Je kent HAAi (Teneil Throssell) misschien als dj en producer uit de technoscene, en anders zal haar passage op Pukkelpop daar wel voor zorgen. Maar de Australische artieste brengt nu ook een eerste album uit. We zitten digitaal samen om het te hebben over dit "chaotische, euforische, en eerlijke" project.
Hoe zou je jezelf als artiest en jouw muziek beschrijven?
"Als een producer ben ik zeer reflectief, wat je ook kunt horen in het album. Ik heb een achtergrond in psychedelische muziek en dat heeft een zware invloed in wat ik nu doe. Misschien was de muziek die ik twee jaar geleden maakte meer techno en breakbeat. Maar het nieuwe album sluit meer aan bij een soort leftfield electronica genre en dat kan op sommige momenten best chaotisch zijn. Ik hou er wel nog steeds van om hardere techno te draaien op feestjes!"
Wat is de boodschap achter het album?
"De belangrijkste is gebaseerd op mentale gezondheid. Het album is geschreven en geproduceerd tijdens de pandemie. Daarnaast heb ik een ADHD-diagnose gekregen, wat iets was waar ik altijd een voorgevoel voor had. Daardoor kreeg ik tijd voor zelfreflectie en omarmde ik het met de creatie van een album. Elke kronkel en draai die in het album gebeurt is ik die probeer te begrijpen hoe ik luister naar muziek."
"Vaak zijn nummers op een album vrij lineair, maar dat is hier niet het geval. Ik denk gewoon niet dat iedereen muziek op die manier verteert. Voor mij was het belangrijk om een echt punt te maken, om geen duidelijke flow te hebben. Ik wilde dat het meer als een mixtape zou zijn en dat het een reflectie zou zijn van waar mijn hoofd staat. Laten we zeggen dat het album beschreven kan worden als chaotisch, euforisch en eerlijk."
Het is ook de eerste keer dat je je eigen stem gebruikt in je muziek. Waarom nu?
"Ik denk doordat de wereld toentertijd een beetje ophield en ik meer tijd had om dingen te verkennen. In plaats van ergens op doorreis een technotrack te maken, geeft het je meer tijd en vrijheid voor het album om bijvoorbeeld echte instrumenten te gebruiken of om je eigen stem te gebruiken."
Het album maken was zenuwslopend, zeker als mensen je kennen van technomuziek
"Het begon ook met slechts één track waarop ik zong. Ik stuurde het naar mijn label en ze vonden het echt geweldig. En toen vroegen ze of ik nog iets anders had. Het was zo leuk om de aanmoediging van hen te krijgen, want het was een beetje zenuwslopend en zeker als mensen je kennen voor het maken van glitchy technomuziek."
Het was ook de eerste keer met zoveel samenwerkingen?
"In de pandemie waren we gescheiden van de mensen waar we zoveel van houden. En ik denk dat ik op zoek was naar samenhorigheid binnen mijn creativiteit. Ik denk dat ik daarom zo open stond voor meer samenwerkingen op het album."
"Alle samenwerkingen waren met vrienden van mij, zoals Kai-Isaiah Jamal. Ik was een grote fan van Kai's poëzie en activisme en zij was een fan van mijn muziek, wat ik niet wist totdat we aan de praat raakten. Het was iets heel vreugdevol voor ons om te doen in een hele rare tijd."
Ik was op zoek naar samenhorigheid binnen mijn creativiteit
"En hetzelfde met Jon Hopkins, maar dit gebeurde op een iets andere manier. Met het nummer Baby We're Ascending wist ik niet zeker hoe ik het moest afmaken, maar het is niet mijn aard om iets aan iemand te vragen. Ik zette een fragment van mijn liedje op Instagram en hij stuurde me meteen een berichtje. Hij vroeg of hij kon helpen. Dat het zo'n natuurlijke manier was om dit te laten gebeuren was geweldig. Ik ben zo trots op wat we samen hebben gemaakt."
Vertel eens wat meer over de video van Baby We're Ascending
"Tom Furse is een oude vriend van me die experimenteerde met AI. Op Instagram zet hij kleine clips die superpsychedelisch zijn. Hij was altijd van plan om te werken aan deze video, maar toen was er een choreograaf, Akira uit New York die me contacteerde. Hij heeft uiteindelijk de choreografie uitgewerkt voor het dansstuk in de video."
"Het was als een wereldprimeur voor alles rond dans en AI op dat niveau. Ik was in een bevoorrechte positie dat ik gewoon achterover kon leunen en kijken hoe het zich ontplooide. En één keer per week kijk ik terug naar de video en kan ik gewoon niet geloven dat dit de visual is die bij een track van ons hoort."
Speelt mode voor jou een belangrijke rol in de muziekindustrie?
"Sinds recent wel. Ik heb wat dingen gedaan met modehuizen in het laatste jaar. Maar ik denk dat mode en muziek altijd verbonden zijn geweest. Ik heb met Prada gewerkt en meer recentelijk met Gucci. Ik ben fan van de relatie tussen deze twee werelden, al hou ik zelf meer van mannenkleren, maar dat is een kwestie van smaak."
Je hebt alles zelf geleerd, van mixen tot producen. Welke boodschap zou je meegeven aan jonge vrouwen die dromen van een dj-carrière?
"Neem je tijd, er is ruimte voor jou. Soms voelt het als een door mannen gedomineerde wereld, maar meer mensen hunkeren naar inclusiviteit. Het belangrijkste is om zoveel mogelijk te experimenteren. Vind datgene wat jouw werk uniek maakt."
LEES OOK: Belgische belofte: de jonge Stace blinkt uit in meeslepende bedroom pop
(Stagiaire Fleur Tollet)
