Op 6 maart ging 'Sprakeloos' in première, Hilde Van Mieghems verfilming van Tom Lanoye's succesroman. Een ontroerende film over de liefde, die zonder klef te worden toch onder je huid kruipt. Deze mag je niet missen!
In het maartnummer van ELLE (nù in de winkel, dames!) kan je ons uitgebreide dubbelinterview lezen met regisseur Hilde Van Mieghem en haar dochter Marie Vinck, die de hoofdrol speelt in Sprakeloos. Wat in dat interview precies verteld wordt, gaan we hier natuurlijk niet verklappen, al delen we graag een kleine teaser van dat gesprek. Want als een passionele vrouw als Hilde een emotioneel werk zoals dat van Lanoye onder handen neemt - niets minder dan een pakkende ode aan zijn moeder Josée - kan dat niet anders dan vonken geven. Toch?
"Dit project lag Tom nauw aan het hart", vertelt Hilde, die van hem volledige vrijheid had gekregen om het scenario te schrijven. "Hij is twee keer naar de set gekomen, wat heel emotioneel voor hem was. Hij zag Viviane (De Muynck, die de oudere Josée speelt, nvdr.) in eenzelfde pruik en kleedje als zijn mama en was daar helemaal van ondersteboven." Zelf durft ze zichzelf ook gerust te omschrijven als een emotioneel persoon: "Dat sprak me ook zo aan in het boek. Ik vind dat emoties vaak ondergewaardeerd zijn in onze maatschappij, terwijl het toch een vorm van intelligentie is. Als regisseur werk ik ook emotioneel. Ik voel heel goed aan hoe ik de acteurs moet benaderen. Maar het is niet dat ik ga huilen of brullen op een set, he."
Wie het boek prachtig vond, moet zeker gaan kijken. En wie het boek niet gelezen heeft, of erin begonnen is maar het na vijf pagina's weer heeft weggelegd (Ahum, ik pleit schuldig...) moet òòk gaan kijken. Want Marie en Viviane zetten een straffe vertolking neer als de jonge en oudere Josée, de flamboyante moeder van het hoofdpersonage, de succesvolle schrijver Jan. Die laatste wordt overigens gespeeld door Stany Crets, wat in de eerste seconde dat hij in beeld stapt een gekke castingkeuze lijkt, maar na twee scenes volledig blijkt te kloppen.
Het resultaat is een ontroerende prent, boordenvol emoties. Wil je bewijzen? Yours truly heeft op de persvisie - in zéér beperkte kring op een druilerige namiddag in het hoofdkantoor van productiehuis Caviar - meer dan eens moeten doen alsof er iets in haar oog zat, terwijl ik nooit huil bij films of series. En hoofdredactrice Nica heeft effectief traantjes gelaten toen zij hem voor het eerst zag. Kortom: een zéér schone film die de ELLE dames aan het huilen heeft kunnen brengen. Job well done!
