Summer sucks? Niet voor Jill Shaw, die haar zomer op de golven doorbrengt en hem straks afsluit met de release van een nieuwe EP. Wij zetten de zangeres langs de kant van de weg en nemen de inhoud van haar koffer onder loep…
Herinner je je Summer Sucks, de oorworm van jewelste nog? Groot is de kans dat hij in 2012 uit de boxen van je auto knalde, vier jaar later vuurt Jill Shaw nog meer muzikaal geweld op je af. De 21-jarige werkte de voorbije maanden hard aan haar nieuwste EP, die vanaf september in de rekken ligt. Stilte voor de storm dus, al is er van stilzitten geen sprake. Optreden, muziek schrijven, afstuderen én van elk vrij moment gebruik maken om de zee in te duiken: zo zien de zomermaanden van Jill eruit.
De singer-songwriter uit Gent komt gezellig in het gezelschap én in de auto van haar moeder aangereden. “Tot voor kort had ik een zalig hippiekarretje: de oude Golf van mijn oma, die ik helemaal zelf met graffiti had gepimpt. Jammer genoeg heeft die zijn laatste adem uitgeblazen en deel ik voorlopig een auto met mijn moeder en zus. Ik woon opnieuw thuis aangezien ik nu ook in Gent studeer, dus praktisch valt alles wel te combineren. Welke auto ik hierna wil? Ik ben eigenlijk niet klaar voor een nieuwe en had nog jaren met mijn oude karretje willen rijden. Als ik dan toch moet kiezen, zou ik voor een grote, stevige bak gaan: eentje die tegen een stootje kan, want dat maakt hij met mij aan het stuur wel eens mee, haha.”
Welk soort chauffeur ze verder nog is? “Een muzikale! Ik hou van chille baantjes in de natuur en vollen bak plaatjes draaien en meezingen. Ik heb platen van The Weekend, Bob Marley, Oscar and the Wolf, Lana Del Rey en demo’s van mijn eigen muziek bij. Mijn Ipod bevat ook een schat aan muziek, maar ik kan hem even niet vinden, het zou me eigenlijk niet verwonderen moest hij onder mijn zetel liggen… De dromerige, zwoele muziek van Lana Del Rey is een grote bron van inspiratie voor me. Het allereerste liedje dat ik kon meezingen, was eentje van K3… Daarna was het Avril Lavigne en companen, gewoon omdat ik de smaak en voorkeuren van mijn grote zus kopieerde. De voorbije jaren heb ik hard aan mijn eigen stijl gewerkt en het resultaat is straks op mijn nieuwe plaat te horen. Grappig genoeg zitten daar songs tussen die ik al zes jaar geleden ten tijde van Summer Sucks geschreven heb. Ik dacht dat die goed waren voor de vuilnisbak, maar blijkt dat ze, mits enkele aanpassingen, tot fantastische muziek konden uitdraaien. Momenteel zit ik nog op een berg liedjes waarvan ik denk dat ze niets zullen worden, maar wie weet breng ik die binnen enkele jaren alsnog uit. Ik zou mijn eigen muziekstijl beschrijven als soul, dromerige surfy vibes met een psychedelische toets.”
