Een tripje modeweek voelt soms aan alsof je op een andere planeet bent beland. Hoe goed je Engels, Frans of Italiaans ook is, je komt nergens als je geen Fashion Weeks spreekt. Wat? Een bizar koetertaaltje waarmee je je een weg naar binnen kan lullen, je eigen fashion credibility kan opkrikken én vriendjes kan maken in het gevreesde modemilieu. Wij lijsten de belangrijkste termen op, kwestie van niet onder te doen volgende keer je Alexa Chung tegen het ranke lijf loopt… Zo praat je als een echte mode-insider:
REE-SEE
Journalisten en stylisten die na een defilé een tweede blik op een geshowde collectie willen werpen, kunnen dat tijdens een zogenaamde ree-see doen: ze boeken een afspraak in de showroom van het label en krijgen de stukken van dichtbij te zien. Handig als je net uit een spektakelshow komt gerold waarbij je vanachter zes rijen mensenhoofden en doorheen kunstzinnige lasers wanhopig probeerde onderscheiden of een jas nu bordeauxrood of juist felgeel was.
Voorbeeld: “Those bloggers ruined my shot at Klein, I called Calvin and asked for a re-see.” Dat je Calvin Klein nooit ofte nimmer in persoon te zien zal krijgen, doet er even niet toe.
TIP: je vraagt ook nooit aan de showroomverantwoordelijke "can you show me the collection?". Wel: "can you talk me through the collection?"
"UNCROSS YOUR LEGS!!"
Net zoals uitdovende lichten in de bioscoop aankondigen dat de film gaat beginnen, is deze zin het startschot voor elk defilé. Hij komt aan hele hoge decibels uit de mond van de aanwezige fotografen, die aan het einde van de catwalk staan om de modellenparade te fotograferen. Zij willen het liefst een clean shot zonder stukjes voet of handtassen in het kader. Gasten op de eerste rij worden dan ook (on)vriendelijk gevraagd hun beide voetjes op de grond te houden en hun pumps niet voor de lens te laten bungelen.
Voorbeeld: “Uncross your legs damn woman in purple!!!”
"I'M EXHAUSTED"
Het is dé slagzin van elke fashionista die zich wat serieuzer wil voordoen dan ze werkelijk is. Drie woordjes die eigenlijk het volgende uitdrukken: “ik heb een super druk schema omdat ik overal gevraagd word, ik vind dit trouwens niet noodzakelijk leuk, het is voor mij vooral serious business en ik ben zo’n door en door inside person dat ik nergens meer van opkijk. Ik word er eigenlijk moe van om heel eerlijk te zijn.” Dat ze allemaal een moord zouden begaan om er volgend seizoen opnieuw bij te zijn, wordt strategisch verzwegen.
Voorbeeld: “Hello darling, how are you?” - “God I’m exhausted, Calvin still wants to run me through a re-see and my driver is nowhere to be seen.”
STANDING vs SEATED
Je krijgt niet zomaar toegang tot een defilé, maar moet aan de contactgevens van alle List Persons van de labels raken en die elk apart aanschrijven met de vraag of je hun show mag bijwonen. Indien niet, krijg je meestal geen antwoord. Indien wel, wacht je bij aankomst op je hotel een envelop met uitnodigingen. Het is dus telkens opnieuw een verrassing welke show je wel of niet hebt „binnengehaald”. Volgende stresspunt: kreeg je een zitje toegewezen -“seated”- of moet je rechtstaan achterin de zaal -“standing”? Het eerste is uiteraard exclusiever en hoe dichter je bij de front row raakt, hoe beter. Meestal wordt aan de ingang van een defilé ook een onderscheid gemaakt tussen beiden: de seated toeschouwers zijn VIP en mogen vlot naar binnen, terwijl de standing massa veel langer moet aanschuiven en past last minute wordt binnengelaten.
Voorbeeld: "Oh my god, I'm having an anxiety attack due to all these standings surrounding us."
VENUE
De venue is de locatie waar de show doorgaat. Elke modeweek heeft een epicentrum waar designers tegen een degelijke prijs mogen showen, maar uiteraard is het leuker om voor een originele plek te gaan. Soms is die voor iedereen bekend, soms staat hij enkel op de uitnodiging vermeld en andere keren wordt er heel erg mysterieus mee omgegaan en krijg je pas op het moment zelf te horen waar het zal plaatsvinden -zie het gijzelfiasco van Kanye Wests Yeezy 3 in september 2016.
TIP: Wie geen uitnodiging heeft, maar toch wil achterhalen waar een show zal plaatsvinden en over wélk hek ze exact zal moeten kruipen, legt haar oor best te luister bij de fotografen die van de ene show naar de andere hoppen -zij volgen meestal het officiële schema en bespreken onderling luidkeels de route naar de volgende stop. Een fashionista-collega zal de info minder graag delen en antwoorden dat ze te exhausted is om haar invite boven te halen.
TIP: ook als je niet binnen raakt, is het leuk rondhangen aan een venue. Er heerst een gezellige chaos en er wordt hartstochtelijk gestreetstyled...
