Wist je dat Disney heel wat van haar hoofdfiguren op echte mensen baseert? De studio huurt acteurs in om bepaalde sleutelscènes te spelen, terwijl een legertje illustrators live hun minste beweging en mimiek probeert te schetsen. Soms gaat het om nobele onbekenden, soms om wereldberoemde sterren. Het gebeurt ook dat Disney zich vrij laat inspireren door een bekende kop zonder dat die er bewust van is. Wedden dat je deze “modellen” nooit had herkend?
Aladdin - Tom Cruise
Je leest het goed: het flashback gevoel dat je àltijd bij Aladdin krijgt, komt door zijn opvallende gelijkenis met niemand minder dan Tom Cruise. De makers van de tekenfilm bevestigen dat de Amerikaanse superster aan de basis van hun Arabische held lag. Oorspronkelijk stond acteur Michael J. Fox model voor de straatjongen uit Agrabah, maar het resultaat oogde te braafjes. Daarom gingen de tekenaars maar op zoek naar een ster met iets meer sex appeal en dat werd dus Tom Cruise. Bovendien maten ze hem een nieuwe look aan: een openhangend jasje én opgepompte borstspieren. Leuk weetje: omdat de prent op dat moment reeds in de maak was, kan je hier en daar nog de oorspronkelijke Aladdin spotten. Dat doe je onder andere in sommige scènes van het Friend Like Me lied.
Geest - Robin Williams
Nog een bekend gezicht in Aladdin is dat van Geest, een personage dat speciaal met oog op komiek Robin Williams werd ontwikkeld. De makers van de film waren er zo op gebrand de steracteur als stem voor de rol te casten, dat ze maar meteen zijn hele gezicht verwerkten in dat van de sympathieke blauwe geest. Ook diens teksten en grapjes werden voor en door Williams ontwikkeld, die prompt toehapte en zo één van de meest iconische Disney personages ooit neerzette.
Sneeuwwitje - Marge Champion
Achter Disneys allereerste prinses schuilt een al even mooie ballerina die officieel de àllercoolste job van de jaren veertig had. In een tijdperk waarin vrouwen herleid waren tot huisvrouw of receptioniste, vulde Marge Champion haar dagen al dansend in de Disney studio’s. Ze werd als tiener gecast als rolmodel voor Sneeuwwitje, wiens ravenzwarte bob rechtstreeks op die van Champion was gebaseerd. Grappig detail: terwijl ze op de set stond, moest de ballerina wel een voetbalhelm dragen zodat de omringende tekenaars een beter idee van Sneeuwwitjes proporties -de prinses had een onnatuurlijk groot hoofd- zouden krijgen. Haar looks schonk ze dus aan de welbekende prinses, maar Champions choreografieën en dansbewegingen werden ook gebruikt voor de Blauwe Fee in Pinokkio, de dansende hippo in Fantasia en zelfs de ooievaar (!) uit Dumbo. Zo zie je maar: ook in de fourties kon je als danseres alle kanten uit.
Ariel - Alyssa Milano
Ze wist het op dat moment niet, maar de tekenaars van de Kleine Zeemeermin baseerden zich op het gezicht van een piepjonge Alyssa Milano toen ze in 1989 hun bekende meermin ontwikkelden. De toen 17-jarige Milano was op dat moment één van de populairste tienersterren met dank aan rollen in verschillende high school komedies én in de hitserie Who’s The Boss. Zelfs zou de actrice pas jaren later achter haar link met de bekende Disney productie komen, toen ze gevraagd werd een Making Off documentaire over de Kleine Zeemeermin te presenteren. Van een aangename verrassing gesproken.
Ursula - Divine
Ook Ursula ontleende haar trekken aan een bekend gezicht: de zeeheks werd gemodelleerd op basis van de podiumlooks van Divine, een drag queen die Baltimore in de jaren tachtig onveilig maakte. Howard Ashmann, één van de script- en songschrijvers van de tekenfilm, floreerde in dezelfde gay scene als de diva en vond haar de perfecte inspiratiebron voor de glamoureuze zeeheks -laten wie vooral dié make-up routine niet vergeten! Jammer genoeg zou Glenn Milstead, de man achter Divine, “zijn” bijdrage aan de tekenfilm nooit kennen: hij stierf een jaar voor de release ervan aan hartfalen. Geen betere nagedachtenis echter dan een rol als Disney schurk, zo oordeelden zijn vrienden en familie na de première.
De gieren uit The Jungle Book - The Beatles
Het stelletje gieren dat in The Jungle Book friends till the bitter end met Mowgli claimt te zijn, is een karikatuur van The Beatles. De Britse popgroep zou in 1967 een kleine muzikale cameo in de film maken, maar die plannen werden uiteindelijk opgeborgen wegens een te drukke agenda. Dit tot het grote genoegen van John Lennon, die vanaf het prille begin tegen het project gekant was. De stemmen werden dus door andere mannen ingezongen, maar de animatie zelf was nog steeds op de welbekende band gebaseerd. Gier Ziggy, die het voortouw neemt in de film, is ironisch genoeg op Lennon gebaseerd, terwijl Dizzy George Harrison moet voorstellen. Flaps is een ode aan Paul McCartney en Buzzy zou voor Ringo Starr staan -veel fysische gelijkenissen met de drummer zijn er niet, maar telkens Buzzy spreekt, valt op de achtergrond een kleine trom te horen.
Peter Pan - Bobby Driscoll
Rust er een vloek op Disney modellen? Het is een feit dat veel van hen -denk maar aan Robin Williams, Divine en Ringo Starr- op een tragische manier aan hun einde komen. Zo ook Bobby Driscoll, het jolige kindsterretje dat model stond voor Peter Pan. Van zijn guitige grijns via zijn sproetjes tot zijn wipneus: de gelijkenissen tussen beide jongens is treffend. Na Peter Pan bleef Driscoll nog jaren actief voor de studio, maar eens hij een volwassen leeftijd had bereikt, werd hij bedankt voor bewezen diensten. Hij raakte op het slechte pad en stierf op 31-jarige leeftijd compleet berooid aan een overdosis.
Pocahontas - Irene Bedard én de cast van Baywatch
Een lot dat Irene Bedard bespaard bleef, de native american actrice die haar stem én fijne gelaatstrekken in 1995 leende aan Pocahontas. Grappig om te weten is dat de iconische indianenprinses qua lichaam op een totaal andere type vrouw was geboetseerd: de babes uit Baywatch, die in de jaren negentig furore maakten op het kleine scherm. Vrouwen met een stevig stel borsten waren op dat moment en vogue, denk maar aan topmodellen als Cindy Crawford, en dat had Disney goed begrepen. Ook Pocahontas kon uitpakken met opvallend wulpsere vormen dan haar voorgangster en dat bleek een slimme marketing zet van de studio te zijn.
