Een gebroken hart doet altijd pijn, maar bij dertigers schrijnt het net iets harder...
Twintiger
Shit just got real. Je hebt je eerste baan, je eerste auto, je betaalt (hopelijk) je eigen rekeningen. En net als je vindt dat je het mooi voor elkaar hebt, laat de liefde van je leven je via Snapchat weten dat hij iemand anders heeft. Je ligt wekenlang te kwijnen in foetushouding, draagt alleen nog afgewassen hoodies en bingewatcht ‘Lovesick’ tot die ellendige Netflix-popup je vraagt of je nog niet dood bent. En toch is dit is het allerbeste wat je kon overkomen (maar dat besef je pas veel later, met de luxe van de terugblik). Een pijnlijke liefdesbreuk in je twintigerjaren is één van die lullige maar noodzakelijke mijlpalen in je ontwikkeling. Van dezelfde orde als je wijsheidstanden laten trekken en bij de derde poging eindelijk slagen voor je rijexamen. Op het moment zelf vervloek je de situatie, maar je hebt nog een heel leven plezier van het resultaat.
Lucky you dus! Liefdesverdriet is de perfecte gelegenheid om te leren omgaan met erg intense emoties. Je belandt van een extreme high in een desastreuze low. Je weent met twee keer meer snot dan normaal en je anders zo aanstekelijke lach klinkt als een hysterisch gebalk. Als je niet ligt te vegeteren tussen pizzaresten, ben je waarschijnlijk zijn achtergebleven bezittingen aan het slopen. Gelukkig kan je je dat als twintiger ook permitteren. Er loopt nog geen nageslacht rond, je moet nog geen trouwcadeaus terugdragen en geen huis verkopen. Je kan je dus gezellig wentelen in je miserie, gedurende enkele weken althans.
Kan je langer dan dertig minuten stoppen met snotteren? Het is tijd om weer naar buiten te gaan: zoek je vrienden op, vind een nieuwe hobby, laat de wereld weten dat je single en datable bent. Je bent nu een survivor, een 2.0 versie van jezelf. Je kan haarfijn pinpointen wat je wel en niet leuk vond aan je relatie, en je beseft dat je van je ex veel te veel bullshit hebt gepikt. Je bent onbevreesder en sterker dan ooit. Dat Cupido zijn pijlen maar gauw in de goeie richting mikt, want jij bent helemaal klaar voor het echte werk.
Magalie: “Op mijn 25ste zou ik gaan samenwonen met Lars. We hadden een afspraak met een makelaar, want we wilden graag iets kopen in het Antwerpse. Ik stond in het huis met de makelaar op hem te wachten, maar hij kwam niet opdagen... Toen kreeg ik een sms: ‘Sorry, wil niet in Antwerpen wonen, wil ook niet met jou verder, was bang om het zeggen’. Achteraf heb ik nog twee keer met hem gebabbeld, ik was er helemaal kapot van! Na drie weken had hij al een ander lief. Ik was bang dat ik voor de rest van mijn leven alleen zou zijn. Nog geen jaar later leerde ik Gust kennen, die eigenlijk veel beter bij me past. Hij communiceert tenminste. Ik heb eruit geleerd dat ik mijn leven niet wil delen met een raadselachtige mossel. En ik weet nu ook dat ik zo’n breuk wel overleef.”
Marie: “Tijdens mijn studies leerde ik Bram kennen, hij had een geweldig gevoel voor humor en hij zag er nog goed uit ook. Maar als hij uitging - en dat was best wel vaak - slikte hij elke drug die hij te pakken kreeg. Bram vond dat hij geen probleem had, hij zou ermee stoppen na zijn studies. Maar toen hij geld verdiende, werd het alleen maar erger. Ik dacht dat ik hem kon veranderen, maar na minder dan een jaar was hij zijn job kwijt en kon hij geen dag meer zonder joint of pilletje. Het kostte me veel moeite om hem los te laten, maar ik had geen keuze. Vijf jaar later heeft hij nog steeds geen job en hij woont nog altijd in hetzelfde kot in leuven. Ik besef nu dat je je partner toch niet kan veranderen. Mijn huidige vriend is iets ‘braver’ en ‘saaier’ dan Bram, maar ik weet nu wel zeker dat zo’n bad boy niks voor mij is.”
