“I’M EXHAUSTED”
Het is dé slagzin van elke fashionista die zich wat serieuzer wil voordoen dan ze werkelijk is. Drie woordjes die eigenlijk het volgende uitdrukken: “ik heb een super druk schema omdat ik overal gevraagd word, ik vind dit trouwens niet noodzakelijk leuk, het is voor mij vooral serious business en ik ben zo’n door en door inside person dat ik nergens meer van opkijk. Ik word er eigenlijk moe van om heel eerlijk te zijn.” Dat ze allemaal een moord zouden begaan om er volgend seizoen opnieuw bij te zijn, wordt strategisch verzwegen.
Voorbeeld: “Hello darling, how are you?” – “God I’m exhausted, Calvin still wants to run me through a re-see and my driver is nowhere to be seen.”
STANDING vs SEATED
Je krijgt niet zomaar toegang tot een defilé, maar moet aan de contactgevens van alle List Persons van de labels raken en die elk apart aanschrijven met de vraag of je hun show mag bijwonen. Indien niet, krijg je meestal geen antwoord. Indien wel, wacht je bij aankomst op je hotel een envelop met uitnodigingen. Het is dus telkens opnieuw een verrassing welke show je wel of niet hebt „binnengehaald”. Volgende stresspunt: kreeg je een zitje toegewezen -“seated”- of moet je rechtstaan achterin de zaal -“standing”? Het eerste is uiteraard exclusiever en hoe dichter je bij de front row raakt, hoe beter. Meestal wordt aan de ingang van een defilé ook een onderscheid gemaakt tussen beiden: de seated toeschouwers zijn VIP en mogen vlot naar binnen, terwijl de standing massa veel langer moet aanschuiven en past last minute wordt binnengelaten.
Voorbeeld: “Oh my god, I’m having an anxiety attack due to all these standings surrounding us.“
