Ken, wie zijn jouw muzikale helden?
Op dit moment is dat Ed Sheeran, hij is gewoon muzikaal te gek en hij tilt muziek naar een hoger level, op zo’n jonge leeftijd! Verder ben ik weg van Amos Lee, een Amerikaanse singer-songwriter. Hij is sinds jaar en dag een van mijn grootste voorbeelden en inspiraties. Voor het grote publiek waarschijnlijk nog onbekend, zijn stijl is niet zo commercieel…
Is er een bepaald liedje dat je linkt aan het Temptation Island-avontuur?
Uiteraard het nummer dat ik schreef op het eiland voor Lize, maar ook “Arms of a Woman” van Amos Lee, dat ik voor haar gespeeld heb.
Het valt niet te ontkennen dat Temptation een opstapje was voor je muzikale carrière. Een bewuste zet?
Nee, helemaal niet. Je moet weten: ik wist niet dat Temptationhype zo groot was, en al zeker niet in België. In Nederland hoorde ik eigenlijk weinig of niks over de vorige seizoenen van Temptation. Het hele inschrijvingsproces verliep in mijn geval last-minute en dus razend snel. Ik had twee weken de tijd om te beslissen en eenmaal mijn keuze gemaakt was, zei m’n vader: “Neem je gitaar mee!”, waarop ik dacht: “Ja lekker, dan kan ik daar wat tokkelen…”.
Luister je naar guilty pleasure muziek, wat niemand snel van je zou verwachten?
Ik kan af en toe wel eens van girly muziek genieten. Thousand Miles van Vanessa Carlton bijvoorbeeld, een klassieker! Oh, en Britney Spears, daar was ik vroeger stiekem ook wel fan van…
Naar welke muziek luister je als je liefdesverdriet hebt?
Vraag me niet waarom, maar dan luister ik naar depressieve liedjes, die je bijna fijn gaat vinden als je droevig bent. Emotionele hits van Damian Rice, Amos Lee (note to self: zoek op wie die man is!) blaffen dan wel uit m’n boxen.
