ELLE gaat in de leer bij mensen die het maken. Ze steken hun handen uit de mouwen en creëren parels van objecten die het midden houden tussen kunst en craft. Deze keer: juweelontwerpster Aurore de Heusch.
Wandel de Dansaertstraat een eindje af en je komt JoyaBrussels tegen, een boetiek/galerie met hedendaagse juwelen – 100% handmade en 100% uniek. Aan het roer staat Aurore de Heusch (34). De ambitieuze Brusselse studeerde eerst mode aan de Francisco Ferrer-hogeschool, maar verkoos uiteindelijk de poëtische wereld van het juweelontwerp. Vanuit de winkel op het gelijkvloers kun je het kleine atelier op de eerste verdieping zien waar Aurore sinds 2012 haar eigen collecties ontwikkelt. Vijf dagen per week schippert ze tussen beneden en boven, via een trap die even smal als steil is. Ietwat symbolisch, volgens Aurore: “Het ene moment ben ik een businesswoman, het andere moment een artieste.”
Waarom besloot je om niet verder te gaan in de mode?
“Na mijn studies heb ik lang getwijfeld over mijn toekomst. Ik was 21 en voelde me niet echt passen binnen die wereld. De concurrentie is er moordend, het tempo intens. Toen ik voor het eerst plaatsnam aan de werkbank van een juweelontwerper, leek het een coup de foudre. Na amper vijf seconden wist ik dat dit mijn richting was. Bij juweelontwerp ligt de focus sterker op het artistieke, op het verhaal achter het juweel. Beide werelden sluiten nauw bij elkaar aan, maar zijn tegelijk heel verschillend. Bijouterie is mode, maar dan zonder de bijhorende druk. Het is een soort van bubbel waarin je rustig op je eigen ritme kunt werken, zonder rekening te houden met trends en seizoenen.”
Wat maakt jouw creaties zo bijzonder?
“Mijn juwelen zijn eenvoudig en puur, maar er is ook altijd een hoek af. Meestal een klein detail dat het ontwerp interessant maakt, zoals een scharniertje dat de harde, rechte lijn van een ketting doorbreekt. Ik hou niet van pronkerige juwelen of van perfect gepolijste materialen. Perfectie is saai. In mijn collectie ‘Gravel’ combineer ik 18-karaats goud met ruwe edelstenen en halfedelstenen. Smaragd, toermalijn en tanzaniet in hun meest pure vorm, onaangeroerd door de mens. Materialen die bewerkt zijn, verliezen een groot deel van hun karakter, vind ik. Ik heb dan het gevoel dat ik niets meer kan bijdragen, er niets van mezelf kan inleggen. En dat is toch net mijn job? Ik heb geen zin om gewoon ‘iets moois’ te maken.”
Je maakt alles met de hand. Kost dat niet enorm veel tijd en moeite?
“Het is inderdaad keihard werken. Maar voor mij is dat de enige manier. Toen ik pas begon, kreeg ik het advies om enkel de prototypes te ontwikkelen en de rest uit te besteden aan productiefabrieken in Italië en Marokko, die er dan tweeduizend stuks van zouden maken. Non, merci. Ik ben een juweelontwerpster, een ambachtsvrouw. Ik heb graag alles zelf in handen. Letterlijk. Van een concept op papier tot een concreet product. Ik wil ruimte om te experimenteren met techniek, esthetiek en materiaalkeuze. Mijn juwelen zijn contemporary, wat betekent dat ik zowat alles kan combineren met zilver en goud: steen, plastic, hout, leer … Ik ben steeds op zoek naar een uitdaging, ik maak het mezelf graag moeilijk. (lacht) Verknoei ik het, dan is dat ook maar zo. Ik werk met mijn handen, wat ik maak is helemaal van mij. Ben ik niet tevreden, dan begin ik gewoon opnieuw.”
Voel je je naast dat solowerk voldoende gesteund?
