Eén ding moet je immers goed begrijpen: ook de wereld van tatoeages kent elitetroepen… “Tegenwoordig zijn tattoo’s hot met ‘dank’ aan de Justin Biebers en Rihanna’s van deze wereld. Leuk dat er aandacht voor ons beroep komt, maar het is een dubbel gevoel: tattoo’s worden gebanaliseerd en daar kan ik echt niet tegen. Er zijn verschillende manieren om de kunst te benaderen. Enerzijds heb je de commerciële wijze: mensen tatoeëren erop los, zonder enig opzoekwerk. Ze hebben absoluut geen artistieke visie en zetten gewoon wat de klant vraagt. Die laatste wil meestal de laatste trends, iets wat hij of zij op Pinterest meepikte. Of erger: op een ster heeft zien staan! Ik ken eigenlijk geen enkele ster met een mooie tattoo. Onbegrijpelijk: ze hebben al het geld van de wereld, maar laten toch ondermaatse tekeningen zetten.”
En dan heb je de andere manier, de zogenaamde pirate’s way, Emilie’s stijl. Zij behoort tot de categorie tattoo artiesten –met de nadruk op dat laatste. “Voor mij is dit niet zomaar een job, tattoo’s zijn echt mijn passie en ik ben er 24/24 mee bezig. Als ik niet in mijn atelier sta, werk ik thuis aan een tekening. Als ik niet in België ben, bezoek ik artiesten over de hele wereld. Als ik niet aan het werk ben, laat ik me tatoeëren door mensen die het echt waard zijn.“
Verwar het gemiddelde Bertje Tattoo dus niet met de artiesten. Doe dat wel, en je komt niet verder dan de balie van Emilie’s atelier. “Bullshit outside,” klinkt het streng. La Perla is dan ook geen commerciële shop, maar een plek waar op maat gemaakte creaties worden gezet. “Echte tattoo kenners kiezen artiesten uit om hun stijl, mijn klanten komen hier bewust omdat ze zich in de mijne kunnen vinden. Als dat niet het geval is, probeer ik ze naar een andere artiest te oriënteren.” Of, in het geval van amateurs, aan de deur te zetten!
