Zover voor de theorie, over naar het echte werk. Hoe begin je aan een tattoo? “Eerst en vooral komen klanten op consultatie: we hebben een kennismakingsgesprek en kijken of we op dezelfde lijn zitten. Indien wel, wordt de tekening in samenspraak gemaakt. ” Klanten met de verafschuwde “commerciële mentaliteit” staan alweer snel buiten. “Er moet sprake zijn van wederzijds vertrouwen. Ik geef alles voor mijn klant, maar moet ook zeker weten dat hij ermee doorgaat en ik hem kan vertrouwen. De gemiddelde tekening neemt me 9 uur werk in beslag, dat wil ik niet voor niets hebben gedaan. Ik heb op dat vlak al veel negatieve ervaringen gehad. Veel mensen snappen niet hoeveel huiswerk dit vergt.”
Eens de eerste schets af is, wordt die met stift op de huid getekend –kwestie van de juiste afmetingen en lijnen te hebben. “Niemand is gelijk, ook al heb je dezelfde maat: tattoo’s ogen en vallen anders op elk lichaam.” De afgewerkte tekening wordt vervolgens op stencil papier gezet en zo op de huid “gestempeld”. Daarover zal de artiest met de naald tatoeëren –er wordt dus niets lukraak op de huid gezet.
Over die naalden gesproken, ik krijg ze met een klein hartje (ik kan er écht écht écht niet tegen!) allemaal te zien: voor elke functie een ander exemplaar. “Je hebt naalden om rechte lijnen te traceren, anderen zijn speciaal ontworpen om te kunnen inkleuren, nog andere zorgen voor een schaduweffect,…” De elektrisch aangedreven naald wordt in een potje speciale inkt gedoopt, waarvan er opvallend weinig wordt gebruikt. “Eigenlijk gaat er echt niet veel inkt in een tattoo: in één potje zitten er zo’n 15 druppels, waarvan je op twee uur tijd nog geen derde gebruikt. Veel hangt natuurlijk af van ‘de hand’ van de artiest.”
Of zo’n kunstwerkje duur is? “Voor een goede tatoeage moet je veel geld neertellen, ik ken artiesten die tot 300 euro per uur vragen. Dat lijkt veel, maar je moet de uren werk naast het tatoeëren zelf meetellen: de research, de consultaties, de tijd achter je tekentafel,… Een tattoo moet je dus echt als een investering beschouwen. Zo kan het zetten alleen van een volledige rugtekening 20 à 40 uur werk in beslag nemen.”
Kleine kanttekening: “Dit is en blijft een activiteit waar bloed aan te pas komen, ethische artiesten springen daar op een verantwoordelijk mee om. Als klanten bloed aan hun handen hebben, zorg ik ervoor dat het direct ontsmet wordt. Stel je voor dat ze de klink van de kleedkamer aanraken, een kop koffie, een stuur,… Je moet echt overal aan denken en alles ontsmetten. Plastieken handschoenen zijn één ding, maar ik pak zelfs de lampen en elektrische draden rond de tattoostoel in: je kan nièt voorzichtig genoeg zijn!”
