In de laatste scènes neemt 'The Perfect Couple' een heerlijke (en grote) afwijking van het boek van Elin Hilderbrand.
Spoilers hieronder voor 'The Perfect Couple' Netflix-serie en boek.
In wat uiteindelijk een geïnspireerde keuze bleek te zijn, beging showrunner en schrijver Jenna Lamia wat de meest toegewijde lezers van Elin Hilderbrand als heiligschennis zouden kunnen beschouwen: ze nam het einde van Hilderbrands boek en trok er een dikke rode streep doorheen. De finale aflevering van de Netflix-adaptatie—met onder andere Nicole Kidman, Meghann Fahy en Dakota Fanning in de hoofdrollen—lijkt weinig op de laatste pagina's van Hilderbrands roman uit 2018, en dat is in het voordeel van de serie. Het boek bevat een onopzettelijke moord, terwijl de moord in de serie absurd, wreed en opzettelijk is. Deze aanpassing werd blijkbaar al in Lamia’s eerste vergaderingen met producenten Gail Berman en Hend Baghdady besloten. Volgens Netflix’s Tudum waren ze het er toen al over eens dat “er een moordenaar moest zijn en dat er een motief voor die moord moest zijn.”
In zowel Hilderbrands oorspronkelijke verhaal als in de Netflix-serie wordt een jonge bruid (in het boek genaamd Celeste, in de show Amelia) op de ochtend van haar bruiloft wakker om te ontdekken dat haar getuige, Merritt Monaco, is verdronken aan de kust van Nantucket Island. Er vindt een grondig onderzoek plaats, en in het boek wordt de dood als een ongeluk beschouwd. In het weelderige huis van misdaadschrijver Greer Winbury en haar man Tag, stopt de zwangere Abby Winbury, de vrouw van Thomas Winbury, een barbituraat in een glas water dat bedoeld is voor de minnares van haar man. (Ze hoopt dat de slaappil zal voorkomen dat deze minnares die nacht seks heeft met Thomas.) In plaats daarvan belandt het glas in de handen van Merritt Monaco, en na per ongeluk het water te hebben gedronken, loopt Merritt naar het strand en verdrinkt. De roman eindigt tragisch, met de noodlottige (en ook zwangere) Merritt die nadenkt over haar verloren liefdesaffaire met Tag, Celeste’s aanstaande schoonvader.
In de show blijven veel van deze relatie-dynamieken hetzelfde: Merritt (Meghann Fahy) heeft een affaire met de veel oudere Tag (Liev Schreiber); Thomas (Jack Reynor) bedriegt zijn vrouw, Abby (Fanning); Abby en Merritt zijn allebei zwanger; en Amelia (Hewson) zit verstrikt in het web van hun dwalende blikken. Maar geld blijkt in de verfilming een veel krachtiger speelkaart dan in het boek. Abby is meedogenloos en manipulatief, en haar hebzucht is nauwelijks in bedwang te houden met gestolen huwelijkscadeaus en haar kappersafspraken met Sally Hershberger. Ze heeft een reden voor de greep die ze houdt op haar verheven status in de Winbury-familie. Zoals ze in een vroege aflevering vertelt aan detective Nikki Henry (Donna Lynne Champlin), hadden haar ouders wel wat geld, maar niets zoals wat de Winbury’s bezitten. Ze wentelt zich in hun rijkdom, gretig om te bewijzen dat dit haar natuurlijke habitat is; gekleed volgens Greer’s kleurpalet van roze, geel en blauw.
Maar wanneer ze ontdekt dat Merritt in het geheim zwanger is van Tag’s kind—een Winbury-kind—komt Abby’s positie in gevaar. Thomas doet het niet goed op zijn werk, hij heeft een gevaarlijke hoeveelheid schulden, hij gaat vreemd en hij lijkt zijn vader niet te kunnen overtuigen om hem een lening te geven. Dat zou niet zo’n groot probleem moeten zijn, aangezien de drie Winbury-zonen (Thomas, Benji en Will) allemaal wachten op een aanzienlijke erfenis zodra Will 18 wordt, slechts enkele weken na Amelia en Benji’s aanstaande huwelijk. Maar als Tag nog een kind heeft, moet de erfenis wachten totdat dat Winbury-kind 18 wordt—en bovendien zou het geld dan moeten worden verdeeld tussen vier kinderen in plaats van drie.
Abby heeft daar geen boodschap aan. In een wending die zo wild is dat het briljant wordt, besluit Abby om de vierde Winbury-nakomeling uit te schakelen door Merritt letterlijk te verdrinken. En ze vindt het niet eens bijzonder zwaar. Gek op drugs, heeft Thomas al een pil gestolen van Amelia’s moeder, Karen, die terminaal is. Abby ontdekt deze pil in het nachtkastje van Thomas en mengt het in een glas sinaasappelsap dat ze vervolgens aan een huilende Merritt op het strand geeft. Zoals zoveel van Abby’s achterbakse gedrag, maskeert haar beleefdheid haar honger. Wanneer ze besluiten samen een duik te nemen, begint Merritt langzaam buiten bewustzijn te raken, en Abby duwt het hoofd van de blondine onder water totdat Merritt’s lichaam stil blijft liggen. Fanning, in haar schattige roze zomerjurk, is paradoxaal genoeg meedogenloos. In tegenstelling tot Amelia of Merritt groeide Abby op dicht genoeg bij Winbury-achtige rijkdom om zich bewust te zijn van het bestaan ervan, om vervolgens verleid en gevangen te worden. Met andere woorden: Ze wist net genoeg om het te willen, ongeacht de prijs.
Dat motief—hoe absurd de actie van de moord ook is—is veel bevredigender dan een tragisch ongeluk zou zijn geweest. Dat ongeluk werkt in Hilderbrands boek; het benadrukt het idee dat vrouwen vaak nevenschade zijn in de vloedgolf van mannen en hun lusten, en dat geen enkel koppel realistisch gezien perfectie kan claimen. Maar de serie geeft meer voldoening omdat je ziet hoe een rijke intrigante als Abby haar verdiende loon krijgt. Terwijl ze krijst uit protest, kan zelfs de Winbury-nakomeling die ze draagt de handboeien niet afweren.
Via ELLE US
