We kennen uiteraard de Boomers, Gen Z en zelfs van de nieuwste Generatie Alpha hebben we al horen spreken. Maar hoe zit het met de anderen, zij die we tegenwoordig de 'sandwich generation' noemen?
Een generatie tussen twee vuren
Generatie X, Y, Z ... In de sociologie verdelen we leden van dezelfde leeftijd of die hetzelfde deel van de geschiedenis hebben meegemaakt graag op in subpopulaties. Deze verschillende bevolkingsgroepen hebben immers een aantal gewoontes, voorstellingen en patronen met elkaar gemeen. Vandaag duikt er een nieuwe en minder gebruikelijke uitdrukking op om mensen te beschrijven die meestal rond de 40-50 jaar oud zijn: de ‘sandwichgeneratie’. Deze bijnaam vat de situatie mooi samen waarin zij zich bevinden in deze complexe fase van hun leven. Ze worden ook wel de ‘citroengeneratie’ genoemd, omdat ze letterlijk tussen twee generaties gesqueezed worden. Aan de ene kant hebben ze grotere kinderen die toch nog net niet groot genoeg zijn om volledig alleen hun plan te trekken en aan de andere kant ouder wordende ouders die dagelijks geholpen moeten worden.
Het resultaat? Een generatie die moet leren jongleren met verantwoordelijkheden in een rol die enorm veel veerkracht vergt. Zij moeten de medische facturen, telefoontjes naar thuishulp, afspraken met de orthodontist voor de jongste en hockeywedstrijden op de vroege zaterdagochtend voor de oudste voor hun rekening nemen. En dat alles natuurlijk zonder hun eigen welzijn uit het oog te verliezen. Kortom, de sandwichgeneratie weet niet waar ze moet beginnen.
Voir cette publication sur Instagram
Een cruciale rol
Door de alsmaar toenemende levensverwachting, stijgende vruchtbare leeftijd en jongvolwassenen die steeds later het huis verlaten, zal deze bevolkingsgroep de komende jaren bovendien aanzienlijk groeien. Toch lijkt bijna niemand erover te praten. Deze onzichtbaarheid staat in schril contrast met het cruciale belang dat deze 'sandwiches' in de samenleving spelen. Ze zorgen niet alleen voor de ondersteuning en opvoeding van hun gezin, maar dragen ook bij aan de economie en bevorderen de solidariteit tussen generaties.
Mentale belasting en race tegen de klok
Daarom is het zo belangrijk om ze te erkennen, om zo alle psychologische en fysieke problemen die eraan ten grondslag liggen beter te begrijpen. Want wat blijkt? Lichamelijke en emotionele uitputting zijn vaak het gevolg voor een generatie die focust op de behoeften van anderen. Ze komen altijd tijd tekort, zowel thuis als op het werk. Het gevolg is dat ze voortdurend onder stress staat en kampen met de daarmee samenhangende fysieke gezondheidsproblemen. Daarbij komt ook nog de financiële druk die de gezondheidszorg, schoolgeld, buitenschoolse activiteiten, huisvesting, enz. met zich meebrengen. Het erkennen van het bestaan van deze generatie is daarom een eerste belangrijke stap om maatregelen te treffen om de druk van de ketel te halen en hun algehele welzijn te bevorderen: toegang tot ondersteunende diensten voor mantelzorgers, beleid rond ouderschapsverlof, financiële steun, ondersteunende netwerken in de gemeenschap, enz.
Om toch ook positief te zijn: zorgen voor anderen vereist een groot aantal skills zoals tijdbeheer, probleemoplossend denken, communicatie en empathie. Die eigenschappen zijn direct overdraagbaar naar andere gebieden in het leven, zoals een professionele carrière of persoonlijke ontwikkeling. Er gaan uitdagingen en opofferingen mee gemoeid, maar ook persoonlijke voldoening en waardering. Het lijkt er zelfs op dat aandacht voor anderen in plaats van voor jezelf onvermijdelijk bijdraagt aan persoonlijk geluk. Een studie gepubliceerd in het Journal of Happiness Studies toonde onlangs aan dat mensen die minstens één keer per maand aan vrijwilligerswerk deden, een betere mentale en fysieke gezondheid vertoonden. De enige challenge (en niet de minste)? De juiste balans vinden.
LEES OOK: Wat denkt Generation Z over de mode?
