We horen je het al denken, maar nee, we hebben het hier niet over triootjes of driehoeksverhoudingen. De “driehoekstheorie van de liefde” is een model dat in 1980 door de psycholoog Robert Sternberg is ontwikkeld. Het zou het geheim voor een geslaagde liefdesrelatie bevatten. En daar dromen we allemaal van, niet?
Een theorie met 3 pijlers
Wat houdt die toverformule dan in? Een min of meer stabiel evenwicht weten te vinden tussen drie pijlers die essentieel zijn voor elke relatie. De eerste: intimiteit. We hebben het hier niet over seksuele intimiteit maar over een gevoel van nabijheid en verbinding. Vertrouwen, dingen met elkaar delen, communicatie, gulheid, empathie. Daarnaast is er ook de passie. Dit is een lichamelijke en emotionele aantrekkingskracht die seks en verlangen aanstuurt. Je voelt dat je de ander nodig hebt, dat hij of zij de basis vormt van je geluk. Tot slot is er nog de toewijding. Beide partners willen de liefde voor de ander bewust levend houden.
Voir cette publication sur Instagram
Het enige minpuntje? Als een van deze drie criteria ontbreekt, loopt het mis. Volgens Robert Sternberg is de relatie dan niet langer in evenwicht. Zo is er wat hij “de lege liefde” noemt: toewijding zonder intimiteit of passie. “Romantische liefde”: waarbij er wel passie en intimiteit zijn maar de toewijding ontbreekt. En “dwaze liefde”: met passie en toewijding, maar zonder intimiteit.
Daar voegt hij nog de “metgezellen” aan toe, wanneer er toewijding en intimiteit is, maar geen passie. Bij “vriendschap” is er alleen intimiteit, zonder passie of toewijding, en “verliefdheid” wanneer er alleen passie is en we de ander idealiseren zonder hem of haar echt te kennen. Tot slot is er de “complete liefde”, die de drie dimensies bevat. Volgens Sternberg is die moeilijk te bereiken en te behouden, maar niet onmogelijk.
Hoe passen we dit model in de praktijk toe?
OK, de theorie hebben we dus. Maar hoe gaat dat dan in het echte leven? Psychologe Janet Reibstein is gespecialiseerd in relaties. Tijdens een interview met Glamour UK vertelde ze: “Deze drie criteria zijn echt van groot belang voor een geslaagde relatie.” Maar ze nuanceert ook: “In een duurzame relatie zijn er altijd periodes waarin een van die drie elementen de andere overheerst. Die periodes komen en gaan. Het probleem is dat mensen verwachten dat een relatie van bij het begin onveranderlijk en regelmatig is. Als ze zien dat dit niet zo is, denken ze algauw dat er iets niet goed zit en geven ze het op.”
Die driehoek hoeft dus echt niet elke dag perfect te zijn. Het is zelfs normaal dat die verhoudingen met de tijd evolueren. We moeten dus aan onze relatie “werken” om te zorgen dat de drie pijlers steeds weer samenkomen. Bovendien is er de werkelijke driehoek, zoals we hierboven al zeiden, en dan is er de ideale driehoek, die meer overeenkomt met onze verwachtingen dan met de realiteit. In een goede relatie moeten de echte en de ingebeelde driehoek zoveel mogelijk samenvallen, ook al krijgen we dan misschien het gevoel dat de relatie minder te bieden heeft dan wat we ervan verwachtten. Het goede nieuws is dat we onze liefdesdriehoek eindeloos kunnen aanpassen. Door met onze partner te praten, aandacht te hebben voor details, de dingen met kleine, dagdagelijkse handelingen beter maken … Zo zorgen we ervoor dat onze driehoek naar “complete liefde” evolueert. We hoeven dus niet langer twentyfour seven het perfecte koppel te zijn. Wel proberen we elke dag kleine verbeteringen te maken. Dat maakt de liefde niet alleen realistischer, maar ook mooier.
LEES OOK:
