Een vampire facial of prp-behandeling belooft tal van positieve effecten op de huid, maar heeft ook een bloederig kantje. Maar hoe eng is die beruchte gelaatsbehandeling nu echt?
Een prp-behandeling, ook wel bekend als de beruchte vampire facial, lijkt niet voor gevoelige zieltjes. De voordelen van deze behandeling klinken veelbelovend: een betere huidtextuur, verkleinde poriën, minder pigmentatie- en andere vlekjes, fijne lijntjes en een verbeterde elasticiteit. Wie mooi wil zijn moet … bloeden? Of op zijn minst niet bang zijn van een naaldje of twee.
Bij de Antwerpse Skinne Klinik worden heel wat PRP-behandelingen uitgevoerd. “PRP staat voor Platelet Rich Plasma” therapie , zegt dokter Bart Duyck. “Bij deze behandeling wordt het eigen bloedplasma, dat heel wat groeihormonen bevat, opnieuw in de huid geneedled of geïnjecteerd. We voegen hyaluronzuur, vitamine A of C, collageen of retinol toe aan het bloedplasma, afhankelijk van de specifieke noden van de huid.”
First things first: geen prp-behandeling zonder bloed. En zo verdwijnt de eerste naald in mijn arm en tapt de dokter een buisje af. Na tien minuten in de centrifuge zijn de bloedplaatjes selectief uit het eigen bloed geïsoleerd. Die plaatjes met groeifactoren zullen nadien door middel van ‘needling’ en met een fijne spuit terug in mijn gezicht worden geïnjecteerd. Voor het zover is, brengt assistente Virginie een verdovende crème over mijn hele gezicht aan. Eens die zijn werk gedaan heeft, kan de behandeling beginnen. Terwijl ze met haar ene hand de bloedplaatjes, die er intussen uitzien als een transparante gel (geen écht bloed dus), op mijn gezicht druppelt, maakt ze met de negen naaldjes tellende kop van het needling toestel microscopisch kleine gaatjes in mijn huid.
Op die manier kunnen de bloedplaatjes tot diep in de huid indringen om er hun werk te doen. Hoe rijper de huid, hoe dieper de naaldjes in de huid prikken en hoe meer kans dat de huid gaat bloeden. Vandaar, de associatie met het bloederige werk van een vampier. Is het pijnlijk? Dat valt al bij al goed mee. Wanneer Virginie haar toestel over de gevoelige zones (onder de ogen, en op de kaken) beweegt, is dat niet bijzonder aangenaam, maar de pijn valt goed te verdragen.
Dokter Duyck neemt het injecteren van het plasma voor zijn rekening. Hij spuit de transparante gel met kleine prikjes ‘probleemzones’: onder de ogen en in de lijn die van mijn neus naar mijn mondhoek (de nasolabiale plooi) loopt. Dit verloopt pijnloos en twintig minuten later zit de behandeling erop.
Ik krijg een spiegel in de hand geduwd en ik moet zeggen: ik heb er al beter uitgezien. Mijn hele gezicht is rood aangelopen. De kleine druppeltjes bloed die na de prikjes ontstonden vormen, nu ze over mijn hele gezicht zijn uitgewreven, voor een roodbruin masker. Nog een geluk dat het buiten al donker is. Dokter Duyck raadt me aan om mijn gezicht tot de volgende ochtend niet te wassen, om het effect van de behandeling nog te versterken. Gelukkig had ik die avond geen al te wilde avond.
Staying in …
Eens de verdoving uitgewerkt is, voelt mijn al gezicht even trekkerig aan, maar dat gevoel verdwijnt snel. Als ik het opgedroogde bloed en de restjes plasma de volgende ochtend van mijn huid spoel, spot ik een klein blauw plekje van een naald maar de roodheid is zo goed als verdwenen.
Voor optimale resultaat is het aangewezen om deze behandeling drie keer te herhalen, telkens met een maand tussen. Toch kan ik zeggen dat ik al na één behandeling verbetering zie. De plooien die me zo storen zijn minder zichtbaar en mijn huid oogt ‘plump’. De positieve effecten van deze treatment blijven tot een half jaar, nadien volstaat het om de behandeling om de paar maanden te herhalen.
Praktische informatie:
Skinne Klinik
Hardenvoort 3 bus 101
2060 Antwerpen (Spoor Noord)
+32 3 501 92 60
Mail voor een afspraak of vragen naar info@skinneklinik.beShop itShop itShop it
