Een dag als cowgirl

Het Wilde Westen viert hoogtij op de catwalks, maar is onze kant van het halfrond er klaar voor? Dat vroeg om een test. A woman’s gotta do what a woman’s gotta do.

7u45 – Buiten Westen 

I want to be a cowboy’s sweetheart. I want to learn to rope and to ride. I want to ride o’er the plains and the desert out west of the great divide.

Patsy Montana blèèrt door de luidsprekers terwijl ik mijn tanden poets. Vandaag ben ik cowgirl, dus ik begin de dag met de juiste soundtrack. Banjo’s, gejodel en al. Ik drink mijn koffie voor de gelegenheid uit een tinnen kop (ik ben bij de scouts geweest) en verdiep me nog een laatste maal in het jargon van The Old West (thingscowboyssay.com). Dang!* Is het al zo laat? Tijd om een outfit te kiezen. Een jeans en een wit hemd zouden niet misstaan, maar ik kies toch voor een jurkje en een vintage leren vest, met daarover de suède jas met franjes van mijn grootvader (een echte Vlaamse cowboy), die mijn moeder ook  al droeg toen ze twintig was. Gelukkig deed ze hem nooit van de hand, want vandaag is hij hipper dan ooit. Nog een grote sjaal met franjes, boots met sporen en netkousen voor een girly touch … Voor de spiegel besef ik dat ik meer op een dude* lijk dan op een echte cowgirl. Ik haal mijn schouders op – ik ben dan ook niet van een one horse town*. Benieuwd wat ze er op de redactie van vinden. Ik stap in mijn stalen ros en roep: “Head ‘em up, move ‘em out!*”

10u00 – Sporen verdienen

Ik verwacht een spervuur aan opmerkingen en huppel zo nonchalant mogelijk de redactie binnen. “Howdy, partners!”, roep ik de collega’s toe. “Wat vinden jullie van mijn nieuwe look?” De Big Bug* kijkt op. “Cool vest”, zegt ze. “Kom vanaf nu maar elke dag zo werken, je komt ermee weg! Enkel dat paard tussen je benen is eigenaardig”. Ze verwijst naar Silver Bullet, bij gebrek aan een echte viervoeter kwam ik met een stokpaardje aandraven. Haar blik dwaalt weer richting computerscherm en ze werkt onverstoord verder. “Ik vind het best uitdagend!” zegt de lifestyleredacteur. “Een sexy Calamity Jane”. Wat een boot licker*. Maar dan noemt ze me het stijlicoon van haar achtjarige dochter. Voor verkleedfeestjes. En vervolgens stelt ze voor om een themaparty te plannen. “Iedereen cowgirl voor het volgende ELLE-feest, wat denken jullie?”

High noon* – Cowboy beans

Mijn favoriete salad bar is gesloten, maar dat komt misschien goed uit. Eten cowgirls groenten? In de supermarkt twijfel ik bij de kant-en-klaar maaltijden. Ik ben vegetariër, dus de gebarbecuede ribbetjes en rundsstoverij zijn geen optie. Een stokoud dametje port me met haar kar in de zij. “Pardon!”, zegt ze nors en ze werpt me een onderzoekende blik toe. Ik tip mijn hoed en zet een stap opzij. Skadaddle*, denk ik. Ik kies witte bonen in tomatensaus en gebakken patatjes. Perfect in het thema, hopelijk kunnen mijn darmen het aan.

19u15 – Ranchjagers

Ik ben al een tijd op zoek naar een huis en vandaag bekijk ik een pand in de zuidrand van Brussel. De makelaar oogt niet bepaald betrouwbaar. Hij moet hetzelfde denken van mij – wie bezoekt er ook huizen met een roze cowboyhoed? Hij lanceert de ene ridicule uitspraak na de andere en ik moet denken aan dat oude cowboygezegde: ‘Het is beter om je mond te houden en er dom uit te zien, dan om hem te openen en het te bewijzen.’ Terwijl de loco-son-of-bitch* doorboomt, dwalen mijn ogen over de outfits van de andere kandidaat-kopers. Een moeder met kleuter draagt purdy* suède haklaarsjes met franjes, een jonger meisje heeft een bandana rond haar hals en een brede riem met buckle om haar taille. Beseffen ze dat ze helemaal mee zijn met de laatste trend? Het verbaast me hoe gewoontjes iedereen vandaag op mijn outfit reageert. Het huis blijkt niks voor mij. “Pony up!*” zeg ik tegen mijn lief. “We zijn hier weg!”.

22u50 – Hoedown* op de jamboree*

Zoals wel vaker op woensdagavond – vraag me niet waarom – bevind ik me op een feestje van eerder marginale strekking in een Mechels saloon*. De dj draait R&B classics, niet meteen deuntjes waarop ik m’n line dance moves kan showen. Een vriendin vraagt wat ik wil drinken. “Voor mij een Adam’s ale*”, zeg ik. “Ik moet morgen werken.” Ik probeer de Boot Scootin’ Boogie en de Achy Breaky Heart*, maar het werkt gewoon niet op R Kelly’s ‘I Believe I Can Fly’. Ik moet maar eens naar zo’n echte country & western club gaan. De Kicking Boots in Wespelaar of de Wigwam in Herselt misschien. Of het volgende ELLE-feest.

*Cowgirl lingo

Dang! – Hemeltje!
Een dude – Iemand die zich kleedt als cowboy maar eigenlijk een stadsmens is
One horse town – Klein dorp
Head ‘em up, move ‘em out! – We vertrekken!
De Big Bug – De baas
Boot licker – Slijmbal
High noon – ‘s Middags
Skadaddle – Wegwezen
Loco son-of-a-bitch – Gekkerd
Purdy – Mooi
Pony up! – Haast je!
Hoedown – Dansen
Jamboree – Feest
Saloon – Café
Adam’s ale – Water
Boot Scootin’ Boogie en Achy Breaky Heart – Line dance moves