Vijf volle dagen. Zo lang duurde het voor ik me na een eerste sessie met mijn personal trainer weer zonder aaneenschakeling van pijnkreetjes door het leven kon bewegen.
Was dit slechts een voorbode van wat komen zou? GETEST: trainen met de personal trainer: deel 1.
‘Als ik iedere dag door een personal trainer uit bed geschreeuwd zou worden, zou je dat handwasje ook op mijn buikspieren kunnen doen, hoor. En hoe moeilijk is het trouwens om in vorm te blijven als je 24 uur per dag een privé-kok ter beschikking hebt? Zo kan ik het ook.’ Je kon het me de afgelopen jaren wel vaker vanuit de zetel naar het televisiescherm horen roepen. Maar stiekem wou ik er ook wel een, zo’n personal trainer. Iemand die je met een combinatie van ijzeren discipline en engelengeduld aan een fit en strak lichaam helpt. Iemand voor wie je op post moet verschijnen, dit in tegenstelling tot een groepsles in je lokale gym die je, met het slapste excuus eerst, toch skipt.
Een foto die is geplaatst door AXEELA ' The Lifting Lioness ' (@axeelaofficial) op
Toen de vraag kwam of ik interesse had om drie maanden lang één keer per week met een personal trainer te trainen, heb ik dan ook geen seconde getwijfeld. De trainer in kwestie bleek ‘Axeela ‘The Lifting Liones’, ook wel bekend als de heel gespierde blondine uit het Vijf-programma ‘Pink Ambition.’Mijn eigen ambities reiken in het dagelijkse leven dan wel verder dan ‘pink’ maar laat dat de sportieve samenwerking nu niet in de weg staan. Juvenalis wist het immers als: ‘Mens sana in corpore sano’. En dat lichaam van Axeela, née Axelle Aerts, is niet alleen sano maar vooral erg strak en gespierd. Helemaal wat je van een personal trainer mag verwachten, dus.
We ontmoeten elkaar voor het eerst in de lounge area van de LA Gym, een recent heropende hippe premium gym op het Antwerpse Zuid. Aan de bar liggen stukken fruit en verse handdoeken, een schril contrast met de budgetgym waar ik me doorgaans in het zweet werk. Ook het publiek dat de lounge de krant leest of in de zaal van toestel naar toestel trekt, is van een andere strekking. Waar mijn gymgenoten door de band genomen zweterige gepensioneerden zijn, lopen hier net wat meer stevige jonge kerels en afgetrainde meiden rond. Net een tikkeltje meer intimiderend dan bruggepensioneerde Magda die meent dat ook de loopband zich uitstekend leent voor een uurtje Nordic walking. Ik richt mijn aandacht dan maar weer snel terug op Axelle die me een rondleiding doorheen de gym geeft: een cardio-ruimte met state of the art toestellen (met afzonderlijke televisieschermpjes!), heel wat toestellen waarvan ik (nog) geen flauw idee hebt hoe je ze gebruikt, een lokaal voor groepslessen en een ruime kleedkamer met wellnessgevoel. De club ademt een luxe, professionalisme en gedrevenheid, een vibe die helemaal bij dit kersvers lid met eigen personal trainer past.
Tot zover het goede nieuws. Voor we van start kunnen gaan, moet ik immers eerst nog gemeten, gewogen én (in ondergoed!) gefotografeerd worden. Vanbinnen sterf ik duizend doden maar er zit niets anders op dan mijn kleren uit te trekken en in een gehurkte pose op een futuristisch uitziende weegschaal te gaan staan. Op dat moment krijg ik al mijn eerste klap te verwerken: ik weeg niet minder dan drie kilogram méér dan het gewicht dat ik – en enkel als het echt moet - met de buitenwereld communiceer. Daarna meet Axelle mijn teveel aan vet met een tang. Buik is oké maar in de regio van de billen en heupen mag het wel wat minder. Een weinig flatterende voor en na foto sluit deze helse beproeving af. De conclusie van Axelle: lichaamsvet moet naar beneden, spiermassa omhoog, er paar kilo minder kan geen kwaad en het volledig lichaam moet meer ‘getoned’ worden. Daarvoor moet ik naast de wekelijkse sportsessie met Axelle ook op eigen houtje trainen en me aan een streng voedingsschema houden. Ik zie het allemaal zetten.
Tijd voor het echte werk: leg day. Eerste oefening: squats. Al na eerste verdienstelijke poging, stuurt Axelle me bij. ‘Gewicht in de hielen, schouders naar achter en je poep meer naar achter steken.’ Meteen wordt de oefening een pak zwaarder. Van de tien squats die ik thuis wel eens doe, voer ik er ongetwijfeld negen niet naar behoren uit. Iets wat je met een personal trainer minder snel overkomt, elke afwijkende beweging wordt immer meteen gecorrigeerd waardoor ik het maximum uit de oefeningen haal. Ook het tellen van de squats kan je aan de ander overlaten waardoor jij je enkel moet focussen op je spieren en bewegingen. Na 20 squats in slow motion, volgen nog eens 20 herhalingen aan een hoger tempo. ‘Blaas je omhoog’, roept Axelle wanneer het zwaar wordt. We squatten onvermoeibaar verder, dan eens met een bar in de nek, dan eens met gewichten van vier kilogram in de handen om de bilspieren extra aan het werk te zetten. Tussen elke reeks mag ik even op de grond gaan liggen, en dat is nodig want mijn overbelaste spieren trekken het bij momenten niet meer. En dan waren we nog niet eens aan de lunges begonnen. Mijn trillende beenspieren houden me niet meer overeind en Axelle schiet steeds te hulp wanneer ik dreig omver te vallen. Ook hier blijkt de sterkte van een personal trainer. Opgeven is geen optie en dankzij de aanmoedigingen ga je door tot het gaatje. Of tot wanneer je -in mijn geval – dan toch tegen de grond gaat. We sluiten de eerste sessie af met een reeks oefeningen om mijn onderrug te versterken zodat mijn trainingen kan blijven aanvullen met een occasioneel toertje in het park of sprintje.
Dat een rondje lopen niet meteen tot de mogelijkheden behoort, wordt de dag erna pijnlijk duidelijk. Een broek aantrekken, in en uit mijn auto stappen en de trappen naar de redactievloer beklimmen, zetten mijn stramme spieren in vuur en vlam. Al houdt me dat niet tegen om ’s avonds een yogales mee te volgen. (genre: Vinyayaaaaaaauuw!) Vijf dagen later kan ik me weer vlot bewegen en nog een twee dagen later, verwacht Axelle me op voor een tweede training. Op het programma staan: schouders en armen en ik kan je nu als zeggen dat ik de volgende ochtend niet in staat was om een behoorlijke high five uit te oefenen.
Wat is de stand van zaken een maand later? Je leest het binnenkort in deel 2 op ELLE.be
Meer info over L.A. Gym en trainen met Axelle op www.lagym.be
