Nora Gharib, foto: Charlie De Keersmaecker

Nora Gharib, Patser

Van K3 naar gangsters en cocaïne. Voelde dat als een natuurlijke evolutie?
“Nee, het was een heel grote stap voor mij. Na de auditie zag mijn mama aan mijn gezicht dat er iets scheelde. Aan de ene kant was ik natuurlijk blij, maar tegelijk maakte ik me zorgen over het feit dat het zo’n gedurfde film is. Drugs, geweld, naakt, allemaal controversiële dingen… Haar reactie was: ‘Het is toch gewoon een film, je acteert alleen maar, het is niet echt… Je moet het doen!’ En dit alles in het plat Antwaarps, ze woont al sinds haar zes maanden in Hoboken. Ik wist dat het moeilijker zou zijn om mijn papa te overtuigen. Toen ik hem erover aansprak, vroeg hij me waarom ik twijfelde en of ik een grondige reden had om het niet te doen. ‘Ik kom zo terug’, zei hij, en na tien minuten was hij er weer. ‘Je moet het doen, anders zal je er spijt van krijgen.’ Ik wist niet wat ik hoorde. ‘Je kent Adil’, voegde mama eraan toe. “Hij is de zoon van Rachida, vanop het Zuid.” Ik wist helemaal niet dat onze ouders elkaar kenden! Toen was papa nog zekerder van zijn zaak. Ik vraag me nog altijd af wat er in die tien minuten gebeurd is. Is hij buiten in de tuin gaan gillen? Heeft hij ademhalingsoefeningen gedaan? Misschien moest hij gewoon naar het toilet? Hoe dan ook, het kwam in orde. Ik was heel erg opgelucht.”