Dertiger
Het ligt heus niet aan jou, beste millenial, een break up is wel degelijk zwaarder als je in je thirties bent. Je bent drukdrukdruk met je carrière, je verbouwingen en misschien zelfs je gezin. En dan ineens trekt je highschool sweetheart de deur achter zich dicht - hopelijk met zijn vingers ertussen! Misschien zat de mot er al een hele poos in en betreur je dat je je tijd niet beter hebt besteed. Misschien had hij een stiekeme affaire met jullie wedding planner. Wat er ook van zij, je staat voor een gigantische uitdaging en het is tijd om de bemiddelaar bellen. Dat is althans de raad die je krijgt van je erg bezorgde vrienden en familieleden. Jij had natuurlijk gehoopt op een ‘Good for you! Ander en beter!’
Je kersverse single status kan je vervullen met angst en onzekerheid. Zeker als je gesettelde vrienden hun Facebook wall volplamuren met happy couple-foto’s. Je kan het gevoel hebben dat de klok tikt of dat je de boot gemist hebt. Misschien moet je financieel zelfs een paar versnellingen terugschakelen en dat terwijl je meer dan ooit nood hebt aan fancy etentjes, sensuele massages en exotische vliegvakanties. Maar laat de moed niet zakken dertiger, er is ook goed nieuws voor jou!
Stop chasing, start chilling!
Break-ups tussen dertigers zijn erg ingrijpend, maar er bestaan gelukkig ook aangepaste bounce back-mechanismen. Twintigers bijvoorbeeld krijgen meestal het advies om ‘bezig te blijven’ en nieuwe dingen op te zoeken. Dertigers hebben er baat bij om uitgebreid stil te staan bij de zaken. Zet je leven op orde, praat met je kinderen, bestudeer je financiën, stort je niet meteen in nieuwe projecten, adem vijf keer diep in en uit voor je dat Tinder-profiel aanmaakt. De Ware Liefde is misschien niet langer aan jou besteed, maar daarom hoef je nog niet te settelen voor iemand die ‘Ne keer poepen?’ een goeie openingszin vindt.
Tijd is relatief (duh-uh) en je gaat de boot niet missen omdat je het enkele maanden (of langer) rustig aan doet. Durf nadenken over je liefdesdébâcle: waar liep het fout en wat zou je in de toekomst anders doen? Heb je al heel je leven een speciaal plaatsje in je hart voor narcisten en psychopaten? Heb je een bijzondere gave om van elk akkefietje een nucleaire crisis te maken? Verstop je je bij elke woordenwisseling in de dichtstbijzijnde kast? Identificeer je patroon en doorbreek het. Dertigers die de tijd nemen om het stof te laten neerdwarrelen, landen sneller op hun pootjes. Stop chasing, start chilling!
Nele: “Toen mijn ex vorig jaar vertrok, verzekerde hij me dat er niemand anders in het spel was. Een maand later woonde hij al samen met zijn collega, en ik bleef alleen achter met onze dochter. De eerste maanden heb ik alleen maar gehuild. Op aanraden van een vriendin maakte ik een Tinder-profiel aan, om mijn gedachten te verzetten. ‘Je moet onder iemand kruipen om over iemand te geraken.’, lachte ze. Maar na elke mislukte date, miste ik mijn ex nog meer. Ik heb twee keer slechte seks gehad met iemand die ik niet eens zo leuk vond, en toen ben ik ermee gestopt. Het haalde mijn zelfbeeld nog verder naar beneden. Ik ben nog steeds single, maar dankzij mijn dochtertje ben ik niet helemaal alleen. We hebben het best gezellig met ons tweetjes.”
Valerie (38): “Het was mijn man die besloot om een punt te zetten achter ons huwelijk. Hij was eerst heel inschikkelijk. Ik mocht in het huis blijven, de kinderen mochten bij mij blijven, hij zou ons financieel blijven steunen... Hij voelde zich heel schuldig, denk ik. Maar toen ik troost vond bij een van zijn vrienden, is onze relatie compleet verzuurd. Vanaf dat moment deed hij over alles moeilijk. Het draaide uit op een vechtscheiding, iets wat ik mezelf en de kinderen graag bespaard had. Toch heb ik geen spijt van mijn nieuwe liefde, we nog steeds gelukkig samen. Achteraf bekeken zou ik wel wat discreter zijn geweest over onze relatie, tenminste tot de scheiding rond was.”
