De Franse Catherine Krunas ontwierp de afgelopen dertig jaar tientallen parfumflesjes voor ‘s werelds grootste huizen, van Fendi tot Lancôme. “Een geslaagde flacon doet je hopen dat de inhoud ervan lekker ruikt”.
Make-upartiesten, parfumneuzen en creatieve directeurs gaan meestal met alle aandacht lopen. Toch vind je in het uitgestrekte beautylandschap nog heel wat interessante profielen. ELLE gaat op zoek naar bijzondere beautyjobs.
Catherine Krunas
Nog voor je neus kennismaakt met een parfum, hebben je ogen het flesje al gekeurd. Hoe beter dat bevalt, hoe groter de kans dat ook het parfum ontdekt én gekocht wordt. De Franse Catherine Krunas ontwierp de afgelopen dertig jaar tientallen flacons voor ’s werelds grootste huizen, van Fendi tot Lancôme. Geen kleine verantwoordelijkheid …
Hoe ben je in de parfumwereld terechtgekomen?
“Mijn eerste passie was moderne dans. De zeggingskracht van ons lichaam fascineerde me van jongs af aan. Ik begon vrij vroeg met danslessen en liep na mijn afstuderen stage bij verschillende ensembles. Ik legde me vooral toe op de Grahamtechniek (naar de legendarische Amerikaanse danseres en choreografe Martha Graham (1894-1991), red.), een methode in de moderne dans die vrijheid met techniek combineert. Ik was erg toegewijd, maar moest dat leven uiteindelijk achter me laten.
Daarnaast was ik dol op design en architectuur. Je kunt stellen dat ik gepassioneerd ben door het creatieproces an sich. Ik heb een kritische blik en zoek voortdurend naar manieren om de dingen rondom me beter te doen ogen. Ik besloot deel te nemen aan het ingangsexamen voor de richting Design & Crafts aan de École Boulle in Parijs. Het liefst was ik meteen in het derde jaar gestart, waar men volume en architectuur bestudeert.
In de tussentijd had ik Pierre Dinand, een ontwerper van parfumflesjes, ontmoet. Ik kon zes maanden doorbrengen in zijn Ateliers, maar had last van een onrustig gevoel. Ik wou meer, ik wou nieuwe dingen ontdekken. Uiteindelijk heb ik twee jaar gereisd. Daarna keerde ik terug naar de Ateliers Dinand, waar ik besloot om me toe te leggen op het ontwerpen van parfumflessen.”
La Vie est Belle, Lancôme
Kan je me iets meer vertellen over de allereerste parfumfles die je ontwierp?
“Fendi kwam halverwege de jaren 80 – ik was toen aan de slag bij Pierre Dinand – met hun allereerste parfum. Karl Lagerfeld had zich laten ontvallen dat hij droomde van een piramidevormig flesje. Mijn ontwerp voor die flacon was straf, al zeg ik het zelf: een platte, uitgerekte vorm met extreme en elegante verhoudingen. Het dopje was erg klein en zat volledig geïntegreerd in het geheel – dat vond ik een extra troef. Ik maakte een eerste versie, waar niemand ook maar één woord over zei. Vervolgens maakte ik een tweede, grotere variant – met dezelfde verhoudingen – en plaatste die naast me op mijn bureau, om mezelf ervan te overtuigen dat het een sterk object was. Karl Lagerfeld en de vijf zusjes Fendi kozen unaniem voor mijn ontwerp: ze vonden het fantastisch! Dat was mijn eerste grote opdracht.”
Als mensen op zoek zijn naar een nieuw geurtje, is de fles het eerste wat ze zien. Hoe groot is de impact van de parfumfles volgens jou?
“Het flesje is de eerste stap in een verleidingsspel. Je moet je ertoe aangetrokken voelen, je moet het willen bezitten – of willen kopen om iemand een plezier mee te doen. Voor mij is ontwerpen een proces waarbij ik wil reflecteren, maar ook iets moet voelen. Ik wil dat mijn producten bij een breed publiek iets losmaken.
Als een ontwerp voldoende origineel, tijdloos en sensueel is, kan het echt de kracht van een merk weergeven. Het uiteindelijke flesje moet verrassen en je moet het willen aanraken. Je mag er eigenlijk niet omheen kunnen.”
