Een unieke filosofie, die zich ook in de inrichting van Ellens appartement laat voelen. Aan de muren prijken foto’s van haar Peruviaanse werksters: “Eén of twee keer per jaar reis ik naar Ayacucho met een fotografe om alles vast te leggen.”
Ellen kocht de loft, een voormalige opslagplaats voor graan, heel bewust als woon- én werkplaats. De productie gebeurt dus buitenshuis, maar verder zijn haar bureau, showroom en stock onder dit dak verzameld. “Ik heb eigenlijk weinig aan het oorspronkelijke interieur veranderd, maar heb er wel wat warmte aan toegevoegd. De vorige eigenaar leefde hier als in een kerk, het galmde ongelooflijk hard. Ik heb dus tapijt, gordijnen, mijn sjaal en wol kriskras toegevoegd om het wat warmer te maken.” 
“Volgeplakte muren zijn voor mij niet nodig: ik doe overal indrukken en inspiratie op, maar hoef dat niet constant rondom me te hebben. Bovendien werk ik met simpele collecties en basismodellen, dus echt krachtige nieuwe inspiratie is er niet. Voor mij niet teveel tierelantijntjes dus: juwelen draag ik trouwens nooit, dat is gewoon opsmuk. Dat geldt ook voor mijn ontwerpen: ik heb geen nood om verschillende kleuren te mixen of flochkes toe te voegen.” 
