Myanmars eerste huidtransplantatie en mijn eerste bevalling!
Eenmaal terug aangekomen aan het ziekenhuis, ga ik langst bij de plastische chirurgen die in de hitte nog volop aan het werk zijn. Professor Van Landuyt is al uren bezig aan de allereerste supramicrochirurgie (huidtransplantatie) in Myanmar. Zijn patiëntje? Het kleine, moedige meisje met de ernstige brandwonden dat me gisteren zo aan het lachen bracht! Geconcentreerd werkt hij, terwijl de overige teamleden hem assisteren en aan een naburige operatietafel een hazenlipje reconstrueren.
Opperste concentratie voor professor Van Landuyt.
“Ons” patiëntje na de ingreep.
Terug op de gang, hoor ik van anesthesist Wynendeale dat er een baby op komst is in de bevallingskamer vlak naast het operatiekwartier. “Snel Daphne, kom kijken!”. Een piepklein pasgeboren boreling van letterlijk tien seconden oud verschijnt uit het niets… Na het doorknippen van de navelstreng reikt de verpleegster mij het kindje aan. Het minimensje ziet er onwaarschijnlijk schattig uit. Wat mij betreft een prachtig einde voor onze laatste werkdag in Hpa-An: vanaf morgen opereert het team in een ander ziekenhuis op een aantal uur rijden van Yangon, klaar voor een nieuw avontuur!
De pasgeboren baby, een prachtig moment!
(Beelden: Daphne Velghe)
