Hij is spontaan, zonnig, en barst regelmatig in een schaterlach uit. Brandon Wen is 29, een stuk jonger dan de prestigieuze modeschool waarover hij sinds kort de leiding heeft. De nieuwe creatief directeur van de Modeafdeling van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen ademt één en al creativiteit.
IK HEB GELEERD HOE IK DE STUDENTEN KAN STUREN ZONDER HUN ENTHOUSIASME IN TE PERKEN
De fotoshoot met Brandon Wen is gepland midden in zijn voorbereidingen voor de examens. Het is een emotionele tijd voor deze nieuwe prof, die zich sterk betrokken voelt bij de toekomst van zijn leerlingen. Hij studeerde zelf af in 2019 en werd in september 2022 creatief directeur. Dus is het voor hem de eerste keer dat hij aan de andere kant van de jurytafel zit. “Ik ben heel enthousiast, maar ik zit ook behoorlijk in de stress over de studenten die een beetje achterblijven, want ik voel hun potentieel en ik ben bang dat ze teleurgesteld zullen worden. Ik wil hun projecten verdedigen, maar ook mijn standpunt geven.” Hij weet dat hem een flinke evenwichtsoefening te wachten staat: het lot van een van de meest prestigieuze creatieve instituten van het land, dat onder andere bekend is om het Belg-zijn, is voortaan mede in handen van een Californiër met Spaanse en Chinese roots.
Brandon is een ongelooflijke polyglot: zijn Engelse zinnen zijn doorspekt met een charmant Vlaams ‘allez’, hij spreekt Nederlands en Frans alsof hij op twee straten van de Academie is opgegroeid, en hij beheerst nog twee andere talen perfect. Dat ligt helemaal in de lijn van de internationale school waar leerlingen van over heel de wereld studeren, en waar veel studenten uit Azië komen. Hij werkte eerder voor Rick Owens, en voor hij naar Antwerpen kwam, had hij al een bachelor in design aan de New Yorkse Cornell University behaald. “Dat was interessant, maar het was vooral op technologie gericht en niet genoeg op creativiteit.”
We vragen hem wat hij zijn leerlingen al heeft meegegeven sinds het begin van het studiejaar. Er klinkt een glimlach in zijn stem als hij zegt: “Ik weet niet wat ik hen geleerd heb, maar ik weet wel wat ik probeer hen bij te brengen: hun vaardigheden zo goed mogelijk gebruiken, blijven geloven in zichzelf – dat is heel belangrijk – en hun bewust zijn ontwikkelen. Als er studenten zijn bij wie het allemaal wat chaotisch verloopt, help ik hen om datgene in henzelf te vinden wat het meest zinvol is, en om dan al hun troeven in de strijd te gooien.”
En wat heeft hij zelf in de afgelopen maanden geleerd in zijn nieuwe rol? “Hoe ik constructieve kritiek kan geven, en hoe ik kan sturen zonder hun enthousiasme in te perken. Ik heb geleerd om te zeggen wat ik geloof, om me in te zetten voor de evolutie die ik zo belangrijk vind. Dat is niet altijd gemakkelijk, want je werkt met een pedagogisch team en dat vraagt soms de nodige soepelheid. In de modescholen zijn we op een punt gekomen waar de studenten meer dan ooit in dialoog willen gaan, ze hebben vaak al een ander parcours afgelegd, en parallel met die verwachtingen moet ik me integreren in een systeem dat ik niet gecreëerd heb. Al die aspecten van mijn taak moet ik door ervaring leren te combineren.”
Toekomstprojecten
Brandon heeft zijn komst samen met de andere onderwijskrachten voorbereid: “Het begin van het jaar was heel productief, het is een sterk team, iedereen is on board. Maar het invullen van deze functie heeft ook complexe kanten, bijvoorbeeld als het gaat om de beslissingen die voor de Academie genomen moeten worden en de pedagogische keuzes die moeten worden gemaakt, ook als die niet altijd de meest populaire zijn.” Hij wordt heen en weer geslingerd tussen opwinding en verantwoordelijkheidsgevoel, en hoopt dat “de studenten zich vrij voelen om hun creatieve identiteit te vinden. Ik push hen, en ik leer om kritisch te zijn ook als dat moeilijk is, omdat het voor hun bestwil is.”
