Tekeningen die onderling veel verschillen vertonen. Net als de schilderkunst kent de tatoeage diverse stijlen. “Er zijn echt veel vertakkingen: pointillage, grove ‘borstelstreken’, brute kleuren, schaduwen, geen kleur, meerdere dimensies,,… Onmogelijk ze allemaal op te noemen, elke artiest doet zijn ding.” Emilie zelf volgt de Japanse school: erg donkere achtergronden met sterke kleuren en harde lijnen.
Echte kenners hebben trouwens een verzamelmentaliteit: “Mijn levensverhaal staat eigenlijk op mijn huid. Ik laat me tijdens mijn reizen door verschillende artiesten tatoeëren en verzamel net als mijn klanten grote namen –een beetje zoals kunstverzamelaars. Mijn hand is door de Argentijnse Bara bewerkt, de bloemen door de Spaanse Tomas Garcia. Mijn volledige arm werd door Brujo onder handen genomen en deze vlinder is van Rob Benavides uit San Diego –stuk voor stuk meesters in hun vak!”
De twee skeletten op Emilie’s borst zijn zelfs “vintage”: “Ze zijn gezet door de in Parijs gebaseerde artiest Just. Het gaat eigenlijk om een redelijk oude tekening, ondertussen is zijn stijl veel veranderd.” De tattoo heeft op ingewijden dan ook hetzelfde effect als een vintage Chanel jurk op ons.
“Daarom vind ik het zo jammer dat mensen zich in de tatoeage smijten zonder geïnformeerd te zijn. Sommigen lopen met grote namen rond zonder te beseffen wat ze dragen. Dat is voor mij hetzelfde als een goede wijn niet weten te appreciëren.”
Hoe zit het met laseren? Ik ben er in principe tegen, al moet ik toegeven dat ook ik het doe. Dat is dan wel enkel om plaats te ruimen voor een nieuwe tekening. Ik ben nu 32 en heb nog maar één arm vrij (mijn rug is van nek tot knieholte getatoeëerd), dat is toch een beetje frustrerend. Daarom heb ik er reeds een drietal laten verwijderen, waaronder deze op mijn bovenarm: ik wil hem een beetje uitvagen en dan laten overzetten. Ik zal trouwens nog wachten voor ik aan die arm begin, ik wil eerst aan maturiteit winnen. Het wordt mijn laatste project en is dus extra belangrijk.”
Emilie is trouwens niet als enige aan het werk in de studio. “Er bestaat wereldwijd een netwerk tattoo artiesten en het is de gewoonte om elkaar te ontvangen. Er bestaat geen opleiding, geen geheime formule voor deze job: je wordt beter door keihard te werken en altijd te blijven bijleren. Dat doe je door andere artiesten aan het werk te zien, je door hen onder handen te laten nemen, technieken uit te wisselen. Momenteel heb ik een Italiaan op bezoek, die zelf een shop heeft in de buurt van het Como meer. Ik ga er vaak heen om collega’s te ontmoeten, te tatoeëren, te schilderen, te wandelen,… Hij is hier nu voor enkele weken en doet zijn ding, daarvoor heb ik ook een gastenhoekje. Die uitwisseling inspirerend en leerrijk!”
