‘Loving would be easy if your colours were like my dreams’ – Culture Club

In de puberteit werd het complex. Rond mijn veertiende werd ik maandelijks ongesteld, maar ik negeerde dat feit volkomen en ging mechanisch door de handelingen. Meisjes begonnen me leuk te vinden, ze zagen niet dat ik óók in een meisjeslichaam zat. Ik was nog lang niet bezig met verliefdheid, ik was een laatbloeier en zou dat altijd blijven. De aandacht vond ik fijn, maar ook verwarrend. Ik werd af en toe verliefd op een jongen, wat ik niet snapte, aangezien ik zelf een jongen was. Als ik met vrienden ging voetballen of basketballen, stonden er soms meisjes langs de kant te kijken. Achteraf kwam er altijd wel eentje zeggen dat haar vriendin me wel zag zitten. Ik wist me geen houding te geven dan, was blij met het compliment en deed er verder niks mee. Mijn vrienden vonden het geweldig, ze vroegen me altijd om versiertips.

Dan gebeurde wat er al even zat aan te komen. Ik was met mijn mama op een feestje en een iets ouder meisje wilde met me dansen. Ze begon me te kussen en ik liet het gebeuren. Iets later zei iemand tegen mijn moeder: “Het schijnt dat mijn dochter jouw zoon gekust heeft.” Waarop zij: “Maar ik heb mijn zoon niet bij.” En toen zag ze mij. En ze bekeek me met de ogen van een konijn dat naar een lichtbak staart. Ik verwachtte me aan een preek over het feit dat ik niet met meisjes mocht kussen. Maar dat mocht blijkbaar wél, op voorwaarde dat ik eerlijk was. Anders zouden mensen zich bedrogen of gekwetst voelen. Ik besefte dat ze gelijk had, maar hoe kon ik eerlijk zijn over wie/wat ik was als ik het zelf niet wist? Het brak mijn hart dat mijn ouders de volle lading kregen van mensen die hen verantwoordelijk hielden voor mijn genderissues. Hadden ze me maar ander speelgoed en andere kleren moeten geven. Alsof het zo simpel is… Mijn vader zei dat ik harder en dieper dan andere mensen zou moeten graven om mezelf te vinden. Intussen kon ik mijn probleem nog steeds niet verwoorden. Ik snapte niet dat ik geen issues had met geaardheid, maar wel met gender. Ik kende het woord niet, er was nog geen Google.