Is zijn functie wat hij ervan verwacht had? Hij lacht – en dat doet hij trouwens veel: “Ik wist niet wat ik moest verwachten! Ik wist wel dat ik zo nu en dan zou moeten jongleren dus dat verraste me niet. Soms had ik moeite om een balans te vinden tussen verwachtingen en emoties. Ik begrijp bepaalde beslissingen van Walter nu beter! Ik besef nu echt hoe belangrijk het is om de werkomstandigheden optimaal te houden, om duidelijke keuzes te maken, de concentratie te behouden. De deuren openzetten voor alles is mooi in theorie, maar in de praktijk moet je soms keuzes maken om te kunnen verdiepen. Dat is een kunst: je moet blijven luisteren en weten wat je moet doen om een goede energie te creëren en op koers te blijven.”
Hij is de opvolger van Walter Van Beirendonck die de school 15 jaar lang leidde, en aangezien zijn functie behoorlijk wat druk met zich meebrengt, vragen we ons af of hij zijn voorganger om raad heeft gevraagd. “Nee, niet echt. Ik voel dat hij me de ruimte geeft, dat ik zelf mijn nieuwe rol mag invullen. Het is ook belangrijk dat ik mijn eigen ervaringen heb en mijn eigen fouten maak. Ik volg mijn intuïtie en ik overleg met de andere leerkrachten. We hebben het allemaal druk met ons eigen werk, maar ze hebben me laten weten dat ze een goede energie voelen, en dat de leerlingen super gemotiveerd zijn.”
WE HOEVEN GEEN NIEUWE BALENCIAGA TE LANCEREN; EEN KLEINER MERK VOL POTENTIEEL IS EVEN GOED
Zijn eigen weg
Ondanks zijn talloze projecten slaagt hij er toch in om tijd te maken om te schilderen en beeldhouwen en om zijn eigen universum te onderzoeken. “Dit eerste jaar geef ik mezelf de tijd om na te gaan hoe ik het uiteindelijk wil doen. Daarom vind ik de fotoshoot met ELLE zo leuk: het geeft me de kans om mijn creaties te laten zien. Ik zit thuis in een verbouwing en mijn beeldhouwwerken zijn ook nog lang niet af; op school en bij mij thuis is alles dus onder constructie.”
Tijdens het weekend ontspant hij. “Ik moet wel flexibel zijn want mijn vrienden hebben het ook heel druk.” Hoe vind je je plek in de zeer bekende Antwerpse school als je zelf het product bent van zoveel verschillende invloeden? “Ik probeer het beste van mijn erfgoed te behouden en veranderingen aan te brengen waar dat mogelijk is. Ik probeer een evenwicht te vinden tussen wat de Academie nodig heeft, zoals de vaste waarden als tekenen, en een vernieuwende dimensie toe te voegen. Al kun je bijvoorbeeld perfect met een computer tekenen, toch is het belangrijk dat je ook een potlood kunt vasthouden.” Enkele dagen na dit gesprek zien we Brandon terug in Parijs bij de herfst/ wintershow 2023 van Walter Van Beirendonck, wiens werk hij altijd met veel bewondering volgt.
Hij lijkt kalm, al vindt in juni het langverwachte defilé van de Modeacademie plaats, en dat is echt niet zo ver weg meer. Hij assisteert tussendoor ook bij de show van Rick Owens, zijn andere mentor, en neemt op vrijdagochtend de eerste trein terug om de nieuwe generatie van de ‘belginternationale’ mode les te gaan geven.
HET IS BELANGRIJK DAT IK MIJN EIGEN ERVARINGEN HEB EN MIJN EIGEN FOUTEN MAAK
Nieuw hoofdstuk
De collecties die aan het eind van het jaar worden gepresenteerd zijn nog een werk in uitvoering. Volgens de jonge directeur “zijn de studenten erg opgewonden over het schooldefilé, en niet teveel gestrest. Dat is een goed teken!” Natuurlijk ziet Brandon nu al welke studenten het potentieel hebben om door te breken: “Dat zijn degenen die het meest gemotiveerd zijn, die werk leveren van hoogstaande kwaliteit, maar die ook goed communiceren, die samenwerken in een team, en die met sterke voorstellen komen. Dat zijn vaste waarden, en er is behoorlijk wat diversiteit. In het derde jaar komen de studenten van over de hele wereld.” Hij voegt eraan toe, en je voelt dat hij het meent: “Ze zijn fantastisch, ik ben dol op ze.”
Hij zelf toonde zijn eindejaarscollectie nog maar vier jaar geleden. Wat verwacht hij van dit evenement? “Ik hoop in de eerste plaats dat het een dynamisch moment wordt, waarin toekomstmogelijkheden worden geboren. Het idee is niet per se een nieuwe Balenciaga te lanceren: een kleiner merk vol potentieel is even goed. Ik hoop dat iedereen uit de show komt met een duidelijk toekomstperspectief.” Een nieuwe mode-horizon, in alle kleuren van de regenboog.
