Over Axelle’s eigen look gesproken, ook die wordt in The Voice streng geanalyseerd. Vorige week nog ontstond er heisa rond de Alexander Wang korsettrui die ze droeg. “Tjah, wat kan ik daarover zeggen? Ikzelf denk niet echt na over reacties op mijn outfits, ik ben wie ik ben. The Voice is natuurlijk een commercieel concept met een breed publiek, niet iedereen daarin vat mode op dezelfde manier op. Bepaalde mensen vinden iets pas mooi als ze het in het straatbeeld hebben gezien, maar zo ben ik nu eenmaal niet. Als het op trends aankomt, vind ik dat je die je eigen draai moet geven. Ik doe mijn ding, als sommigen dat niet snappen, kan ik ze ook niet verder helpen. Iedereen zijn mening natuurlijk, er waren trouwens ook heel wat positieve reacties.”
“Mijn imago komt voort uit mijn muziek, dat probeer ik met mijn kandidaten ook te doen: we moeten bepalen waar we het muzikaal plaatsen, dan pas gaan we daar kleren en een look rond breien. Het is zo en niet andersom. Ik baseer me niet op bestaande mode om mijn werk te maken, als artiest moet je iets nieuws creëeren. De combinatie van een stem, een muziek, een karakter, een persoonlijkheid én een look: dat is wat we maken, dat is wat uniek moet zijn.”
“Tegelijk wil ik mijn kandidaten geen risico’s laten lopen en blootstellen aan harde kritiek. Ik zit al jaren in het vak en kan wel tegen een stootje, voor hen ligt dat anders. Bovendien moeten zij ook de sympathie van het publiek krijgen: er moet op hen gestemd worden. Dat is iets waar ik uiteraard nooit rekening mee heb moeten houden. Zij moeten edgy en conceptueel zijn, maar ook weer niet té, anders begrijpt het grote publiek het niet meer. Ik zal mijn teamleden dus nooit iets extreems in het hoofd proberen praten.”
