Barbie, Japanse lolitaโs, influencers in zwierige jurkenโฆ De โdoll coreโ-trend is overal. Een golf van zelfbewuste vrouwelijkheid die zowel de catwalks als op sociale media overspoelt. Kant, roze strikken en onschuldige blikken. Volledig onschuldig of gevaarlijk naรฏef?
Dit bericht op Instagram bekijken
Vrouwelijke empowerment of een stap terug?
Aan de ene kant past de doll core in een beweging die de vrouwelijke pracht herstelt. We omarmen roze en zachtheid, niet langer als stereotypen, maar als bewuste keuzes. Alsof mode-ontwerpers ons influisteren: โJe kan feministisch zijn รฉn van franjes houden, bedankt!โ Het icoon van deze beweging? Margot Robbie in โBarbieโ, die bewees dat overdreven vrouwelijkheid een daad van verzet kan zijn. Maar de onbetwiste doll core-kampioen is ongetwijfeld Sabrina Carpenter. Met haar stijl rechtstreeks geรฏnspireerd op klassiek Hollywood speelt ze de zelfverzekerde, nostalgische pin-up girl.
Maar kunnen we echt spreken van toe-eigening? Versterkt doll core niet juist een archaรฏsche visie op de vrouw? Fragiele silhouetten, kinderlijke expressie, een obsessie met perfectieโฆ In het tijdperk van body positivisme lijkt deze stijl te streven naar een gepolijst vrouwelijkheid. Je hoeft niet hard te zoeken om onder dat glimmende, naรฏeve ideaalbeeld een slinkse manier te zien om de vrouw op haar plaats te zetten, mooi opgetut, nooit onttrokken aan de mannelijke blik.
Dit bericht op Instagram bekijken
Een trend in een paradoxale tijd
In werkelijkheid zegt doll core dus veel meer over onze tijd dan op het eerste gezicht lijkt. Het past in een bredere beweging van nostalgie en escapisme, waar we troostende werelden laten heropleven om de angst voor de hedendaagse realiteit het hoofd te bieden. Op TikTok heeft de hashtag #RulesofDollcore al meer dan 29 miljoen vermeldingen, en daar stopt het niet. Want ook andere grote sociale media-trends zoals โcoquette coreโ, โballet coreโ, โcottage coreโโฆ bevestigen een zelfde soort geruststellend vrouwbeeld.
Na de โBarbieโ-vloedgolf in 2023 lijkt dit dรฉ nieuwe manier om een jonge vrouw te zijn in de wereld vandaag. Maar waar โBarbieโ kritiek gaf op de aan vrouwen opgelegde standaarden, stelt doll core niets in vraag: het bevriest de vrouw als object, emotieloos en passief.
Dit bericht op Instagram bekijken
Nog verontrustender is dat het niet stopt bij mode en make-up. De beweging gaat gepaard met fotobewerkingstechnieken die het poppen-effect versterken, en zelfs een extremere toepassing genaamd โdollingโ, waarbij maskers van hars geรฏnspireerd op ball-jointed dolls worden opgezet. In een context waar reproductieve rechten en genderidentiteiten onder druk staan, is deze fixatie op een engelachtige, onderdanige en kunstmatige vrouwelijkheid een weerspiegeling van maatschappelijke achteruitgang.
Moeten we deze trend zien als een bedreiging voor het feminisme? Niet per se. Doll core kan net zo goed een uitdrukkingsvorm zijn waarbij vrouwen spelen met de codes en hun recht op een mierzoete esthetiek opeisen zonder te worden gereduceerd tot passieve poppen. Een soort feminisme dat niet langer bang is voor roze, maar wel kritisch blijft voor de onderliggende verwachtingen. Maar tussen de hyperconsumptie die deze opeenvolgende trends met zich meebrengen en het gefixeerde ideaalbeeld dat ze uitdragen, kan je je afvragen: krijgen vrouwen ooit de kans om op adem te komen en gewoon te โzijnโ?
