Er was eens een Italiaanse graaf die samen met zijn donna een middeleeuws kasteel van de ondergang redde. Ze spendeerden jaren aan de renovatie en doopten het Castello di Reschio, een sprookjeshotel op de glooiende groene heuvels van Umbrië. Check in voor een glamoureus avontuur en vertrek volkomen betoverd.
Als de muren van Castello di Reschio konden praten, ze zouden je de legende vertellen van de 14de-eeuwse eigenaar Marchese Ranieri di Ugolino, de allereerste Conte di Reschio. Of die van de aartsbisschop van Todi, wiens wapen uit 1610 nog steeds boven de ingang hangt. Maar het mooiste verhaal is misschien wel dat van de meest recente bewoners, Count Benedikt Bolza en zijn vrouw Nencia Corsini. Het koppel artistieke aristocraten woonde er tot voor kort met hun vijf kinderen terwijl het dak bijna letterlijk op hun hoofd viel. Benedikt: “Het was altijd onze droom om er ooit een grandioos hotel van te maken. Het kasteel was veel te groot voor ons alleen. We verbleven in een wirwar van kamers op de eerste verdieping, de enige bewoonbare oppervlakte.”
De binnenplaats van Castello di Reschio waarrond de meeste hotelkamers verzameld liggen.
Ruïnes tellen
Benedikt landde hier niet toevallig. In 1984 kocht zijn vader, Count Antonio Bolza, een afgeleefd huis met een klokkentoren op het uitgestrekte landgoed van Reschio. De man had geen flauw idee dat hij omringd werd door nog 50 andere bouwvallen. Tien jaar later sloot hij een deal met de toenmalige eigenaars: de Bolza’s zouden het volledige domein van 1500 hectare kopen, inclusief alle ruïnes, een tabaksfabriek én het kasteel. Intussen keerde Benedikt terug uit Londen met een architectendiploma op zak. Hij had meteen zijn handen vol. “Het begon met een heuse zoektocht naar al die vervallen boerderijen, want de meeste waren tot de nok overwoekerd. Bovendien hadden we geen budget om aan de renovatiewerken te beginnen. In zee gaan met een of andere keten zagen we niet zitten, die zou er toch maar een immense golfbaan neerpoten. We wilden iets organisch creëren, een project van lange adem dat generaties lang zou meegroeien. Zo kwamen we op het idee om samen met individuele kopers alle ruïnes één voor één weer tot leven te brengen. Later zouden we ons dan wel focussen op de kern, het hotel.”
In de decennia sinds Antonio Bolza het landgoed Reschio kocht, restaureerde zijn zoon 21 van de oorspronkelijke boerderijen voor families uit heel Europa, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. Daarnaast renoveerde hij er één voor zijn ouders en één voor zijn eigen gezin, en nog zeven voor verhuur. Vaak had hij niet veel meer dan een paar verzwakte pilaren om op te bouwen, maar in enkele uitzonderlijke gevallen waren de vier muren en zelfs nog een deel van het dak intact. Voor huizenjagers die zwichtten voor de aantrekkingskracht van de streek, hing er telkens één doorslaggevende voorwaarde aan vast: Benedikt Bolza zou als enige hun nieuwe thuis ontwerpen, bouwen en ook inrichten.
Binnenkijken in een van Benedikts renovatieprojecten. De man heeft een oog voor detail, zoveel is zeker.
De vraag naar een gerenoveerde Bolza-hoeve met uitzicht over de vallei van Niccone overstijgt veruit het aanbod. Een luxepositie voor de 49-jarige architect die zijn kopers graag zorgvuldig uitkiest. Hij neemt zijn tijd om de perfecte match te vinden. “Geen twee huizen op Reschio zijn identiek,” legt hij uit. “Ze hebben elk hun eigen footprint en verleden. Die wil ik niet zomaar uitwissen. Natuurlijk is het een uitdaging om binnen bestaande structuren en met oude materialen te werken. We spelen voortdurend met beperkingen, maar net daar ligt de schoonheid van elke renovatie. De juiste bouwheer snapt dat. Ik wil hier een gemeenschap van gelijkgestemden vormen.”
Made in Italy
Van een uitdaging gesproken: in 2016 vonden de Bolza’s de tijd eindelijk rijp om het eeuwenoude kasteel aan te pakken. In de elf jaar dat ze er woonden, creëerden ze een ideaalbeeld van hoe het hotel eruit moest zien: luxueus en voorzien van alle hedendaags comfort – tot de vloerverwarming en de fancy koffiemachines op de kamers toe – maar ook alsof er in duizend jaar niets was veranderd. “Het was de eerste keer dat ik voor mezelf mocht ontwerpen. Ik bleek de meest veeleisende bouwheer van allemaal te zijn,” lacht Benedikt. “Ik wilde geen snoer, leiding of airco-installatie in het zicht laten. Maar dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan in een middeleeuws gebouw met twee meter dikke muren …”
Nencia en Benedikt Bolza in de Palm Court. Hier kom je om te ontspannen – en om van een Negroni te sippen.
