Collega’s noemen haar ‘de Vlaamse Meryl Streep’, of ‘onze Charlotte Gainsbourg’.  Wij houden het gewoon bij ‘Natali Broods’. Omdat ze op zo’n fenomenale wijze zichzelf is, dat elke vergelijking overbodig is.

We hebben afgesproken in de Vitrin in Antwerpen. Voor mij op wandelafstand van thuis, voor Natali om de hoek van het hoofdkwartier van Compagnie De Koe, het theatergezelschap waar ze al jaren tot de vaste kern behoort. Ik ben te laat, zij is gelukkig nóg later. “Sorry, ik ben een time optimist, ik denk altijd dat ik meer tijd heb en kom dus overal te laat. Zeker met de kinderen schat ik dat volledig verkeerd in. Dan sta ik me op te jagen terwijl zij nog over de grond rollen.”