Over #metoo en feminisme
Je ondersteunt al jaren initiatieven voor geweld tegen vrouwen, zoals de White Ribbon-campagne. Sinds #metoo laten vrouwen wereldwijd hun stem horen. Hoe kijk jij terug op de gebeurtenissen van de afgelopen maanden?
“Als vrouw en moeder van twee jonge dochters ben ik enorm geschokt en aangeslagen door alle gruwelverhalen van de laatste tijd. Maar anderzijds is het ook ongelooflijk hoopgevend, inspirerend en hartverwarmend om te zien hoe vrouwen van over de hele wereld zich massaal verenigen en met hun verhaal naar buiten komen. De beweging is niet te stoppen, het is pas begonnen. Miljoenen vrouwen in de wereld hebben nog niet gepraat. Maar het gaat ook over mannen: we moeten ze omarmen in plaats van ze te demoniseren. Nog een reden waarom ik dit seizoen enkele mannen op de catwalk stuurde: om de gemoederen te bedaren.”
Daarnaast ben je ook heel actief in de strijd tegen borstkanker. Je kiest altijd de kant van vrouwen, in elk aspect van hun leven. Beschouw je jezelf als een feminist?
“Het is niet aan mij om mezelf te definiëren. Maar ik neem die titel met plezier in ontvangst, hoewel ik liever had dat het woord niet meer bestond. Ik ben modeontwerper geworden om met vrouwen een open dialoog te kunnen voeren over wie ze zijn, wat ze voelen en hoe ze beter in hun vel kunnen zitten. Voor de kleerkast staan is voor veel vrouwen een confronterende ervaring. Kunnen bijdragen aan een positief zelfbeeld heeft iets nobels.”
Hoe zit het met je politieke ambities?
“De modewereld heeft nog een hele weg te gaan op ethisch en sociaal vlak. Ik ben nog lang niet uitgepraat.”