De stijl van het Castello di Reschio is ouderwets glamoureus, het Italië van de jaren 30. Met een Steinway-piano en groene fluwelen zetels in de Palm Court, een bibliotheek met open haard en schaakbord, hotelkamers en suites met terracottategels, marmeren badkamermeubels en messing spoelbakken. Elk detail ademt geschiedenis. En bijna elk meubelstuk dat je ziet, was made in Italy. “Ik heb een hekel aan dure hotels met goedkoop meubilair,” zegt Benedikt. “Een matras vervang je, maar toch geen bed of tafel? Die moeten een leven lang meegaan.” De Bolza’s vulden het kasteel met zelfontworpen design en antieke meubels die Benedikt en Nencia op de kop tikten tijdens hun vele reizen door Italië en op de halfjaarlijkse Mercanteinfiera-beurs in Parma. De meest unieke objecten brengen ze mee naar de Tabaccaia, de oude tabaksfabriek van Reschio en tegenwoordig de creatieve hub voor het hele landgoed. Projectmanagers, ontwerpers, content creators en het marketingteam werken hier zij aan zij.
Suitekamer in het hotel.
Natte droom
Ook Benedikts eigen designlabel B.B. for Reschio krijgt er een prominente plek, met een atelier waar hij de verschillende meubelstukken zelf patineert. Wat niet intern kan gebeuren, besteedt hij uit aan lokale ambachtslieden die het Italiaanse vakmanschap in de vingers hebben. Zij hielpen Benedikt bij het verwezenlijken van zijn natste droom: een ovalen zwembad dat als een glimmende spiegel op de grasvlakte rust. Wie ‘s avonds laat terugkeert van het Alle Scuderie-restaurant nabij de paardenstallen, is getuige van een mirakel: twee zeilen die vanuit het niets opduiken, in het midden van het zwembad, en elk een helft bedekken. Naast een magische pool heeft het hotel wat verderop een lakehouse dat je kunt huren voor de dag, een manege met meer dan 30 Spaanse volbloeden, tennisbanen, een bottega met handgeweven zonnehoeden en Venetiaanse zijden slippers, een kookschool met foraging-workshops die je door olijfgaarden, moestuinen, bossen en wijngaarden gidsen, een openluchtcinema … Met een beetje geluk pik je er tijdens je verblijf ook de jaarlijkse theatershow mee die de Bolza-kroost opvoert samen met hun neven, nichten en vrienden. Nencia reisde jarenlang door Italië met het gezelschap – “als een soort van circus zonder olifant” – maar sinds de opening van het hotel komt het publiek gewoon naar hen.
Het zwembad van Castello di Reschio rust als een glimmende spiegel op de grasvlakte.
Parels voor de zwijnen
Ze lijken elkaars tegenpool: Benedikt, die dagelijks verdrinkt in de kleinste details, en Nencia, een nonchalante verschijning in vintage jurken en met wilde rozen in het haar. Ze studeerde een tijdje kunst in België en leerde Benedikt kennen toen ze fresco’s schilderde in een van zijn eerste renovatieprojecten. Het was liefde op het eerste gezicht. Vandaag zie je haar nog weleens met een verfborstel in de hand – de fraaie muurschilderingen in Reschio’s kapel dragen haar stempel. Maar haar echte passie? Dat is de agricultuur van het domein. Nencia: “Vroeger had elke Italiaanse boerderij haar eigen weefgetouw om lakens en ander linnen te maken. Dat willen we hier ook doen. Of dat proberen we althans. Onze eerste hennepoogst werd vernield door everzwijnen. Die beesten eten alles!” (lacht) Over Reschio’s zelfgeproduceerde wijn, gin, likeur, honing en oliën is ze wel vol lof. De zonnebloemolie wordt zelfs gebruikt in de donkere grotten van het Bathhouse, waar therapeute Maria Froio alle zintuigen pampert. Haar grootmoeder was de dorpsheler en wist allerlei kwaaltjes te genezen met haar kruidenmengsels. Schrik dus niet als Maria je van kop tot teen schrobt met een brandnetelhandschoen en borstels van paardenhaar. We garanderen het: je komt weer als herboren uit wat ooit de goedgevulde wijnkelder van het kasteel was. Marchese Ranieri di Ugolino zou het eens moeten weten …
Links: Uitzicht vanop het terras van restaurant Al Castello. Rechts: De oude wijnkelder is tegenwoordig een Bathhouse waar je heerlijk kunt relaxen.
Vanaf € 870/nacht, ontbijt inbegrepen. Of boek de Bell’Aria, de Grugliano of een ander prachtig gerenoveerd huurhuis. Er hangt een stevig prijskaartje aan vast, maar gratis wegdromen op reschio.com kan ook.
Nog meer droomverblijven in Italië? Ontdek ze hier!
