Sex and the city, maar dan echt: over badkamers en blauwe penissen

Jij bent zonder twijfel Carrie,” zegt Alex, “met je ontembare krullen en minstens even ontembare pen.” Dat beamen Ellen en Aliyah enthousiast: als schrijfster neem ik geen blad voor de mond, ik laat één donkerharige man steeds weer toe in mijn leven en ik spendeer fortuinen aan schoenen, tassen en andere volstrekt overbodige accessoires.

Aliyah is dan weer een Dominicaanse Miranda - al zal je haar gelukkig nooit betrappen op muisgrijze mantelpakken. Ondanks de obstakels die horen bij een migratieachtergrond (en die ik maar al te goed ken) heeft Aliyah zich opgewerkt tot een succesvolle carrièrevrouw. Ze heeft meerdere diploma’s op zak, is socioloog, docent, en werkt als choreograaf ‘on the side’ zomaar even met de coolste artiesten samen.

Een even succesvolle onderneemster is Alex. Dat zij in ons midden de enige is met een vaste relatie en zich daarom het meest verbaast over onze wilde verhalen, maakt het eenvoudig: ziehier onze hoogsteigen Charlotte.

Last but not least is er Ellen. Ze heeft dan wel geen eigen pr-bedrijf, maar haar seksuele escapades doen in geen enkel opzicht onder voor die van Samantha. “Als je ooit een carrièreswitch overweegt,” adviseren we onze blonde schone met een toppositie bij een groot platenlabel, “word dan alsjeblief seksuoloog. De tips en tricks waarover jij beschikt, kunnen het seksleven van vele vrouwen en mannen redden.”

Terwijl hij onder de douche staat

Hoe het met haar laatste seksuele avonturen zit, vragen we vol ongeduld aan Ellen terwijl we de tapas aan elkaar doorgeven en weliswaar geen Cosmopolitans uitschenken, maar wijn. Sinds kort heeft Ellen een bdsm-relatie met een razendknappe MMA fighter (Mixed Martial Arts, red.) en dat maakt haar zowel blij als onzeker.

Na een Tinder-superlike (‘ik was ervan overtuigd dat het om een catfish ging!’) spraken ze voor het eerst af tijdens een festival. Om de zenuwen de baas te blijven, vroeg Ellen aan Aliyah om haar in de hotelkamer gezelschap te houden tot Mr. Fighter aankwam. Alleen had het tweetal er niet op gerekend dat ze daarbij wel eens in slaap zouden kunnen vallen.

Na een tiende gemiste oproep schiet een ingedommelde Ellen plots wakker, holt Aliyah naar haar eigen kamer, en klopt haar date aan. Of hij eerst even de badkamer mag gebruiken? “Natuurlijk,” antwoordt Ellen met trillende stem. Terwijl haar hottie onder de douche staat, weet zij zich in de slaapkamer geen houding te geven, vertelt ze. “Ik stond eerst wat onhandig recht, maar dat voelde zo formeel. Toen ging ik op de bedrand zitten, maar dat was al even ongemakkelijk. Ik legde me dan maar languit op het bed, en besefte net dat die houding nog het belachelijkst van allemaal was, toen mijn date uit de badkamer kwam.

Te laat. Daar stond hij, met z’n glimmende sixpack en een nauwelijks verhullend handdoekje om zijn veelbelovende middel geslagen, terwijl ik gekunsteld lag uitgestrekt als een amateurmodel in een mislukte modeshoot. Op hetzelfde moment proestten we het allebei uit, het was ronduit hilarisch!”

Sharing is caring

Onlangs gaf Mister Sixpack evenwel aan dat hij niet wil dat Ellen er andere sekspartners op na houdt, terwijl hij dat wel mag. “Een leeuw heeft nood aan meerdere leeuwinnen”, verduidelijkte hij. Terwijl wij in lachen uitbarsten en nauwelijks kunnen geloven dat hij dat echt gezegd heeft, vraagt Ellen wat ze moet doen. Hiërarchie is eigen aan een dom/sub-relatie, maar ze twijfelt hoe ver ze daarin wil gaan.

