In ‘De Slimste Mens’ droeg je keurige hemdjes en in Spitsbroeders een voetbaltenue. Hoe zit het eigenlijk met jouw kennis over mode? En jouw shopgedrag?
“Ik geef het grif toe: ik ben er totaal niet mee bezig. Ik heb mijn vaste winkels en mijn typische labels. Ha nee, als het om mode gaat, kan ik me moeilijk vereenzelvigen met vrouwen. Ik heb geen kasten vol. Als ik een paar schoenen koop, draag ik ze tot op de draad versleten zijn. Ik moet toegeven dat ik voor vrouwen net iets kritischer ben. Die ballerinaschoentjes bijvoorbeeld! Brrr. Zijn die eigenlijk nog in de mode? Geef mij maar platte sneakers, daar is niks mis mee.”.
Naast ballerina’s, nog afknappers bij vrouwen?
“Roken. Maar dat geldt ook voor mannen.”
Heb je ooit al last gehad van body shaming?
“Ik heb zelf goed voor ogen over hoe ik er wil uitzien. Voor commentaar van buitenaf ben ik niet gevoelig – je kent dat wel, voor opmerkingen als “Wow, jij staat scherp” of “Amai, jij bent bijgekomen.” Ik sta overigens nooit op de weegschaal; dat geeft een vertekend beeld. Je kijkt beter gewoon in de spiegel. Dat sporten nu zo ingeburgerd is, kan ik alleen maar toejuichen, maar het gedoe over nieuwe foodtrends, dààr ben ik eerder old school in: wat is er mis met een stuk brood met choco?”
Welke cliché klopt niet over vrouwen?
“Ik ben geen fan van clichés en veralgemeen niet graag. Van mannen wordt vaak gezegd dat ze veel harder zijn dan vrouwen, maar dat is niet zo. Vrouwen kunnen minstens even hard zijn.” (grinnikt).
Wat zou je naam zijn als je een meisje zou zijn?
“Niet Louise (lacht). Marie, naar mijn grootmoeder.
Geloof je in horoscopen?
“Ten gepaste tijde, als ze positief zijn (schatert). Maar eerlijk? Neen hoor, ik vind het raar om erin te geloven. It makes no sense. Mij hoeft ook niemand mijn toekomst te voorspellen, komt vanzelf wel …”
