7. Algen stinken
Geen thalassotherapie zonder behandeling met algen. Ze zijn dan ook overal. Zelfs in het broodje dat je ’s avonds bij je diner geserveerd krijgt. Ik ruik al van ver wanneer ik in de buurt van de plek waar ik een ‘Biocéalgues’ behandeling zal ondergaan. De vrouw draagt een leren schort en ziet eruit alsof ze op een vissersboot de ingewanden uit de vangst van de dag snijdt. Uit haar emmer haalt ze een groene, stinkende smurrie die ze snel en vakkundig op mijn rug smeert. Daarna is de voorkant aan de beurt en wikkelt ze me in vershoudfolie. Helemaal ingepakt mag ik twintig minuten tot mezelf komen. Ik voel me als een glibberige aal en geen mentale kracht die tegen de penetrerende algengeur is opgewassen maar eens ik schoongespoeld ben, voelt mijn huid boterzacht. ’s Avonds pas ik evenwel voor de algenpistolet.
