Bewijsmateriaal
Kledingstukken brengen een stukje geschiedenis met zich mee.
Eva Velazquez, ontwerpster
“Voor mijn collecties probeer ik te doen wat de mensen vroeger deden: praktische kledij die van generatie op generatie wordt doorgegeven. Want kinderen hadden vaak hetzelfde beroep als hun ouders. Zelf heb ik stukken van mijn grootmoeder, die ze zelf gemaakt had en die onze familiegeschiedenis vertellen, zorgvuldig bewaard. In Spanje gaan kleren over van moeder op dochter en hebben ze een grote symbolische waarde. Ik heb overigens een hele mooie broek in wol, gebreid door mijn grootmoeder. Ik heb deze gereproduceerd en gecommercialiseerd om ze in leven te houden.”
Een kledingstuk doorgeven is symbolisch.
Valy Bax, eigenaar vintageshop Ramon & Valy
“Ik heb hele mooie stukken die ik niet meer draag, omdat ik niet meer de juiste ‘mood’ ben. Deze geef ik aan vrienden of aan mijn dochter, Charlotte. Voorheen begreep ze mijn keuzes niet, maar nu pikt ze al mijn vesten uit de jaren 80. Ik houd van Saint Laurent en Dries Van Noten, mijn favoriete ontwerpers. Van mijn moeder heb ik een Brillant van Delvaux gekregen. Toen ze op een bepaald moment zag hoeveel ik van vintage hield, vond ze het een goed idee me haar tas te schenken. Het is niet voor niets dat ik deze winkel begonnen ben, nu al 20 jaar geleden.”
De overdracht is veeleer een kwestie van materie dan van kledij.
Rebecca Szmidt, afgestudeerd aan La Cambre en stagiaire bij Givenchy
“Mijn moeder kreeg van haar moeder een jeans, die bewerkt was in de loop der jaren volgens de evolutie van haar lichaam: gewichtsverlies en -toename, haar zwangerschap etc. Ik zou die broek op een dag ook graag aan willen. Ik houd van ‘boro’, een Japanese hersteltechniek die doorheen generaties is opgebouwd, wat een soort patchwork effect met zich meebrengt. Het is belangrijk dat een kledingstuk een verhaal heeft en dat we ons afvragen wie dit gedragen heeft doorheen de jaren.”
