Persevenementen bijwonen, veel Nalu drinken en filerijden: zo glamoureus is het leven van een stagiaire bij ELLE. Ik ben Maaike en ik geef jullie een exclusieve kijk achter de schermen.
Maandag
De wekker gaat om 06:30. Snel onder de douche stappen zodat ik op tijd kan aanschuiven in de file: de rit naar Lasne is altijd een avontuur. Eenmaal aangekomen op de redactie stal ik mijn spullen uit op mijn bureautje: ik heb water, Nalu én koffie nodig. Ik begin met het wegtikken van artikels. Voor ik het weet is het middag: lunchtime! Samen met de sympathieke Franstalige stagiaires eet ik een salade weg. Elke middag leren ze mij een nieuw gezegde. Vandaag? “J’ai craqué mon slip” (ik ben een beetje te ver gegaan).
Dinsdag
Eenmaal aangekomen op de redactie plof ik neer in mijn stoel. Terwijl ik mijn to-do lijst voor vandaag bekijk hoor ik enkele redactrices discussiëren over Erdogan. Ja, dat lees je goed. Vrouwen die voor een modeblad schrijven hebben ook inhoud (én politieke kennis). Goed, er moet gewerkt worden. Tik tik tik. Lunchtime! Vandaag geleerd: “C’est un barakis” (wat een marginaal). Na een heerlijk uurtje filerijden kom ik thuis: de tijd vliegt.
Woensdag
Ik sta extra vroeg op: er moet aan de thesis gewerkt worden. Ik trek richting de universiteit en voel me een pak minder glamoureus. Hoewel de Griekse Eurocrisis geen geheimen meer voor me heeft is het vrij zwaar combineren met mijn werk bij ELLE. Het zal je misschien verbazen, beste lezer, maar er kruipt heel wat tijd in het schrijven van een artikel.
Donderdag
Donderdag is een persdag. Om 15:00 heb ik een interview met Eline De Munck. Daarna ga ik naar een persvoorstelling van de nieuwe Rituals-lijn en tenslotte mag ik de avond afsluiten met Raw Food Chef Julie die haar nieuwste boek voorstelt. Auto of trein, auto of trein? Het eeuwige debacle. Ik kies voor de trein: geen filerijden! Eenmaal aangekomen in Antwerpen rep ik mij naar de pop-up store van Odette Lunettes. Gelukkig is Eline heel vriendelijk. Ook haar make-up artiest Tom is sympathiek. Hij geeft me nog snel wat tips mee: je eyeliner is on fleek, maar je wenkbrauwen mogen wat speelser (bedankt Tom, ik nam je raad ten harte).
Na het interview spreek ik af met vriendin J voor een welverdiende cappuccino. Diezelfde J brengt me ook naar mijn volgende bestemming: Rituals X Mad-C. Gelukkig, want ik heb evenveel oriëntatiegevoel als Liesbeth Homans humor (dat is dus héél weinig). Tenslotte beland ik op de boeklancering van Julie. Wat een ongelofelijk sympathieke vrouw is dat toch. Helemaal vol energie ga ik naar huis. ‘s Nachts droom ik van veganistische chocoladerepen.
Vrijdag
Friday, Friday, gotta get down on Friday! Ongetwijfeld een van de slechtste nummers ooit gemaakt: toch krijg ik het deuntje niet uit mijn hoofd. Ik zit voor mijn laptop en besluit om ‘top tien meest gehate liedjes ooit’ op te zoeken. Zoals elke gezonde millennial ben ik graag op de hoogte van dit soort zaken. Ik vind inspiratie bij Nicki Minaj (Ik wil géén stupid hoe zijn) en begin te werken. Na een lange dag schrijven is het dan éindelijk weekend. Mijn vrienden vragen me of ik mee wil uitgaan vanavond: drankjes en dansen. Hoewel ik hier vroeger nooit nee op had gezegd moet ik passen: ik ben écht te moe. Terwijl ik me afvraag of ik 24 of 65 jaar oud ben maak ik een kopje earl grey met melk (is there any other way to drink tea?) en trek ik naar bed. Over and out.
(Stagiaire Maaike Geys)
