Vrouwen zetelen zelden in directiecomités van de Belgische bank- en verzekeringssector. AXA brengt daar verandering in en ziet pariteit als een waardevolle troef.
De cijfers spreken voor zich. In het directiecomité van AXA Belgium zetelen tien statutaire leden: vijf vrouwen en vijf mannen. Punt. Het geloof in de positieve effecten van een evenwichtig management en in de juistheid van hun besluitvorming is groot.
“De manier waarop AXA Belgium pariteit toepast, is uniek voor een Belgische financiële instelling van die omvang. AXA besliste om wereldwijd te gaan voor een gelijke vertegenwoordiging van beide geslachten in de directieraad: tegen 2023 willen we 50% mannen en 50% vrouwen in alle niveaus van de senior directors”, zegt Jef Van In, CEO. “Al jarenlang werken bij AXA 50% hoogopgeleide vrouwen. Het is dus volkomen logisch dat zij ook vertegenwoordigd zijn in onze leidinggevende functies. De vijf vrouwen in het directiecomité zijn geen witte raven waar we maandenlang naar zochten, in België of in het buitenland. Hun carrière is het resultaat van interne promoties en een structureel personeelsbeleid. Doorgaans vind je vooral mannen op de directiefuncties in grote instellingen. Ik vergelijk het met een jongensinternaat van 40 jaar geleden: de beleidsmakers brengen tijd door onder elkaar en evolueren samen. Het aantal vrouwelijke leidinggevenden in bedrijven blijft verwaarloosbaar, althans in de grote financiële instellingen van België. Net zoals in andere sectoren, ongetwijfeld,” stelt hij vast.
Echte pariteit
“Ik groeide op in een gezin met zes kinderen: drie jongens en drie meisjes. Mijn moeder werkte, net als mijn vader. Voor mij is het glazen plafond dan ook een vergissing. Intelligente, werkende, briljante, gemotiveerde vrouwen die afstuderen aan dezelfde universiteiten en uit dezelfde sectoren komen als mannen, horen niet gediscrimineerd te worden in kaderfuncties. Niemand hoort ze af te remmen.” Hoe kunnen we die bedrijven overtuigen die er nog niet aan toe zijn om de competenties van vrouwen te erkennen? “Daar bewijzen quota hun nut”, legt Jef Van In uit. “Ik ben een voorstander van quota in elke grote onderneming. Velen zouden ze liever niet toepassen en gelijkheid en pariteit op een andere manier nastreven. Maar op dit moment is het een nuttige hefboom om structurele veranderingen door te voeren en seksisme te bannen.”
Oude gewoontes in vraag stellen
Jef Van In verkondigt niet alleen zijn mening, hij gaat nog een stapje verder. Hij herbekijkt de wervingsprocedures. “Als een leidinggevende een lijst voorlegt met enkel mannelijke kandidaten voor een interne vacature, zal Jef systematisch doorvragen om ook vrouwelijke kandidaten, die even bekwaam zijn als hun mannelijke collega’s, op te nemen in de preselectie”, vertelt een naaste medewerker. “Bij mijn aanstelling als Chief Information Officer kreeg ik meermaals de vraag of dat kwam omdat ik een vrouw ben”, vertelt Sophie Marchal. “Ook ik heb die vraag gesteld aan Jef. Zijn antwoord was duidelijk: ‘Ik heb het volste vertrouwen in jou, ik wil jou voor die functie.’ Een andere CEO zou gedacht hebben dat ik bang was, zou dat toeschrijven aan mijn geslacht. Maar hij niet”.
“Hoe zou een vrouw zich voelen, alleen, te midden van een heerschappij van mannen. Ik vind dat mannen zich die vraag moeten stellen, wanneer ze in de meerderheid zijn in directieraden”, besluit Jef Van In. “Ons doel is om samen een bedrijfscultuur te ontwikkelen waarbij de persoon, constructieve menselijke relaties en verhelderende intellectuele debatten centraal staan. Dat is de kern.”
Dit artikel werd geschreven in samenwerking met AXA Belgium.
www.axa.be
