19u15 – Ranchjagers
Ik ben al een tijd op zoek naar een huis en vandaag bekijk ik een pand in de zuidrand van Brussel. De makelaar oogt niet bepaald betrouwbaar. Hij moet hetzelfde denken van mij – wie bezoekt er ook huizen met een roze cowboyhoed? Hij lanceert de ene ridicule uitspraak na de andere en ik moet denken aan dat oude cowboygezegde: ‘Het is beter om je mond te houden en er dom uit te zien, dan om hem te openen en het te bewijzen.’ Terwijl de loco-son-of-bitch* doorboomt, dwalen mijn ogen over de outfits van de andere kandidaat-kopers. Een moeder met kleuter draagt purdy* suède haklaarsjes met franjes, een jonger meisje heeft een bandana rond haar hals en een brede riem met buckle om haar taille. Beseffen ze dat ze helemaal mee zijn met de laatste trend? Het verbaast me hoe gewoontjes iedereen vandaag op mijn outfit reageert. Het huis blijkt niks voor mij. “Pony up!*” zeg ik tegen mijn lief. “We zijn hier weg!”.