Wegens een totaal gebrek aan ervaring in dat domein, blijven Aliyah, Alex en ik haar het antwoord schuldig. Maar het verhaal van Ellen doet ons wel denken aan een andere collectieve escapade - ook een waarin een badkamer centraal stond. “Herinneren jullie je de penthouse nog?” vraag ik lachend, terwijl we onze vingers aflikken om aan een tweede ronde tapas te beginnen. “Oh my god,” klinkt het in koor, “de penthouse!”

Het gebeurde op een nacht die vrij onschuldig begon met een avondje dansen. Nu moet je weten dat Aliyah danst als geen ander, en zo op elk feestje gemiddeld een handvol mannen aan de haak slaat. Het grappige is dat ze zelden geïnteresseerd raakt en haar dansmoves vooral placeert omdat ze daar zelf met volle overgave van geniet. Misschien maakt dat haar wel net zo aantrekkelijk.

Ook die avond heeft Aliyah al gauw ‘touche’, maar echt onder de indruk is ze niet. Van de knappe jongemannen die in de ban zijn van haar (en haar niet te evenaren gevoel voor ritme), stelt ze er een voor aan Ellen. “Voor mij te dominant, maar echt iets voor jou,” knipoogt ze.

Inderdaad, in een oogwenk staan Ellen en haar dominante catch te zoenen op de dansvloer en beleeft Aliyah een gelijkaardig pleziertje met een oude schoolvriend die ze toevallig tegen het lijf liep, en die ons prompt uitnodigt op een privéfeestje later die avond in zijn penthouse. Nu zijn er meerdere soorten voorstellen in het leven die je beter resoluut weigert. Meegaan naar een feest in een penthouse is daar absoluut geen van.

"Als je ooit een carrièreswitch overweegt,” adviseren we, “word dan alsjeblief seksuoloog"

De badkuip die een bed werd

Eenmaal aangekomen stelt de penthouse ons voor een dilemma dat je misschien in een normale woonst verwacht, maar niet in een megalomaan dakappartement: er is slechts één slaapkamer. Aangezien de penthouse eigendom is van Aliyahs fling, duurt het niet lang of zij claimt de met muurhoge wandspiegels gedecoreerde master bedroom.

Ik zwerm met de rest van de bende uit naar de woonkamer. Dat stelt de ongelofelijk opgewonden Ellen en haar crush voor de keuze. Hoewel het glimmende granieten keukeneiland tot hun verbeelding spreekt, doet het feit dat het om een open keuken gaat dat minder. Ze trekken dan maar richting (gigantische) badkamer voor een stomend potje seks dat de geluidsdichte muren op flinterdun papier doet lijken.

Doorweekt (van de regendouche, duh) strompelen de twee nadien over de verwarmde marmeren vloeren rond op zoek naar een geschikte slaapplaats. Tevergeefs. Wanneer Ellen haar beklag doet, vraag ik of de badkamer dan geen badkuip heeft. “You’re a genius!”, juicht ze. In een mum van tijd tovert het duo het reusachtige ligbad om tot een kingsize bed, met behulp van een stapel boterzachte handdoeken van Egyptisch katoen.

De volgende ochtend is Ellen me dankbaar: ze heeft na haar hevige onenightstand opvallend goed geslapen in het geïmproviseerde bed. Ook Aliyah heeft een spannende nacht achter de rug. Maar daar houdt ze het liefst bij. Voor een vaste relatie beweert ze geen tijd te hebben. “Dat heb je nooit”, werpen wij op. “Kijk wie het zegt”, countert ze plagerig, terwijl ze de overduidelijke waarheid weglacht.

