuspeuterd achter het stuur…. Dat gebeurt gewoon, zolang je het niet opeet, kan het mij ook niet schelen! Verder ben ik ook nogal verslaafd aan autoselfies. De techniek bestaat eruit je telefoon iets hoger dan je gezicht te houden –anders heb je een dubbele kin- en goed tegen je voorruit te plakken. Op die manier heb je de beste, meest natuurlijke belichting. Ik moet wel dringend stoppen met selfies in de file, ik ga voor een extra like op Instagram niet opnieuw een ongeval riskeren…”
Tijd voor een tweede inspectie van de auto zelf. We spotten rijstkoeken –“Het is gezond en ik ben er dol op! Als ik langs de kant van de weg dan toch snoep koop, is dat een Kinder Surprise eitje.”-, een Arbre Magique met Kerstmis geur (?!), Cesars zonnebril van Oliver Peoples –“één keer door JayZ gedragen, nu een gigantische hit”-, zijn portfolio, een blazer –“voor als ik onverwacht uit eten ga, ik vind dat je dan wel wat deftiger mag zijn”-, Yeezy sneakers van Kanye West en natuurlijk ontwerpen uit zijn eigen, gloednieuwe t-shirtlijn.
“Ik heb dat enkele weken geleden gelanceerd en het gaat goed. De eerste lichting was bedrukt met mijn typische quotes, bedoeling is om de drie maanden met nieuw materiaal te komen. Misschien ga ik volgende keer voor Amerikaanse gezegdes à la ‘distance makes the heart grow fonder’. Die spreekwoorden fascineren mij op een vreemde manier. Misschien doe ik later ook iets met food quotes, maar dat zien we dan nog wel. Moest de lijn echt goed beginnen draaien, dan sluit ik ook andere modellen, broeken en shorts niet uit.”
Veel toekomstplannen dus voor de vrolijke Cesar. Wat ons betreft, is het tijd om de Kikimobiel te verlaten -al heeft hij er zelf een ander koosnaampje voor. "Mijn vrienden hebben het over de Kikimobiel, ik noem hem Rudy. Waarom? Dat weet ik zelf niet goed, maar het is mijn gewoonte om al mijn voertuigen een voornaam te geven. Vroeger had ik een fiets die Johnny heette, eigenlijk ben ik nog niet zoveel veranderd..."
(Beeld: Saverice)
