Naar onze bescheiden mening is ze de mooiste roos van allemaal. ELLE’s covergezicht Rose Bertram lacht het compliment zachtjes weg. Na een korte pauze floreert de Kortrijkse beauty en combineert ze haar carrière als supermodel met het moederschap. Een babbel in badjas.
Een Zoomgesprek met Rose Bertram (29) zou ieders zelfvertrouwen een flinke deuk geven. Ook ik blijk niet immuun. De Vlaamse schone verschijnt in beeld met een comfortabele badjas aan, haar kenmerkende krullen strak in een dot gedraaid. Ze draagt geen spoortje make-up, maar ze ziet er onberispelijk uit. En dat na twee weken non-stop reizen, van het Filmfestival van Cannes naar het Spaanse Alicante, waar deze ELLE-shoot plaatsvond. “Ik kan geen kleren meer zien,” glimlacht ze, verwijzend naar de vele pas- en stylingsessies die ze achter de rug heeft.
Ze is dan ook blij om weer thuis in Amsterdam te zijn, de plek waar ze jaren lief en leed deelde met haar ex, voormalig profvoetballer Gregory van der Wiel, en hun twee dochters Naleya (6) en Zaylee (3). Die laatste heeft haar mama duidelijk gemist, want tijdens ons interview wijkt ze geen seconde van haar zijde. Intussen smeert Rose een cracotte en beantwoordt ze mijn eerste vraag met een focus die alleen een getrainde moeder beheerst. Heeft ze nog iets met België, wil ik weten, want van haar West-Vlaamse accent pik ik nauwelijks iets op. “België is voor altijd mijn thuis, alleen kom ik er niet zo vaak meer. Ik ben al zoveel onderweg, dan vind ik het gewoon fijner wanneer mijn familie mij in Nederland bezoekt.” Spoort ze toch naar haar geboortestad Kortrijk – “om de pépé te zien” – dan voelt ze zich weer dat kleine meisje dat de trein naar Antwerpen nam en op de Meir ging shoppen met vriendinnen. “Toen al wist ik dat er grootse dingen op mijn pad zouden komen.”
Comeback
En gelijk kreeg ze. Rose Bertram – voluit: Stephanie Rose Bertram – was amper dertien toen ze haar eerste cover sierde, voor het Belgische Victor. Sindsdien bleek ze ook dankbaar covermateriaal voor menig gerenommeerd modeblad: Grazia, Glamour, Cosmopolitan, Esquire, Numéro, Vogue Nederland … en deze zomer dus ook ELLE België. “Dit is mijn eerste editorial in vijf jaar. I’m entering a new era, dat voel ik met elke vezel in mijn lijf. Ik leerde Iris en Stephen (ELLE’s art director en fotograaf, red.) twaalf jaar geleden kennen tijdens een shoot voor een ander Vlaams magazine. Toen ik hen dit weekend terugzag, zeiden ze: ‘Nu ben je pas echt een vrouw!’ En dat is zo: ik maak mijn comeback als model, maar evengoed als vrouw, moeder, ondernemer …”
Hoewel haar modellenwerk de voorbije jaren op een laag pitje stond, verdween ze nooit uit de spotlights. Haar huwelijk met Van der Wiel maakte haar razend populair bij onze noorderburen, ze tekende bij het iconische Sports Illustrated, en ook als influencer is ze met ruim één miljoen Instagramvolgers een graag geziene gast op events en fashion weeks. Vandaag heeft ze slechts één doel voor ogen: haar carrière als model nieuw leven inblazen. Ze droomt van een show zoals die van Victoria’s Secret. Ze zegt het met zoveel overtuiging dat je gewoon weet dat je oog in oog staat met een Angel 2.0. “Ik geef nooit op. Ik geloof dat als je iets wilt en er 100% voor gaat, je het kunt bereiken.” Dat pittige kantje heeft ze naar eigen zeggen van haar Afrikaanse moeder, haar nuchterheid en organisatietalent van haar Belgische vader. “Het beste van twee werelden!”
