Brits stijlicoon, deel van de Spice Girls, talentvolle onderneemster en styliste, voetballersvrouw ... Victoria Beckham is het allemaal. Wij spraken met haar over al die verschillende rollen in haar leven.
Victoria Beckham is een toffe madam, een hele toffe zelfs. Bij onze ontmoeting draagt ze leggings en sneakers. Ze is totaal anders dan het beeld dat de pers meestal van haar ophangt: een ijskoningin, controlefreak en zakenvrouw die de wereld onbewogen gadeslaat vanachter haar grote zonnebril. Zelf zegt ze dat ze eindelijk haar plek heeft gevonden.
Ik ben nog steeds dezelfde 'Posh Spice’ die de mode volgt en van mooie dingen houdt
Victoria Beckham heeft het typisch Britse droge gevoel voor humor. Toen ze haar voet brak, had ze krukken met het opschrift ‘Let’s Twist Again’, om maar iets te noemen. Ze lacht smakelijk om de stijlfouten die mensen vaak deden steigeren. Over die matching outfits met David zegt ze: “Tja, het is sterker dan mezelf.” Victoria Beckham blijft scoren, telkens weer, van haar debuut bij de Spice Girls tot de oprichting van haar eigen internationale luxelabel en een collectie voor Mango.
Hoofdstuk 1 mode
“Ik heb de mode pas vrij laat ontdekt. Mijn moeder was huisvrouw en helemaal niet het type dat vrouwenbladen las. Ze had trouwens ook geen geld voor merkkleding. De eerste keer dat ik de naam Coco Chanel zag, was op een parfumminiatuur. Ik verzamelde die, het waren de enige luxeproducten die ik had. Van mode werd ik me pas bewust toen ik in de lokale winkelstraat ging shoppen. Ik zie mezelf nog samen met mijn zus Louise de trein naar Londen nemen, naar Oxford Street. Daar gingen we op strooptocht in winkels als TopShop en Mango. Ik heb mijn persoonlijkheid altijd al via mijn kleding uitgedrukt. Daarbij heb ik alle stijlen uitgeprobeerd ... en ik heb nergens spijt van. Doordat er jarenlang foto’s van mij op de rode loper zijn genomen, heb ik een duidelijk idee gekregen van wat me goed staat – of niet.
Elk detail telt: de kwaliteit van de stof, de snit, het ontwerp ... Toen ik in 2008 mijn eigen label oprichtte, heb ik me daar volledig op toegelegd. Uiteraard was ik me er maar al te goed van bewust hoe bevoorrecht ik was dat mensen als Marc Jacobs, Roland Mouret of Tom Ford me advies gaven. Maar ik had niet de pretentie om te zeggen: ‘Ik ben Victoria Beckham en ik ga hier eens een grote show geven!’ Daarom ben ik begonnen met een collectie van tien jurken. Het feit dat ik een groentje was, heeft me zeker geholpen. Anders zou de druk ondraaglijk zijn geweest. Ik had er geen idee van hoe het er in dat milieu aan toegaat, wat het betekent als je je naam op het spel zet. Wel heb ik al heel vroeg een bewuste keuze gemaakt: elk item moest het beste zijn in zijn categorie. Dat geldt ook voor de collectie die ik enkele maanden geleden voor Mango heb gecreëerd: alles is VB approved.”
David en ik zijn nooit feestbeesten geweest. Eigenlijk zijn we echt een heel alledaags koppel
Hoofdstuk 2 girlpower
“Onze girlsband bestaat dertig jaar. Dat voelt zowel surrealistisch als geweldig, want als je het vandaag over girlpower hebt, denken de mensen nog steeds aan de Spice Girls. Veel vrouwelijke K-popgroepen laten zich door ons inspireren, dat is enorm flatterend. In de groep was ik ‘Posh Spice’, het meisje dat van goede restaurants en mooie hotels hield. En dat bovenal de mode volgde. Dat ben ik dus nog steeds. Ik hou van mooie dingen, dat zit in mijn bloed, ik kan er niets aan doen.
In die tijd interesseerden de anderen zich niet al te veel voor kleren, dus gebruikte ik hun budget om mezelf Tom Ford voor Gucci cadeau te doen. Dat was toen echt hoe ik me wilde kleden. Tom Ford was, samen met Donatella Versace, een van de eersten die me hebben gekleed. Ik herinner me nog dat Donatella het echt groots aanpakte. Ze stuurde een privéjet om me samen met mijn beste vriendin naar Milaan te vliegen. Ik mocht alles kiezen uit haar boetiek wat ik wilde en ‘s avonds nodigde ze me uit voor het defilé. Ik zat er naast Demi Moore, ik kon het zelf niet geloven!”