NEW FACES
Dit zijn de beginnende modellen die voor het eerst op de catwalk staan en als de next big thing worden bestempeld. Wil je echt tonen dat je van wanten weet? Leer ze dan herkennen en laat een semi nonchalante "here's our baby girl" vallen telkens Dilone of een andere beloftevolle hinde voorbij zweeft. Een term die trouwens heel wat ladingen dekt, ontdek hier het harde bestaan van een new face.
SEE NOW BUY NOW
Een principe dat sinds enkele seizoenen aan succes wint. Designers showen een collectie die meteen erna of soms zelfs live te koop wordt aangeboden. Vroeger moest je zes maanden wachten voor de stukken in de rekken lagen, tegenwoordig wordt dat anders aangepakt om de concurrentie met fast fashion ketens aan te kunnen en om copycats te vlug af te zijn. Tommy Hilfiger is een beruchte fan van het principe.
FINALE
De finale is het einde van een defilé, wanneer alle modellen mooi op een rijtje een extra rondje catwalk afwerken en de designer al dan niet vals bescheiden razend snel het publiek komt groeten. Serieus: knipper even met je ogen en je bent hem/haar kwijt, sommige artiesten steken enkel hun hoofd voorbij de coulissen en dat is dat. Hun eigen kleren zijn op dat moment trouwens zo bescheiden onglamoureus mogelijk. Een beetje bizar eigenlijk, aangezien iedereen op zo’n moment de artiest wil eren.
"HONEY"
Het woord dat je gebruikt wanneer je iemand in geen verste verte kent, maar wil doen alsof dat wel zo is omdat je Eenserieuzeinsiderbentverdorie.
Voorbeeld: “Honey glad to see you, also exhausted? Ow gosh this season is so rad, Cara told me she is too, backstage at Burberry…”
CALL SHEET
De call sheet is van levensbelang voor modellen, make-up artists, kappers, journalisten, productiemensen en alle anderen die backstage iets te zoeken hebben. Het geeft een gedetailleerd overzicht van het dagprogramma, de contactgegevens van alle verantwoordelijken ter plaatse, de uren en plaatsen waar je verwacht wordt, etc. Fashionista’s die dit in hun bezit krijgen, hebben goud in handen aangezien ze met veel vertoon voorbij de security kunnen fladderen met de woorden “I swear I’m going to kill Production Brittany for this,” - of een andere zin die suggereert dat je backstage werkt en bij de crew hoort."
FACE CHART
De face chart is heilig voor de make-up artists backstage: het is een soort van "schets" van de gevraagde beautylook met alle informatie over de de benodigde producten en technieken om hem te kopiëren. De artiesten baseren zich erop om elk meisje uniform op te maken.
Voorbeeld: "Where is Production Brittany? I need the face charts, like, asap!"
FITTINGS
Fittings kan je beschouwen als de generale repetitie van een defilé: modellen komen hun looks een dag of zelfs de nacht voor een show passen en waar nodig worden er aanpassingen gemaakt. Fittings zijn de stiekeme nachtmerrie van heel wat modellen, wiens werkdag plots extra lang wordt omdat ze na een hele dag op de catwalk nog uren paswerk voor de boeg hebben.
RUN OF SHOW
een bord met hoog Pinterest gehalte aan de ingang van elke backstage waarop foto’s van alle looks mét model -genomen op de fitting dus- worden gepind. De foto’s staan in de juiste volgorde (of lineup), zodat het aanwezige productieteam goed kan volgen hoe de show precies moet verlopen. De volgorde houdt rekening met de rode draad doorheen de collectie (bvb. eerst de daywear outfits, dan de avondlooks), de tijd die nodig is om de modellen om te kleden, de spanningsbogen, enzovoort.
FROW
De frow is de front row voor wie te exhausted is om woorden nog volledig uit te spreken.
Voorbeeld: “I. Just. Can’t: I’m supposed to sit on the frow but this idiotic assistant won’t find my seat.”
"DON'T THROW SHADE AT ME"
Een backstage klassiekertje waneer iemand even zijn of haar boekje te buiten gaat. Het betekent zoveel als “een toontje lager jij!” en wordt gebruikt door kappers tegen hun assistenten, door modellen tegen journalisten, door wannebees wiens sandwich werd ingepikt door een collega-wannabee, door fotografen die onderling knokken om die ene goede plek, door productie-assistenten met grootheidswaanzin, door het Hoofd Productie die eigenlijk de grote baas achter de schermen is, door de cateraar die het niet pikt dat een model zijn granola met genetisch gemanipuleerde astronautenvoeding maar niets vindt,… Kortom: door iedereen tegen iedereen!
Show Notes
Vind je het ook zo indrukwekkend hoe journalisten telkens met veel poespas kunnen verklaren dat de de geshowde collectie "definitely pre-rafaelistic with a hint of structural Debby Harry" was? Wees gerust; zo uitgebreid is hun cultuurkennis nu ook weer niet, ze baseren zich gewoon op de show notes waarin de designer al zijn inspiratiebronnen en hersenkronkels uit de doeken doet. Die bevinden zich meestal mooi in een mapje op de stoelen van de seated gelukkigen. Geen zitje kunnen verzilveren? Geen paniek, heel wat aanwezigen laten de kostbare show notes na afloop gewoon achter, aan jou om deze schat aan informatie mee te grissen.