Met ons hoofd nog helemaal in penthousesfeer, vraag ik Alex of ze dessert in huis heeft voor na de tapas … “Er zijn aardbeien en vanille-ijs”, zegt ze. Bij die woorden proesten we het andermaal uit.

Big & blue

De aardbeien en het ijs voeren ons namelijk terug naar weer een ander nachtje stappen. Deze keer in Parijs, het weekend nadat ik een punt had gezet achter een zoveelste vergeefse poging om de dingen met mijn eigen Mr. Big te redden. Omdat zijn controlerende neigingen me verstikten, stond het weekend volledig in het teken van het zorgeloze singlebestaan. Losgaan was de boodschap.

Die zaterdagnacht ontmoeten we tijdens een hiphopfeestje drie basketters van het nationale team, die zo op de cover van Sports Illustrated zouden kunnen. Wanneer ze ons vertellen dat ze van hun coach niet mogen drinken omdat ze binnenkort een belangrijke match hebben, gooi ik mijn tranen en puppyogen in de strijd: “Mijn relatie liep net op de klippen”, snik ik.

Ik slaag in mijn opzet en even later klimmen we met z’n zessen in een blitse Range Rover. Aangekomen in ons hotel, lukt het als bij wonder om de (nochtans alerte) receptionist af te leiden en ons sportief gezelschap ongemerkt binnen te smokkelen. Ellen trekt naar haar eigen kamer, maar Aliyah en ik staan voor hetzelfde dilemma als toen in de penthouse. Inmiddels geoefend in dit soort netelige kwesties, verdelen we slaapkamer en badkamer met een eenvoudige kop of munt terwijl we via roomservice - oh ja - aardbeien en vanille-ijs bestellen.

Even later vergeet Aliyah dat mijn gezelschap en ik de badkamer hadden toegewezen gekregen. Ze komt nietsvermoedend binnen en schrikt zich een ongeluk wanneer haar ogen vallen op de in een felblauw Levi’s-condoom verpakte jongeheer van mijn grootgeschapen teammate. “Pas op,” fluistert ze me even bezorgd als beschonken toe, “de jouwe heeft een blauwe!”

Ik bevestig het Kardashian-gezegde: basketball players do it better

Besneden naar de spoed

Aliyahs bezorgdheid was uiteraard overbodig. Er was niet mis met Big & Blue’s penis, integendeel. Ik bevestig het Kardashian-gezegde: basketball players do it better. “Dat neemt niet weg dat het soms wel eens misloopt met de klokkenspelbediening.”

Het vanille-ijs is inmiddels op, en ik probeer met een tandenstoker de aardbeienpitjes uit het restdraadje van mijn vroegere beugel te prutsen. “Nietwaar?”, vragen de vriendinnen schaterlachend. Die beugel heeft er immers ooit voor gezorgd dat mijn date met beschadigd geslachtsorgaan op de spoed belandde.

Laatst wist ik ook helemaal niet waar te beginnen toen ik voor het eerst met een onbesneden apparaat aan de slag moest. “Oefening baart kunst”, stelde mijn date me gerust. Maar ik ben niet zo zeker of ik die kunst überhaupt wil leren, zo onappetijtelijk vond ik het. Die esthetische teleurstelling delen de vriendinnen eensgezind: “Jakkes, al dat vlees, net een slurf.” Ellen heeft het opgegeven en slaapt alleen nog met besneden mannen. Omdat haar vorige partner besneden was, weet ook Alex in haar nieuwe relatie niet zeker of ze de dingen wel juist aanpakt.

De rest van de avond vullen we dan ook met het uitwisselen van allerhande vernuftige technieken. Wanneer we lang na middernacht afscheid nemen en beloven elkaar vanaf nu maandelijks te zien, voeg ik er nog aan toe: “Lagen mannen daar maar net zo wakker van, van de vraag of zij het bij ons daar beneden allemaal wel zo goed doen als ze denken.”

“Amen, sister”, klinkt het eenstemmig, “amen.”