“We hebben het ondertussen wel gehad met die perfecte avocado toast…”
Een visie die haaks staat op de duizenden begerenswaardige feeds van influencers die hun perfect afgetrainde lijven tussen inflatable flamingo’s laten drijven en wiens instaperfect ontbijt van romige koffies en pastelkeurige scones even afgelikt zijn als de marmeren vloeren van Buckingham Palace. Dat is trouwens de reden voor heel wat kritiek op Instagram: mensen verwijten het medium een droomwereld te verkopen en onrealistische idealen te promoten. Een blik op het perfect gecureerde plakbord van de gemiddelde influencer en je zit meteen met een complex van formaat over je eigen, grijze leventje. “Eerlijk? Dat is voor mij dé allergrootste afknapper online en gelukkig delen steeds meer mensen die mening. Je breekt zo door die perfecte bubbel heen, niémand kan echt zo leven. Sinds de kleine twee jaar dat ik bij Instagram werk, merk ik trouwens een positieve evolutie weg van dat gepolijste. We blijven graag kijken naar vrouwen in mooie kleren, maar ze moeten wel iets te vertellen hebben. Kijk naar de Man Repeller: wat ze draagt is fantastisch, maar het draait bij haar meer om de manier waarop ze het draagt en de wijze waarop ze zich uitdrukt. Ik herken me niet in de zoveelste #followme pose, maar ben wel oprecht fier om deel uit te maken van het Insta verhaal wanneer een Ashley Graham of Winnie Harlow hun account gebruiken om een boodschap van body-positivity uit te dragen. Die drang naar authenticiteit verklaart trouwens het grote succes van insta stories: die verdwijnen toch naar een tijdje, dus mensen smijten er om het even wat op, een nietszeggende greep uit hun dagelijkse leven en dat slaat aan.”
