Streetwear heeft de macht gegrepen in modeland en gaat voorlopig nergens naartoe. De aanstelling van Virgil Abloh, oorspronkelijk een DJ uit Illinois, aan het hoofd van Louis Vuitton geldt als symbolische bekroning van die trend. Streetwear dus, maar hoe, wat en wie? We lijsten enkele belangrijke spelers voor je op.
Eerst en vooral moeten we ons over de definitie van streetwear buigen. De term staat voor mode van de straat, maar die is daarom niet goedkoop of van slechte kwaliteit. Meer zelfs: de streetwear helden van vandaag laten zich vrij inspireren door subculturen, verkondigen hun boodschap aan de hand van expressieve, progressieve silhouetten en maken gebruik van elementen die een klein decennium geleden als bizar of ronduit trashy werden beschouwd. Het shirtje van een DHL-koerier, een veiligheidsriem uit het vliegtuig of plastiek afval: het wordt van de straat geraapt en op een briljante manier tot high fashion verheven. Vergeet goedkoop geprinte hoodies en fake design, deze ontwerpers weten wel degelijk van wanten: ze werken met hoogtechnologische methodes, zijn meesters in tailoring en selecteren de beste materialen voor hun ontwerpen. In het algemeen verkiezen ze dan ook de term “urban luxury” boven het verkleinende “streetwear”.
Nieuwsgierig? 10 labels en designers die het huidige modelandschap bepalen:
Letterlijk vernoemd naar het koude beton van Wellingborough, een voormalig industrieel bastion in het “vergeten” Engeland, staat A Cold Wall voor de miezerige working class jeugd van designer Samuel Ross. Die laatste zette zijn eerste stapjes in de modewereld als straatboefje dat valse Nike en Adidas spullen verkocht, maar zijn creatief genie stuurde hem al snel het juiste pad op –weliswaar trouw aan zijn sneakers-, recht in de ateliers van Hood By Air, Off-White en Kanye Wests kunstcollectief Donda. In 2015 volgde de oprichting van zijn eigen label A Cold Wall, naar eigen zeggen slechts een eerste vestiging op zijn reis doorheen modeland. Ross’ ontwerpen zijn dystopsich en opgetrokken uit industriële materialen als pvc, nylon en gerecycleerd canvas. Een lijn met ballen en heel wat bagage, maar wel één van de grootste succesverhalen van de laatste jaren in de Britse modewereld. Ross zou trouwens aan een tweede, meer betaalbare lijn werken onder de naam POLYTHENE, maar voorlopig blijft dat work in progress.
Je weet dat je hypet als er rellen ontstaan aan de ingang van je modeshow. Zelfs het beruchte Vêtements deed het Virgil Abloh, Kanye Wests voormalige rechterhand, niet voor. Wij vonden het maar niets toen we op een ijskoude avond begin maart tussen agressieve modefanaten op Paris Fashion Week stonden te drummen, maar de vrijgevochten Abloh zal het vast fantastisch hebben gevonden. Mode is voor de goede man dan ook meer een culturele conversatie dan enkel en alleen een manier van zich te kleden, en daar horen in zijn geval nu eenmaal uitroeptekens bij. Dàt en de uitdrukkelijke neiging om alles en iedereen tussen aanhalingstekens te zetten. “Door iets aan te halen, stel je het in vraag en verliest het plots een stukje geloofwaardigheid,” klinkt het bij de designer die dol is op ironie, satire en een goede dosis humor. Naast zijn “quotes” maakt hij ook gretig gebruik van de signature straps die zo uit een crime scene lijken geplukt. Recent lanceerde Abloh in samenwerking met Nike een nu al legendarische collab waarin hij tien iconische sneakers een nieuw jasje gaf. Dat laatste betekent onder andere een onhandige kabelbinder om elke veter, en Virgil maar lachen...
Ook bij Supreme is het vechten geblazen, al strijd je hier om die ene, heel erg limited edition jas, skateboard of sneaker. Het New Yorkse skatelabel is met haar ruim twintig lentes meteen een pak ouder dan de overige labels in de lijst, maar daarom niet minder relevant. Meer zelfs: haar kenmerkende rood/witte logo behoort tot het basispakket van elke zichzelf respecterende streetwear freak. Het label werd begin jaren negentig uit de grond gestampt en onderscheidde zich meteen van de concurrentie door middel van zogenaamde drops in erg beperkte oplagen die op enkele dagen tijd uitverkochten, alsook door ronkende samenwerkingen–een techniek die tegenwoordig tot het vaste DNA van elk streetwear label behoort. Nike, Vans, Comme des Garçons, The North Face: het zijn maar enkele huizen die door de jaren heen hun krachten met Supreme bundelden. Ook artiesten met een minder groot bereik worden regelmatig losgelaten in de teken- en skatestudio van het label en op die manier fungeert het als mecenas voor jong talent. Alleen al om dat laatste staat Supreme helemaal bovenaan onze radar.
Nog een springlevende oude doos: Undercover, het label van de Japanse Jun Takashi, draait al een kwarteeuw mee onder het motto “we make noise, not clothes”. Lang voor het tegenwoordig zo geslaagde huwelijk tussen streetwear en luxe mode combineerde de designer reeds beide werelden. Wij waren wild enthousiast toen Takashi tijdens fashion week zijn ontwerpen liet showen door Stranger Things’ Mad Max, zowel wat het model als de kleren betrof. Hij ging voor een nostalgische take-over van je tienerkleerkast en dat zorgde voor vuurwerk. In het algemeen beschrijft hij zijn stijl als “elegante punkrock” en worden The Sex Pistols als voornaamste inspiratiebron genoemd.
