HORROR
De reden waarom The Handmaid’s Tale vooral in de Verenigde Staten ophef veroorzaakt, is dat het verhaal zich duidelijk in dat land afspeelt. Margaret Atwood maakten in 1985 een satire van politieke, sociale en religieuze trends in Amerika en dat zorgt nog steeds voor tandengeknars. Verder liet ze zich voor haar sombere verhaal vrij inspireren door andere gebeurtenissen wereldwijd. “Dit is geen science fiction, maar speculative fiction,” klinkt het. “Ik speculeer op wat zou kunnen gebeuren. Er is geen sprake van buitenaardse invasies of onmogelijke plotwendingen. Dit gaat om echte mensen in de echte wereld, alles wat ik geschreven heb, was op dat moment aan het gebeuren of was zelfs al gebeurd.” Onder andere het 17de-eeuwse puriteinse Amerika, het idee van polygamie, het dictatoriale Ceauçescu regime in Roemenië en de anti-feminisme beweging vonden allemaal hun weg naar Atwood boek.
Creepy kanttekening: waar de auteur haar verhaal oorspronkelijk rond 2005 situeerde, is het in de TV-reeks al 2017: via subtiele verwijzingen naar Uber en Craigslist wordt die nieuwe tijdcontext duidelijk gemaakt. De dramatische gebeurtenissen ervan tonen daarbij opvallende parallellen met de plagen die het hedendaagse Amerika teisteren: de massale uittocht naar Canada, de vrees voor vrouwenrechten, de beknotting van persvrijheid, het negationisme van belangrijke brandpunten als de opwarming van de aarde en medische zekerheid, de beperking van parental control, enzovoort. Het mag dan wel ruim dertig jaar oud zijn, het idee achter The Handmaid’s Tale blijft razend actueel:
