Schoenen en vintagedesign

Het initiële plan van een hybride woon-werkwoning bleek na een tijdje uitgewerkt. Met de uitbouw van het architectenkantoor en twee jonge kinderen in huis, werd het te druk. Vijf jaar geleden kocht het koppel een gelijkvloerse duplex op de Kanaalsite van Axel Vervoordt. Arjaans kantoor verhuisde naar Wijnegem en Liesbet richtte thuis haar eigen atelier in. Het meterslange bureau is tegelijk haar persoonlijke schoenenarchief, het resultaat van elf jaar op de ontwerpafdeling van  Dries Van Noten. “Ik ben enorm gehecht aan mijn schoenen. Elk paar heeft emotionele waarde of een bijzonder verhaal. Mijn trouwschoenen heb ik bijvoorbeeld zelf ontworpen. Van één paar heb ik enkel nog de rechterschoen. De linker werd per ongeluk uitgeleend aan een museum in Parijs en is nooit meer teruggekomen.”

De originele, loftachtige indeling bleef nagenoeg behouden maar werd aangepast aan de noden van vandaag. Elke verdieping heeft z’n eigen huisstijl. De luchtige kantoor- en speelruimte op het gelijkvloers is een toonbeeld van industrieel minimalisme met brute betonnen plafonds met tl-lampen, een betongrijze gietvloer en plafondhoge ramen die het buitengevoel binnenbrengen. De eerste verdieping vormt een onverwachte stijlbreuk met de massieve parketvloer, het donkere houten keukenblok en de indrukwekkende collectie vintage meubels. Liesbet: “Wat ik heb met schoenen en handtassen, heeft Arjaan met vintagedesign. Aan elke kast of stoel hangt wel een anekdote vast. Het originele fifties meubilair van de Belgische ontwerper Pieter De Bruyne stond letterlijk te beschimmelen in de garage toen we het huis kochten. We hebben het voor een schappelijke prijs kunnen overnemen en laten restaureren. De oorspronkelijke tafel bleek te klein voor de ruimte en hebben we later ingeruild voor een tafel van Alfred Hendrickx.”