Ze heeft een zachte stem die je even naar een andere wereld brengt. Soms hoef je niet eens naar de woorden te luisteren; de muziek sleept je gewoon mee. Maar luisteren is wél de moeite waard: haar songs vertellen van liefde en melancholie, maar ook van een happy end.
Een paar maanden geleden bracht Stace haar eerste EP ‘Green Onyx’ uit, met vier songs die je meevoeren naar haar neo-soul universum. “Mijn favoriete song is ‘Busy’, gevolgd door ‘Moon Busy’. ‘Busy’ is vrijer van structuur,” vertelt ze. Stacy Claire, die Stace genoemd wordt, is één en al spontaniteit en passie. Achter haar glimlachende gezicht gaat een levendige persoonlijkheid schuil. Je merkt dat ze zich door niemand de wet laat voorschrijven – dat voel je ook aan haar muziek.
Mijn songs zitten vol kwetsbaarheid, maar ze lopen nooit slecht af
Stace komt uit een familie van muzikanten en zangers met roots in Martinique, en ze leerde al jong gitaar spelen. “Mijn vader speelt bas en mijn moeder zingt. Ik ben met gitaar begonnen toen ik op bezoek was bij mijn vader in Guyana en hij gaf me een van zijn gitaren. Hij is dol op bossanova, dat was mijn introductie tot het instrument. Die akkoorden en kleuren vind je terug op mijn EP.” Ze noemt haar muziek ‘urban heimwee’, en haar songs hebben een poëtische melancholie die perfect bij de 27-jarige singer-songwriter past. “Ik wil een bubbel creëren die me beschermt tegen het lawaai en het gedoe van het leven. Net als elke goede EP gaat hij over verbroken relaties en incasseringsvermogen. Het gaat vooral over de manier waarop je weer overeind wilt krabbelen, niet in de narigheid wilt blijven hangen. Mijn songs zeggen: ‘Sta op en ga door!’ (lacht) Ze zitten vol kwetsbaarheid, maar uiteindelijk lopen ze nooit slecht af.” Alle ingrediënten van een goede blockbuster zijn dus aanwezig op de EP, die ze thuis tijdens de lockdown maakte.
Green Onyx ©Stace
“Ik las ergens de term ‘bedroom pop’ en dat sprak me aan: dat is precies wat ik maak. Met deze EP heb ik ontdekt hoe het is om producer te zijn. In R&B zijn er veel zangeressen die een song vertolk- en, maar ik wilde alles zelf doen, van A tot Z.” Intussen heeft de uit Toulouse afkomstige Brusselse ‘haar’ geluid gevonden, deels dankzij de stad die haar zo na aan het hart ligt. “Ik heb het gevoel dat ik hier eindelijk toestemming heb gekregen om te doen wat ik wilde doen. Heel veel artiesten in België hebben een soortgelijke filosofie en vrijheid. Ik denk aan zanger en producer Ashley Morgan, die mij enorm inspireert.” Ze is al aan het denken aan een volgende EP. Maar haar leven is veranderd, en als je een nieuwe liefde hebt en alles gaat goed, valt daar weinig over te zingen. “Muziek maken is nuttig! Die EP is een stuk therapie en daarna ga je tot iets anders over.” (lacht) Wat staat er dan nog op het programma? “Mijn tweede EP heeft niets met liefde te maken, maar met mijn plek in de wereld. Met mijn gebrek aan zelfvertrouwen. Geen idee of die net zo goed zal zijn als de vorige …
Stace aan het werk zien? Dat kan op 25/06 op Couleur Café en op 15/07 op het Dour Festival.
Haar 100% Belgische playlist? Reinel Bakole – Shaka Shams – Dushime – K.Zia