De midlife meltdown (40-55)
Scheiden doet niet alleen lijden, het kost ook een fortuin. Logisch dus dat veel koppels samenblijven tot de kinderen het huis uit zijn. Ze zijn in dat geval goed voorbereid op de breuk, de financiën zijn al lang uit elkaar en de kinderen zijn eerder opgelucht dan triest. Soms zijn er zelfs al back-uppartners voorzien.
Anders is het wanneer de liefde van je leven ten prooi valt aan een midlife crisis. In dat geval ervaart de gedumpte partner de breuk als een complete verrassing. Opa is niet bereikbaar voor commentaar, want hij heeft het te druk met fitnessen en clubben. Hij gaat op vakantie met een piepjonge bimbo en ze laten matching tattoos zetten. De midlife meltdown is ugly voor beide partijen. Jij blijft achter met een gebroken zelfbeeld en hij beseft niet hoe bespottelijk hij eruit ziet met die haarimplantaten.
Soms zijn er zelfs al back-uppartners voorzien
Maar ook hier is er goed nieuws. De mannelijke midlife crisis is zo’n universeel gegeven dat jij jezelf absoluut niet in vraag hoeft te stellen. Moeder Natuur heeft een monster gebaard waar jij als liefhebbende echtgenote machteloos tegenover staat. Je kan gelukkig wèl rekenen op veel sympathie van kinderen, familie en vrienden. Je ex krijgt minder begrip van zijn omgeving, hij krijgt vooral veel commentaar op zijn veel te hippe sneakers. Het advies van ervaringsdeskundigen: Je bent te jong om bij de pakken te blijven zitten (idem twintiger). Vind jezelf opnieuw uit, ga naar buiten, zoek een nieuwe hobby, maak nieuwe vrienden, focus op de (klein)kinderen, verhuis naar je eigen plek, maak een verre en exotische reis, doe vrijwilligerswerk, volg een tantracursus...
Leen (64): “Tien jaar geleden wilde mijn man opeens met de motor door India gaan rijden. Ik denk dat hij zich liet inspireren door ‘Zen and the Art of Motorcycle Maintenance’, al denk ik niet dat hij het boek helemaal goed gelezen heeft. We hadden geen kinderen, ik was graag met hem meegegaan, maar blijkbaar was er geen plek achterop. Hij bleef een jaar weg, en toen hij terugkwam, had hij de scheidingspapieren bij. Als ik eraan terugdenk, krijg ik nog altijd koude rillingen. Daarna vertrok hij weer naar Azië, hij woont nu in Thailand, weet ik van horen zeggen. Ik ben sinds drie jaar samen met Paul, we leerden elkaar kennen op een online dating site. Hij is niet avontuurlijk en hij vliegt niet graag (lacht). Perfect dus!”
Cathérine (50): “Toen onze kinderen het huis uit waren, veranderde mijn man in een onuitstaanbare puber. Hij gaf een fortuin uit aan overbodige spullen: een pizzaoven, een motorboot, golfclubs... Hij was ontzettend impulsief en weigerde onze financiële situatie met mij te bespreken. Ik wist ook hoe langer hoe minder waar hij uithing. Hij maakte nieuwe vrienden in de golfclub, maar ik werd nooit meegevraagd. Het was alsof hij een nieuw leven begon, maar dan zonder mij. In no-time waren we van elkaar vervreemd. We hadden voordien nochtans een goed huwelijk. We waren nog altijd heel fysiek, we maakten mooie reizen, hadden leuke vrienden... Ik dacht dat het maar een fase was, dat hij er wel doorheen zou komen. Tot hij zijn spullen pakte en vertrok. Hij had op de golfclub een andere vrouw leren kennen, ze was niet eens zoveel jonger dan ik, hooguit een jaar of vijf. Ik was er kapot van. Na een paar maanden ging ze terug naar haar ex, en toen stond hij weer voor mijn deur, een en al berouw. Ik heb eerlijk gezegd niet veel zin om hem nog een kans te geven. Hij lijkt gekalmeerd, maar ik zal hem nooit meer vertrouwen. Ach, misschien denk ik er ooit wel anders over.”