En dan is er natuurlijk Kanye zelf, de man die met zijn Yeezy project niemand onberoerd laat. Wat begon als een tijdelijke samenwerking met Adidas is vandaag de dag uitgegroeid tot een volwaardig label, ondertussen aan haar zesde seizoen toe. Fietsbroekjes, nude tinten en spandex: hate it or love it, maar het label is niet uit je Instagram feed (en dus ook niet uit het straatbeeld) te slaan. Kenners hebben het in de bredere context van de opkomende urban luxury trouwens over “het Yeezy effect”: niet alleen doorheen zijn eigen ontwerpen, maar ook in het steunen en lanceren van andere jonge designers is Wests invloed op de modewereld ontegenzeggelijk. Samuel Ross, Virgil Abloh, Heron Preston, Matthew Williams,…: het zijn maar een paar opkomende modehelden die hun eerste stapjes in Wests Donda collectief zetten –ontdek hier meer over dat beruchte Donda.
Oliver is de oprichter van Hood By Air, een innovatief label dat modeminnend New York in 2007 al van haar eerste show in haar ban wist te krijgen. Ook sterren als Rihanna, Ciara, Kendrick Lamar en A$AP Rocky werden in zijn ontwerpen gespot. Hood By Air speelde met gendercodes en stelde heersende sociale normen aan de kaak aan de hand van progressieve silhouetten, steeds met een knipoog naar onze celebrity cultuur. Twee jaar geleden trok de ontwerper echter de stekker uit zijn eigen label om zich op creatieve zijprojecten te kunnen concentreren. Sindsdien ging hij even aan de slag bij Helmut Lang –met heel veel succes- en eerder dit jaar vuurde hij samen met Diesels Red Tag Project een denim collab op ons af. De man mag dan wel geen eigen label meer hebben, hij blijft one to watch en je weet nooit in het kader van welke samenwerking hij straks weer opduikt.
Nog zo’n vrije vogel is Gosha Rubchinskiy, oprichter van het gelijknamige label dat tussen 2008 en 2012 een gigantische fanbase verzamelde met haar door het post-sovjet skatelandschap geïnspireerde looks. Rubchinskiy begon zijn carrière als fotograaf, schakelde later over op het customizen van t-shirts en hoodies (groupies vechten nog steeds om één van die stukken) en bevond zich al snel aan het hoofd van een volledige ready-to-wear lijn. Accessoires, denim, outerwear en zelfs kostuum: alles erop en eraan. De productie van het label gebeurt trouwens in nauwe samenwerking met Comme des Garçons. Verrassing alom dan ook toen Rubchinskiy eerder dit jaar via Instagram aankondigde dat zijn label zoals we het nu kennen niet langer zal bestaan. Wat ervoor in de plaats komt, blijft vooralsnog onduidelijk, maar feit is dat hij wél actief blijft in modeland. “Something new is coming,” klinkt het cryptisch in de post.
Weinig labels die de laatste jaren zo overtuigend hun stempel op het modebeeld drukten als Vetements, het beruchte modecollectief onder leiding van Demna Gvasalia, tevens hoofdontwerper bij Balenciaga. Gvasalia staat te boek als de man die het concept van “lelijke mode” deed doorstoten naar de top van modeland en daarmee ook de deur opende voor andere luxe streetwear merken. We kunnen een boek schrijven over de verdiensten van Vetements, maar laten we het voorlopig houden op enkele trefwoorden: lelijk, prachtig, geniaal, DHL-shirt en kouslaarsjes.
In het verlengde van Vetements mogen we ook Y/Project niet vergeten, het label van Bruggeling Glenn Martens die doorheen zijn verrassende designs het beste van de underground cultuur viert én van ons Belgisch geschiedkundig erfgoed. Torenhoge dijlaarzen op een bonten slipje, gecombineerd met een supporterssjaal waarop Maria van Bourgondiës portret prijkt? Het is typisch Y/Project. De internationale fashion crowd is er dol op en ook wij zijn heel erg trots op onze landgenoot. Martens werd trouwens ook genoemd in het kader van Diesels Red Tag project, we kijken alvast uit naar die samenwerking!
Nog een gouden kip uit de Kanye West stal: Matthew Williams. Na enkele jaren anoniem voor Yé’s creative agency Donda als manusje van alles te hebben gewerkt aan muziekproductie, album covers, set design en merchandise, stampte hij in 2014 een eigen label uit de grond. De naam verwijst naar zijn dochtertje Alyx, maar daar houdt het lieftallige op. Bondage, fetisjisme, de skate cultuur en bikers zijn welkome inspiratiebronnen in zijn door gouden kettingen, PVC, oversized stukken en leren broeken gedomineerde collecties. Bestseller: een riem gemaakt uit de veiligheidsstraps van kermisattracties. Het moet echter gezegd: ondanks de gedurfde look, blijft Alyx Studio draagbaar. Geen ondraaglijk –letterlijk- bizar uitgesneden broeken, slaapzakjassen of doorzichtige, plastieken hemden hier.