Hoofdstuk 3 David
“David inspireert me. We koesteren een grote bewondering voor elkaar. Ja, de manier waarop de Netflix-documentaire ons als koppel neerzet, klopt wel. We amuseren ons, we praten, we dansen, we drinken een glas en we zetten elkaar graag op tijd en stond voor gek. We vinden altijd wel iets om samen over te lachen, dat is wat een mens gelukkig maakt. Ik geloof heilig in het belang van lachen, van familie en vriendschap, en ik ben me ervan bewust dat we een soort rolmodel zijn geworden.
Mensen zien graag koppels die gelukkig zijn en samenblijven. Het komt erop neer dat we dezelfde waarden delen. We hebben dezelfde achtergrond, onze families hebben alles gedaan wat ze konden om ons goed op te voeden. Oké, mijn vader heeft wel veel geld verdiend, maar hij is daarna failliet gegaan. David en ik zijn niet in een rijk milieu grootgebracht. Thuis zijn we een team: we verdelen de taken. Alleen koken, daar breng ik echt niets van terecht, dus dat laat ik aan David over. Ik zorg dan voor de drank. Een glas bourgogne, champagne of tequila Don Julio 1942 sla ik niet snel af en David hoef je het ook geen twee keer te vragen. We maken ook bewust tijd voor elkaar. Ik vrees dus dat ik je moet teleurstellen, we zijn echt een heel alledaags koppel: we eten vroeg en gaan vroeg slapen. Op ons twintigste waren we al geen feestbeesten, dus je kunt je voorstellen hoe het eraan toegaat nu we vijftig zijn!”
Hoofdstuk 4 de kinderen
“Ik ben erg trots op mijn kinderen en op de relatie die ik met hen heb. Dat is een van mijn mooiste successen. Ik denk dat ik hen mijn waarden en principes heb doorgegeven. Wie beleefd en goed is opgevoed, weet hoe je met anderen moet samenleven. Het is niet altijd evident geweest om mijn privéleven met mijn carrière te combineren. Ik heb opofferingen moeten maken, ik ben niet altijd even aanwezig geweest als ik had gewild. Diane von Fürstenberg gaf me ooit een raad die me erg heeft geraakt. Net als ik, is zij een autodidact die hard heeft gewerkt om haar merk van de grond te krijgen. En ze is ook moeder. Op een dag zei ze me: ‘Ik heb me als moeder nooit schuldig gevoeld, want ik heb mijn uiterste best gedaan. Schuldgevoelens zijn nergens goed voor.’ Ik ga daar niet flauw over doen: dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar ik wil alle vrouwen toch aanraden om hun carrière niet op te geven.
Dat kleine verlegen meisje zou trots zijn op de Victoria van nu
Intussen zijn mijn kinderen groot en hebben ze hun eigen leven. Ze beseffen dat ik moeder ben, maar ook iemand die haar eigen doelen moet bereiken. Cruz blijft hier geregeld slapen, maar eigenlijk is Harper de enige die nog echt thuis woont. Ze is nu dertien en (voorlopig) gelukkig geen vervelende tiener. Ik mag haar nog knuffelen en we kunnen nog praten zonder ruzie te maken. Vanmorgen belde ze me op, superenthousiast: ‘Mama, er hangt een enorme affiche van je parfum in het centrum van Londen!’ Is er iets heerlijkers dan dat je kinderen je cool vinden? Het is een waar geschenk ze te zien opgroeien en ik leer zoveel van hen! Brooklyn woont inmiddels samen met zijn vrouw.”
Hoofdstuk 5 vijftig
“Op 17 april ben ik vijftig geworden. Daar heb ik absoluut geen problemen mee. Ik ben niet bang om ouder te worden en kan zelfs niet wachten om dit nieuwe hoofdstuk te beginnen. Uiteraard ben ik wel heel gedisciplineerd. Ik verzorg me goed, sport dagelijks, eet gezond en slaap zoveel mogelijk. Maar ik heb ook een positieve ingesteldheid. En ik heb nog zoveel dromen. Onlangs heb ik een eigen parfum- en cosmeticalijn uitgebracht. Ook zou ik binnenkort dolgraag een collectie activewear willen ontwerpen. Wat ook helpt: ik ben omringd door vrouwen die als zussen voor me zijn; zonder hen zou het leven zo mooi niet zijn.
Maar dat betekent niet dat het altijd allemaal rozengeur en maneschijn is geweest. Ik heb ook moeilijke periodes doorgemaakt. Op school werd ik gepest, uitgelachen om mijn uiterlijk. Ik zag er altijd tegenop om naar school te gaan en ik was een middelmatige leerling, helemaal niet populair. Ik heb daar veel onder geleden, maar het heeft me ook harder gemaakt. Ik heb aan mezelf gewerkt en geleerd om mijn angst de baas te worden. Mijn ouders hebben me daarbij enorm gesteund. Dat ik nu succes heb, voelt een beetje aan als wraak. De kleine Victoria Adams van toen, dat verlegen meisje dat niet goed in haar vel zat, zou trots zijn op de Victoria Beckham van nu, die helemaal opengebloeid is.”