Te commercieel
Zowel haar temperament als haar onverstoorbaarheid bleken waardevolle troeven voor de jonge Bertram. Ze kreeg meer dan eens te horen dat ze met haar 1m70 niet lang genoeg is om het te maken als topmodel. Dat ze niet de juiste maten heeft. Dat haar look te commercieel is. “Weet je, niemand moet mij vertellen dat het me niet zal lukken, dat accepteer ik niet. Dus werkte ik aan mijn eigen shoots en trok ik met mijn modellenboek naar agentschappen in Parijs, Londen, New York ... En dat heeft geloond.” Zwanger op de cover van Vogue Nederland beschouwt ze als een van haar hoogtepunten, net als de drie jaar lange samenwerking met Sports Illustrated. “Zij wisten mijn vormen wel te appreciëren.” (lacht)
Commerciële looks of niet: Rose Bertram is een model naar ons hart. Ze sport vaak niet meer dan één keer per week en geeft toe dat ze écht niet de hele dag water drinkt. Bij een goede gezichtsverzorging zweert ze wel. “Vroeger deed ik één crème op en basta. Maar tegenwoordig hou ik van skincare. Ik doe regelmatig een maskertje op, ook als ik in het vliegtuig zit. En als ik thuiskom na een hectische trip, wil ik zo snel mogelijk de infraroodsauna in om die toxische stoffen kwijt te raken.”
Bikkelharde jeugd
Meestal is het model nooit langer dan drie dagen van huis. Zeker nu haar dochters allebei naar school gaan en niet meer makkelijk kunnen meereizen. “Zelfs al moet ik naar New York, dan doe ik de job en vlieg ik meteen weer terug. Maar ik heb intussen wel rust gevonden tijdens het reizen. We kunnen rekenen op een oppas die al jaren bij ons is en de meisjes hebben een fantastische papa.” Heeft het moederschap haar erg veranderd? “Absoluut, je leert heel veel ballen in de lucht houden. Dat heeft me geholpen om volwassen te worden en stevig in mijn schoenen te staan. Als moeder word je een sterkere versie van jezelf. Daarom ben ik zo opgelucht dat ik best jong kinderen kreeg. Ik ben net geen dertig en helemaal klaar voor een comeback!”
Naast haar modellenwerk werkt Rose momenteel aan een documentaire met Jonathan de Jong, die bekendheid verwierf met zijn film over dementie, ‘Human Forever’. Wie hoopt op een exclusieve kijk in Bertrams glamoureuze leven, met designerjurken, nieuwe beaus en beroemde vrienden als de Kardashians, moeten we teleurstellen. In een eerder interview met Vogue Nederland gaf ze prijs dat vooral haar moeilijke jeugd aan bod zal komen, een jeugd getekend door de drugsverslaving van haar beide ouders. Is het niet lastig om zo kwetsbaar te zijn midden in de schijnwerpers? “Als publiek figuur wil je natuurlijk niet dat er negatieve dingen over je worden geschreven. Ik heb jarenlang geprobeerd om dat deel van mezelf te verstoppen, maar waarom? Ik ben net wie ik ben door wat ik heb meegemaakt. Iedereen mag dat weten, in het bijzonder de meiden die naar me opkijken. Ik wil geen eenzijdig beeld ophangen zodat ze denken: oh, ze is een model, ze komt op de mooiste plekken ter wereld, ze heeft een voetballer gehad … Mijn leven is inderdaad mooi, bij momenten een droom, maar ik leef nog een tweede leven. Mijn papa overleed enkele jaren geleden door in slechte milieus te vertoeven, en mijn mama kampt nog steeds met verslaving en mentale problemen. Eigenlijk ben ik mama van mijn twee kinderen, van mijn twee halfzusjes én van mezelf. Dat is heavy. Vandaag heb ik er vrede mee en hoop ik anderen te steunen met mijn verhaal. Oké, dit is rauw, maar dit is óók Rose.”
