Ze is achttien, oogverblindend en heeft iets meer dan 3 miljoen volgers op Instagram. Maar zet Yara Shahidi niet opzij als de zoveelste Instaqueen met een kijk-naar-mij-complex. Deze actrice slash activiste weet het zeker: “Onze generatie is net zo maatschappelijk betrokken als in de sixties.”
Je kent ongetwijfeld de riedel. Onze geglobaliseerde cultuur is in verval en dat is de schuld van televisie/internet/social media. De jeugd van vandaag, Generatie Z, is een stelletje smartphoneverslaafde narcisten dat z’n bestaansrecht vindt in made-to-perfection selfies. Misschien een beetje kort door de bocht?
Enter Yara Shahidi. De achttienjarige actrice, studente en activiste steekt haar middelvinger op naar dit soort clichés en levert het bewijs dat de jeugd van tegenwoordig wel degelijk de guts heeft om de wereld te veranderen.
Trending geangageerd
Nee, Yara is niet vies van selfies. Ze poseert wel eens samen met de Obama’s, Angela Davis (Amerikaanse feministe en filosofe, red.) of met Congresleden en activisten die haar inspireren. Haar sociale netwerk is een platform voor gelijkgestemden, vrouwen met een uitgesproken mening, zoals actrice Rowan Blanchard en journalist Elaine Welteroth.
Met haar 3,3 miljoen volgers is Yara Shahidi trending op Instagram. Maar scroll door haar feed en je ziet posts over sociaal geëngageerde onderwerpen als de wapenwet of de Women’s March. Of ze roept haar volgers op om massaal te gaan stemmen. Yara Shahidi is een onconventionele superster die gracieus balanceert tussen haar rol in de sitcom Black-ish en de spin-off Grown-ish en haar rol als activiste. Sinds kort mag ze zich ook nog studente noemen: in september startte ze aan Harvard.
Museummammy
Voor ELLE praat Yara Shahidi met Kimberley Drew, schrijfster, curator en mede-vrijdenker achter de populaire Instagramaccount @museummammy.
Yara Shahidi: “Hey Kimberley, ik geloof dat we elkaar al eens zagen in het Guggenheim?”
Kimberley Drew: “Klopt, tijdens een feestje.”
YS: “Ik heb nog een foto van de photobooth. Ik stak voor in de rij…”
KD: “Die eerste kennismaking was best grappig. Ik volg je al zo lang via verschillende kanalen. Toen ik je daar zag staan, dacht ik: ‘Oh, ze bestaat dus echt!’”
YS: “Heb je je eigen Instagram al eens bekeken? Ik dacht van jou net hetzelfde!”
KD: “Laten we het daar even over hebben. De snelle opkomst van helden en rolmodellen is een belangrijke factor voor Instagram.”
YS: “Absoluut! Ik prijs mezelf gelukkig dat ik precies op het goede moment in de business ben gestapt. Ik ken al die mensen van bij het begin, we zijn goede vrienden geworden. We steunen en begrijpen elkaar volledig en doen niet mee met de competitiedrang.”
Mentorship
KD: “Hoe kwam je in de filmindustrie terecht? Het lijkt wel alsof je al je hele leven professioneel actief bent.”
YS: “Op mijn zevende speelde ik in mijn eerste film, maar ik beschouw dat niet als een mijlpaal. Door naar school te gaan en mijn huiswerk te maken, ontdekte ik dat er nog veel boeiende dingen bestaan naast acteren. De entertainmentbusiness is niet alles. Dat inzicht heeft mijn blik verruimd, een bevrijdend gevoel.”
KD: “Ik sprak onlangs met ontwerper Virgil Abloh. Hij had het over mentorship en over het feit dat je mentors kunt hebben die ouder of jonger zijn, dood of levend. Wie zijn de drijvende krachten in jouw leven?”
YS: “Eerst en vooral mijn ouders. Maar ook mensen als Patrisse Cullors, co-founder van Black Lives Matter. Ik leerde haar kennen in The Underground Museum tijdens een toespraak van Angela Davis. Ik kende beide vrouwen daarvoor al, maar na de speech ben ik me gaan verdiepen in Patrisses verleden. Ze was al op heel jonge leeftijd geëngageerd. Mentorship is extreem belangrijk. Ik heb veel voorbeelden uit mijn eigen generatie.”
Op mijn zevende speelde ik al in een film, maar ik zie dat niet als een mijlpaal. Er zijn zoveel boeiende dingen naast acteren.
Over onderwijs
KD: “Je bent net begonnen aan Harvard. Denk je soms na over het onderwijsniveau van jongeren van jouw leeftijd?”
YS: “Goed dat je hierover begint. Al mijn hele leven probeer ik een alternatief, meer inclusief traject te kiezen. Onderwijs is volgens mij cruciaal om een kritische mening te leren formuleren, om een algemeen wereldbeeld te vormen, om te leren functioneren in de maatschappij en compromissen te sluiten. Ik denk dat ons eurocentrische leerplan nadelen heeft. Mijn ouders hebben me Griekse mythologie en Afrikaanse folklore bijgebracht. Ik volgde een online-geschiedeniscursus die startte bij het ontstaan van de wereld en eindigde bij de Mesopotamische beschaving.
Als ik het onderwijs in een bredere context bekijk, zijn er zoveel dingen problematisch. Neem nu de negatieve houding van sommige mensen tegenover immigranten. Dat komt omdat ze hun eigen geschiedenis niet kennen. Er wordt zoveel verzwegen in de leerboeken.”
KD: “Vuistje!”
YS: “Daarom hebben we Eighteen x 18 opgericht (Yara’s creatieve platform voor jongeren die de eerste keer gaan stemmen, red.). We staan nog maar aan het begin - we willen meer impact genereren. Het project is ontstaan vanuit de verontwaardiging dat het nieuws totaal niet is afgestemd op ons, jongeren. Media programmeren hun nieuws op basis van demografische algoritmes - en houden het zo automatisch buiten het bereik van jongeren. Maar op die manier sluit je mensen uit van het politieke debat: ze krijgen gewoon geen toegang.”
Framing
KD: “Hoe kijk je zelf naar je Instagramprofiel? Ik vind het leuk dat je zoveel relevante informatie verspreidt. Maar daarnaast is de funfactor nooit ver weg! Je dancevideo’s zijn gewoonweg fantastisch!”
YS: “Dat is precies wat ik hoopte te bereiken. Fun is zo’n belangrijk onderdeel van het mens-zijn. Dankzij social media ben ik rechtstreeks geconnecteerd met interessante mensen, zoals jij en Sage (Adams, de stylist van zangeres SZA en een onlineactivist, red.). Mensen met wie ik anders nooit contact had gelegd - of toch niet zo snel. Thank God dat er onlineplatforms bestaan zoals Go Fund Me of dat we in een klik een goed doel kunnen steunen.
Maar er is ook een keerzijde. Social media werken als een gigantische vereenvoudigingsmachine. Ze slorpen alles op en serveren het in licht verteerbare porties. Alles moet zo laagdrempelig en toegankelijk mogelijk zijn, maar daarin schuilt een gevaar. Als je die brokjes informatie meekrijgt zonder de juiste context, mis je het volledige plaatje. Pure framing.”
KD: “De nagel op de kop. Online discussiëren is helemaal anders dan face-to-face je mening verkondigen. Het gaat zo snel - er is gewoon geen tijd om alles te verwerken."
Mode en statements
KD: "Maar laten we het ook even over mode hebben. Ik stond nog maar één keer op de rode loper in mijn leven. Gebruik jij mode om een statement te maken tijdens een vipevenement?”
YS: “Mode is voor mij een belangrijk instrument voor zelfexpressie. Ik wil kleren dragen die een weerspiegeling van mezelf zijn. Dit jaar droeg ik een zwarte jumpsuit met een reusachtige strik van Ralph Lauren tijdens de Screen Actors Guild Awards. Ik was me voortdurend bewust van de hoeveelheid ruimte die ik innam in die outfit. Een zalige gewaarwording die ervoor zorgde dat ik me emotioneel, lichamelijk en spiritueel kon ontplooien. Kleren hebben wel degelijk invloed op je persoonlijkheid.”
Het leven als activist
KD: “We kijken op naar geëngageerde mensen als Rowan Blanchard en denken: ‘Wow, wat een vrouw!’ Hoe zie jij jezelf als activist?”
YS: “Mijn grootste angst is om een zelfzuchtig leven te leiden, zonder enige maatschappelijke meerwaarde en zonder ook maar iets te hebben betekend in deze wereld. Ik wil een verschil maken. Wat ik naast het acteren doe geeft me zoveel voldoening. Kijk hoe de geschiedenis zich herhaalt: we staan terug op hetzelfde punt als zestig jaar geleden. We hebben eenzelfde graad van betrokkenheid en eenzelfde interesse in wat er in de wereld gebeurt als de jonge generatie in de sixties.
Het feit dat ik gelijkgezinden en mentors rond me heb, mensen die ouder, jonger of van mijn leeftijd zijn en me allemaal ondersteunen… Dat opent de poort naar een nieuwe, bredere community. Er is een culturele shift bezig en ik denk dat veel mensen daardoor met open vizier kijken naar de wereld die buiten hun kader valt. What’s next? Ik kan niet wachten.”