“Toch wel. Ik deel de werkplaats met twee andere ontwerpers die minstens even gepassioneerd zijn. Bovendien krijg ik veel positieve feedback van klanten of nieuwsgierige voorbijgangers. Vooral jonge mensen geven hun geld vandaag heel bewust uit. Ze kopen niet alleen een ketting of een paar oorbellen, maar steunen ook de artiest achter het juweel. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor! Handcraft is zoveel meer dan wat bricolage, het geeft een voorwerp extra waarde.”
Je biedt ook custommade juwelen aan. Hoe combineer je dat met je eigen lijn?
“Ik verdeel en heers. (lacht) Het is soms krap op de planning, maar ik hou van de afwisseling. Wanneer het even te eenzaam wordt in mijn atelier, kan ik altijd terugvallen op de samenwerkingen met klanten. Ik noem het ‘een samenwerking’, want ik reken echt wel op hun input en feedback. Mijn buikgevoel is dan niet voldoende. De juwelen die ik op maat maak, zijn het resultaat van een team effort. Mijn persoonlijkheid zit erin, maar evengoed die van de klant. Zo vertelde een verloofd koppel me dat ze graag lepeltje-lepeltje liggen in bed. Een intiem detail waarop ik het ontwerp van hun trouwringen heb gebaseerd. Waarom zou je een juweel willen dragen waar er honderden of zelfs duizenden van zijn? Een catalogus met kant-en-klare ringen heb ik niet. Maar iedereen is hier welkom voor een goed gesprek en hopelijk een goede match.”
Hoe belangrijk is die klik voor jou?
“Die klik betekent alles, het is mijn drijfveer. Ik ben een echte people person en krijg veel energie van de mensen rond mij. De gesprekken in de winkel voeden mijn creativiteit. Ik hou niet van verkopen zonder meer. Als iemand uit pure interesse binnenspringt en geen druk voelt om iets te kopen, dan ben ik blij.”
Waaruit haal je inspiratie?
“Vooral uit kleine dingen: ontmoetingen met nieuwe mensen, de natuur, iets dat ik op straat vind, mijn fotografie … Architectuur komt ook vaak terug. Ik hou van geometrische vormen en strakke lijnen die ik dan in balans probeer te brengen met de zachte contouren van een hand, een hals of een gezicht. Voor de collectie ‘Bons baisers’ maakte ik polaroids van vervallen industriële gebouwen in Brussel, Parijs, Marseille … Die foto’s herleidde ik later tot een perspectief voor een reeks halskettingen in zilver en zijde.”
Wat bezorgt jou stress?
“De boetiek draaiende houden. Ik slaap niet elke nacht even goed. (lacht) Ik heb geen spijt, een eigen winkel was altijd mijn droom. Er komt alleen verschrikkelijk veel bij kijken dat niets te maken heeft met het creatieve proces. Naast mijn eigen lijn verkoop ik hier kleine series van een tiental voornamelijk Belgische juweelontwerpers. Mijn belangrijkste selectiecriterium is dat alles handgemaakt moet zijn. En ik moet die klik voelen met de designers. Ze huren een etalagebox, maar ik neem geen percentage op de verkoop. Ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is om als beginnend ondernemer je geld te verdienen.”
Kleurt de toekomst roze?
“Absoluut! Ik ben van nature positief ingesteld. Het zou wel fijn zijn om op termijn een partner te vinden die met het praktische aspect kan helpen. Mijn juwelen worden momenteel al verkocht in Frankrijk, Zwitserland en Japan. Die verkooppunten wil ik graag uitbreiden, maar ik zit vandaag nog vaak vast in de winkel. Verder werk ik samen met BeCraft, een diverse groep van Belgische kunstenaars, aan een tentoonstelling in Bergen, geïnspireerd op de art nouveau van Victor Horta. Het idee is er, nu nog tijd vinden om het uit te werken ...”
Meer juwelen van eigen bodem? Ontdek ze hier.
