Spoiler: deze foto van een açai bowl downloadde ik voor het gemak van een beelddatabank. Getty heeft namelijk iets betere foodfotografie skills, zo bleek.
Ik weet niet hoe het met uw tijdslijnen gesteld is, maar die van mij worden sinds enige tijd overspoeld door kleurrijke bordjes met een al even kleurrijke inhoud. Het zijn açai (spreek uit: aasaajie) bowls, kommetjes met daarin een mengeling van plantaardige melk, banaan, eventueel wat rode vruchten én steringrediënt açcai. Deze paarse bes met roots in Zuid-Amerika is gevierd om zijn hoge aantal antioxidanten en bijzondere smaak, een mix van bosbes, noten en chocolade.
Het gezonde ontbijt of tussendoortje is al geruime tijd enorm populair in de Verenigde Staten en Australië maar ook bij ons sluit elke zichzelf respecterende #fitgirl haar ochtendlijke workout af met het decoreren van haar eigen açcai creatie. Met wat groenten in de slow juicer gooien kom je er tegenwoordig niet meer.
Raad van Rens
Je kan me bezwaarlijk een #fitgirl noemen maar vatbaar voor door fitgirls groot gemaakte voedselhypes ben ik dan weer wel. * stoft slow juicer netjes af * Het plan: zelf een Instagramwaardige açai bowl in elkaar flansen. De bowl regel ik zelf, voor het recept doe ik een beroep op de ultieme gezondheidsgoeroe (al denkt Arjen Lubach daar anders over) en ‘zusje van’ Rens Kroes. Haar recept was eigenlijk ook het eerste dat Google met na het intikken van de woorden açai + bowl + recept aanbood.
Na een korte uiteenzetting over de hipheid van de bowl en wat interessante wist je datjes de açai bes in kwestie volgt nog één foto van een in een Amerikaans vlag gehulde Rens voor we tot de essentie komen: het recept. Banaan, amandelmelk, medjool dadels, (homemade) cruesli, blauwe bessen, kokosrasp en bevroren açai. Niet meteen ingrediënten die een mens standaard in huis heeft, maar een beetje fitgirl laat zich niet afschrikken door excursie naar de natuurwinkel. Toch leek de inhoud van mijn koel- en keukenkast me goed gezind. Rijstmelk zou ook wel lukken, dadels en geraspte kokos heb ik dankzij de liefde voor dit receptje altijd in huis en een zakje chiazaad stond nog achterin de kast als een verdoken herinnering aan een periode vol groene sapjes.
Niezen in de natuurwinkel
Maar waar haalt een mens in godsnaam bevroren açai? Volgens Rens is dat in een stad in als Amsterdam geen probleem, je vindt het er zelfs bij de Albert Heijn of Jumbo. In een stad als Antwerpen keer ik na drie (!) supermarktbezoeken van een kale reis terug. Ook de jongen in de natuurwinkel kijkt me maar vreemd aan als ik hem vraag waar ik de bevroren ‘asaaaaijie’ kan vinden. ‘Assaaaaijie?’ probeer ik nog eens? De jongen antwoordt voor de derde keer met ‘gezondheid’ voor hij tussen de onuitgepakte dozen in het magazijn wegvlucht. Dacht die nu dat ik tot drie maal toe in zijn gezicht niesde?
Een behulpzame vrouw met mierikswortelkleurig haar gidst me richting koelafdeling waar de bevroren açcai cups verborgen zitten. De potjes voldoen niet helemaal aan de omschrijving van Rens maar ik neem het zekere voor het onzekere. Is açai niet gewoon açcai? Thuis gooi ik een banaan in de diepvriezer, laat ik één cupje een nachtje ontdooien in de koelkast en zet ik de keukenrobot alvast klaar.
De volgende ochtend vervang ik het geplande ochtendloopje door een sessie slaap uit mijn ogen wrijven en ga ik van start. Omdat de portie van Rens me nogal groot lijkt, deel ik alle aangeraden hoeveelheden door twee. Probleem 1: die banaan had ik best even gepeld voor ik hem in de diepvries stopte. Dat keiharde jasje krijg je anders maar moeilijk uit.
Purple rain
Ik kap de banaan in stukken en gooi ze samen met de rijstmelk (150 ml), het ontdooide cupje en de dadel in de keukenrobot. Ik draai de knop naar rechts en het volgende moment hangt mijn keuken en ik zelf onder de paarse spatten! Rens drukt haar lezers op het hart dat je maar beter een krachtige keukenrobot gebruikt maar dat mijn exemplaar door de bevroren bananen aan een alles bevuilende salsadans zou beginnen, had ik niet zien aankomen. Bij een twee poging hou ik het deksel stevig op de keukenrobot gedrukt om verdere schade te beperken. Eens de banaan tot een malse smurrie is gemalen, keert de rust weer. De rijstmelk maakte het mengsel iets vloeibaarder dan verwacht, daarom gebruik ik de volgende keer amandelmelk die dankzij de iets dikkere textuur voor een romiger resultaat zorgt. Daarna giet ik de smoothie in een kommetje en is het tijd om mijn bowl met onvaste hand te garneren. Een paar plakjes banaan, een strook chiazaad, kokosrasp, blauwe bessen en müsli. Helemaal picture perfect krijg ik mijn eerste bowl niet maar de smaken zitten alvast goed. Simpel (eens je alle ingrediënten in huis hebt), lekker en een alternatief voor die havermoutpap die toch wel wat ging vervelen. Maar nu eerst de keuken schoon poetsen.
Wie het maken van een açcai bowl liever aan een professional overlaat kan onder meer terecht bij Divers in Antwerpen of Plus+ in Gent.
